11 زن فراموش نشدنی سریال مختارنامه

اختصاصی سلام سینما - سریال فاخر «مختارنامه» به کارگردانی داوود میرباقری، یکی از آثار برجسته درام تاریخی تلویزیون ایران است که بیشتر با روایت قهرمانانه و حماسی نبردها و قیام مختار ثقفی شناخته میشود؛ قیامی که ماهیت آن مردانه به نظر میرسد و بیشتر در فضای میدان نبرد، سیاست و قدرت جریان دارد. اما در دل این روایت مردانه، شخصیتهای زن بسیاری حضور دارند که با نقشآفرینی خود، بُعد انسانی، عاطفی و حتی سیاسی داستان را تقویت کردهاند. هرچند ممکن است این نقشها به لحاظ زمانی در طول سریال محدودتر باشند، اما در بزنگاههای داستان، بهدرستی وارد میشوند و جریان را تحتتأثیر قرار میدهند.
بیشتر بخوانید :
5 گریم خاص و عجیب در مختارنامه + عکس
نکته مهمی که در کنار بازیهای تأثیرگذار این هنرمندان نباید از آن غافل شد، گریم حرفهای و شخصیتپردازانه آنهاست. گریم در «مختارنامه» تنها ابزاری برای تغییر ظاهر بازیگر نبود، بلکه تلاشی دقیق برای القای شخصیت، جایگاه اجتماعی، وضعیت روانی و حتی تحول درونی هر کاراکتر به شمار میرفت. از گریم زنانی که در کاخ زندگی میکردند تا چهرههایی که رنج و مظلومیت در سیمایشان موج میزد، همگی با وسواس و دقت طراحی شده بود تا بار معنایی نقش را تقویت کند. برای مثال، چهره صبور و موقر عمره، یا ظاهر غمزده و رنجکشیده ناریه، تنها به لطف گریم، بیش از پیش برای مخاطب قابل لمس و باورپذیر میشد.
در این میان، یازده زن هستند که نهتنها از لحاظ داستانی اهمیت ویژهای دارند، بلکه با گریمهای دقیق و بازیهایی باورپذیر، به کاراکترهایی ماندگار در ذهن مخاطب تبدیل شدهاند. در ادامه نگاهی میاندازیم به این 11 زن فراموشنشدنی:
الهام حمیدی در نقش شیرین
همسر ایرانی کیان (سردار وفادار مختار) و مادر حیدر. شیرین از قربانیان آشوب و خشونت بود و در جریان قیام، به دست حرمله کشته شد. چهره معصوم و غمدیده او در ذهن مخاطب حک شد.
بهنوش طباطبایی در نقش خاشعه
همسر منذر بن زبیر. خاشعه از جمله زنان عربی بود که در فضای سیاسی پرالتهاب آن دوران، نماینده زنان زیرک محسوب میشد که تلاش میکرد در مناسبات قدرت برای خود نقشی دست و پا کند.
بهناز جعفری در نقش ماریه
همسر عبیدالله بن حر جعفی و همسایه مختار و ناریه. ماریه در نقش زنی ویرانگر ظاهر میشود و به دشمنی با مختار میپردازد.
مازیار (شهره) لرستانی در نقش زن حمدانی
زنی از قبیله حمدان و رهبر گروهی از زنان کوفه که با پرتاب سنگ به عمر بن سعد در مسجد کوفه، صدای اعتراض زنان را به تصویر کشیدند. حضوری کوتاه اما قدرتمند که حس بیداری عمومی را القا میکرد.
ژاله علو در نقش دُومه بنت عامر (دومة الحسناء)
مادر مختار و صفیه، همسر ابوعبید ثقفی و نامادری جاریه. دُومه شخصیتی محکم و خردمند است که در شکلگیری شخصیت مختار سهمی پنهان اما مؤثر دارد. گریم کهنسال اما نجیب او بسیار دقیق اجرا شده بود.
نسرین مقانلو در نقش ناریه بنت سمره (اُمثابت)
همسر اول مختار. ناریه یکی از زنان مهم سریال بود که نمیتوانست بر خشم و حسادت خود چیره شود و چالشهای او با مختار در تمام طول سریال ادامه پیدا کرد.
فریبا کوثری در نقش عمره بنت نعمان
همسر دوم مختار. عمره زنی باهوش و در عین حال مصلحتاندیش بود که در بزنگاههای حساس، نقش واسطهگری میان مختار و دیگران را داشت. چهره آرام او نمادی از خرد زنانه در بحرانهای اجتماعی بود.
حدیث فولادوند در نقش راحله
همسر ابراهیم بن مالک اشتر نخعی. راحله نماینده زنان فهیم و معتقد بود که در کنار همسرانشان، نقش حمایتی ایفا میکنند. حضور او گرچه محدود بود، اما در درک ابراهیم و نگاه انسانیاش به زندگی مؤثر بود.
آفرین عبیسی در نقش صفیه بنت ابوعبید
خواهر مختار و همسر عبدالله بن عمر. صفیه شخصیتی است که میان دو خاندان مهم و تأثیرگذار در تاریخ اسلام ایستاده بود. از سویی خواهر مختار و از سوی دیگر همسر خلیفهای مورد احترام. این موقعیت، نقشی حساس به او میبخشید.
ماهچهره خلیلی در نقش جاریه بنت ابوعبید
خواهر مختار و زن عمر بن سعد. جاریه با ایفای نقشی پیچیده و فرصت طلب، چهرهای تراژیک از زنانی به نمایش گذاشت که درگیر بازیهای قدرت مردان هستند.
مریم بوبانی در نقش دُلهَم بنت عمرو
همسر زهیر بن قین. دلهم نماینده زنانی بود که در روز عاشورا در کنار همسرانشان، مسیر حق را انتخاب کردند. سیمای ساده و بیآلایش او بازتابی از ایمان و شجاعت بود.