شکستن تابوی 77 ساله در کن 2025؛ یک کارگردان زن جشنواره را افتتاح می‌کند
برای نخستین‌بار در تاریخ جشنواره کن، یک کارگردان زن سکان افتتاحیه را به‌دست می‌گیرد. آملی بونین، فیلم‌ساز جوان و موفق فرانسوی که با فیلم کوتاه «یک روز ترک کن» (Partir un Jour) در سال ۲۰۲۳ جایزه سزار را از آن خود کرد، حالا با نسخه بلند این فیلم، هفتاد و هشتمین دوره جشنواره را در بخش خارج از مسابقه آغاز خواهد کرد.
نسخه بلند با همان عنوان نسخه کوتاه‌اش به روی پرده می‌رود و همچنان داستانی نوستالژیک و تأثیرگذار را روایت می‌کند. با این حال، تغییرات اساسی در ساختار روایت و شخصیت‌پردازی باعث شده تا اثر جدید آملی بونین نه صرفاً ادامه‌ای بر فیلم کوتاهش، بلکه تفسیری تازه و مستقل از آن به شمار آید.
این نسخه بلند، رنگ و بویی از فیلم‌های موزیکال دارد و شخصیت اصلی آن، سسیل (با بازی درخشان جولیا آرمان)، زنی مستقل و موفق در عرصه آشپزی است. درحالی‌که فیلم کوتاه بیشتر بر دیدگاه رافائل (با بازی باستین بویون) متمرکز بود، نسخه جدید تمرکز خود را بر سسیل قرار داده و از منظر زنانه‌تری به داستان نگاه می‌کند.
سسیل، آشپزی نابغه، پس از دریافت جایزه‌ای معتبر در زمینه آشپزی، به زادگاه خود در شرق فرانسه بازمی‌گردد و در تلاش برای احیای رستوران خانوادگی است. با این حال، بازگشت او همراه با احساساتی متضاد و پیچیده نسبت به والدینش همراه می‌شود؛ مادرش که مدیریت رستوران را بر عهده داشته و پدری که همواره در آشپزخانه مشغول بوده است.
آملی بونین در توضیحی درباره فضای عاطفی فیلم می‌گوید: «به نظرم به‌اندازه کافی درباره رابطه پدر و دختری در سینما صحبت نمی‌شود. در این جا برای من موقعیتی پیش آمد تا بتوانم نسلی از مردهایی را به تصویر بکشم که به‌راحتی قادر به بیان احساسات خود نیستند.»
موسیقی پاپ فرانسوی در تاروپود داستان فیلم یک روز ترک کن بافته شده و یک اثر خاطره‌انگیز خانوادگی را خلق می‌کند.
فیلم جدید آملی بونین تلفیقی از احساس، تصویر، موسیقی و نوستالژی است؛ روایتی لطیف از روابط انسانی، بازگشت به ریشه‌ها و تلاشی برای آشتی با گذشته. افتتاحیه‌ای شایسته برای جشنواره‌ای که امسال بیش از همیشه به صدای زنان گوش می‌سپارد.