فیلم Nobody 2 دنبالهای پرهیجان اما با کمبود یک شخصیت کلیدی

فیلم (Nobody) در سال ۲۰۲۱ با بازی غیرمنتظره باب ادنکیرک در قالب یک قهرمان اکشن، موفق شد در میان آثار همسبک با «جان ویک» (John Wick) جایگاه ویژهای بیابد. تفاوت اصلی آن در ترکیب طنز تاریک و محوریت خانواده بود، اما ضعف شخصیت منفی باعث شده بود فیلم اول از نظر درام دچار کاستی باشد. حال، (Nobody 2) با تغییر کارگردان به تیمو تجاهجانتو، خالق آثاری چون (The Night Comes For Us) تلاش کرده این مسیر را پرانرژیتر ادامه دهد.
داستان قسمت دوم چند سال پس از حوادث فیلم نخست جریان دارد. هاچ منسل (ادنکیرک) که حالا خانوادهاش با سبک زندگی جدیدش خو گرفتهاند، تصمیم میگیرد برای جبران کمتوجهیهای گذشته، همسر و فرزندانش و همچنین پدرش (کریستوفر لوید) را به پارک تفریحی دوران کودکیاش ببرد. اما سفری خانوادگی به سرعت به درگیری با شبکهای جنایی تبدیل میشود؛ ابتدا با کلانتر فاسد (کالین هنکس) و سپس با بازرگان بانفوذی به نام وایات (جان اورتیز) که ناچار است زیر سلطه قاچاقچی مرموزی به نام «لندینا» فعالیت کند.
لندینا، با بازی شارون استون، بهعنوان ضدقهرمان اصلی معرفی میشود. او برعکس هاچ، هیچ ارزشی برای خانواده قائل نیست و حتی جان نزدیکترین همپیمانان خود را قربانی اهدافش میکند. همین تضاد، بستر مناسبی برای رویارویی او با هاچ فراهم میسازد و به استون اجازه میدهد شخصیت بیرحمی خلق کند که همزمان جدی و اغراقآمیز است. صحنههای او یادآور ترکیبی از بلاکباسترهای دهه ۸۰ و کمدیهای سیاه است.
با وجود این، مشکل اصلی فیلم در معرفی دیرهنگام شارون استون به داستان است. نیمی از فیلم صرف نبردهای کوچک و بیاهمیت میشود و تا زمانی که لندینا ظاهر میگردد، هیجان جدی شکل نمیگیرد. کوتاه بودن زمان فیلم (کمتر از ۹۰ دقیقه) میتوانست فرصت بیشتری برای پرداخت پیشینه این شخصیت فراهم آورد؛ پیشینهای که اگر با تم خانواده پیوند میخورد، میتوانست بار احساسی و انگیزشی داستان را عمیقتر کند.
پایان فیلم نیز گرچه نشان میدهد لندینا به دست بکا (کانی نیلسن) کشته میشود، اما با توجه به فضای غیرواقعگرایانه مجموعه، احتمال بازگشت او در قسمت سوم دور از ذهن نیست. چنین بازگشتی میتواند به دنبالههای بعدی انسجام بیشتری ببخشد، چراکه تقابل با دشمنی قدیمی جذابتر از معرفی مکرر شخصیتهای منفی تازه خواهد بود.
در نهایت، (Nobody 2) اثری سرگرمکننده و مملو از صحنههای اکشن چشمگیر است و بازگشت شارون استون نقطه قوت بزرگ آن محسوب میشود. با این حال، ضعف در پرداخت شخصیت لندینا باعث میشود فیلم از ظرفیت کامل خود فاصله بگیرد و مخاطب بیش از آنچه دیده، تشنه حضور و بازی عمیقتر او باقی بماند.