چالش‌های استان پیشگام در صنعت انیمیشن ایران

مشهد با سابقه‌ای 50 ساله در تولید انیمیشن، همواره یکی از مراکز مهم این صنعت در ایران بوده است. این شهر با برخورداری از هنرمندان خلاق و مستعد، سهم قابل‌توجهی در رشد و توسعه انیمیشن کشور داشته و آثار ارزشمندی را به سینمای ایران عرضه کرده است. با وجود چالش‌هایی همچون کمبود منابع مالی، محدودیت‌های فنی و کمبود نیروی متخصص، هنرمندان مشهدی تلاش کرده‌اند تا با نوآوری و حفظ کیفیت، جایگاه این شهر را در صنعت انیمیشن تثبیت کنند.

امروزه، با پیشرفت فناوری و افزایش تقاضا برای تولید محتوای انیمیشنی در حوزه‌های سینما، تبلیغات، بازی‌سازی و رسانه‌های دیجیتال، ضرورت توسعه این صنعت در مشهد بیش از گذشته احساس می‌شود. حمایت از تولیدکنندگان و ایجاد زیرساخت‌های مناسب می‌تواند به جذب نخبگان، ایجاد فرصت‌های شغلی و افزایش تولیدات انیمیشنی کمک کند. انیمیشن ایرانی از پتانسیل بالایی برخوردار است و می‌تواند در سطح جهانی جایگاه ویژه‌ای داشته باشد، اما برای دستیابی به این هدف، افزایش تولید، به‌روزرسانی تکنیک‌های انیمیشن‌سازی و بهره‌گیری از پلتفرم‌های آنلاین برای نمایش و فروش آثار ضروری است. یکی از پیشنهادات مطرح‌شده، افزایش تعداد تولیدات انیمیشن سینمایی از چهار فیلم در سال به 10 تا 12 فیلم است که می‌تواند موجب رشد بازار و جلب توجه بیشتر مخاطبان شود.

با وجود چالش‌هایی مانند هزینه‌های بالای تولید و کمبود نیروی متخصص، انیمیشن‌های ایرانی در سطح جهانی مورد توجه قرار گرفته‌اند. حمایت‌های دولتی، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و ایجاد بسترهای آموزشی مناسب می‌تواند به بهبود کیفیت و افزایش رقابت‌پذیری انیمیشن ایرانی در بازارهای بین‌المللی کمک کند. آینده صنعت انیمیشن در مشهد به میزان توجه به آموزش، حمایت از تولیدات داخلی و بهره‌گیری از فرصت‌های فناوری بستگی دارد.

امیرحجت صفرلی، کارگردان، در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به سابقه 50 ساله انیمیشن در مشهد اظهار کرد که بسیاری از جوانان از این پیشینه بی‌اطلاع‌اند. او تاکید کرد که این رشته همواره به‌عنوان یکی از شاخه‌های اصلی تولید فیلم، چه در آثار کوتاه و چه در آثار سینمایی، جایگاه خود را حفظ کرده است. وی با اشاره به اهمیت تخصص در انیمیشن‌سازی گفت که این هنر می‌تواند بسیار کارآمد باشد و متخصصان آن باید دانش خود را مطابق با استانداردهای بین‌المللی گسترش دهند.

سیدامیر یثرابی نیز درباره نقش فناوری در انیمیشن‌سازی اظهار کرد که این هنر در بازی‌سازی نیز کاربرد زیادی دارد و انتشار انیمیشن‌ها در پلتفرم‌هایی مانند یوتیوب می‌تواند به دیده شدن آثار کمک کند. او همچنین به کاهش چشمگیر زمان رندر انیمیشن‌ها اشاره کرد و گفت که این زمان از 30 دقیقه به یک دقیقه رسیده است. از سوی دیگر، یثرابی به محتوای برخی انیمیشن‌ها نیز پرداخت و اظهار داشت که برخی داستان‌ها، مانند «پسر دلفینی 1»، به دلیل داشتن مفاهیمی همچون از دست دادن مادر، برای کودکان مناسب نیستند.

او در مقایسه انیمیشن‌های ایرانی و آمریکایی بیان کرد که انیمیشن‌های ایرانی به اندازه نمونه‌های آمریکایی مطلوب نیستند، اما در سطح جهانی جایگاه قابل قبولی دارند. ازجمله نقاط ضعف انیمیشن‌های ایرانی، کمبود نیروی انسانی و هزینه‌های بالای تولید است، زیرا دستمزد نیروی انسانی در ایران بالا است. با این حال، یثرابی انیمیشن «پسر دلفینی» را یکی از بهترین انیمیشن‌های ایرانی دانست. در پاسخ به این‌که چگونه می‌توان علاقه مردم به انیمیشن را افزایش داد، او بر ضرورت افزایش تعداد تولیدات سینمایی تأکید کرد و گفت که اگر به‌جای چهار فیلم، سالانه 10 تا 12 انیمیشن سینمایی تولید شود، خانواده‌ها بیشتر به سینما خواهند رفت و فرهنگ تماشای انیمیشن در جامعه تقویت خواهد شد.