چه کسانی از تاسیان عصبانی شدند؟
با پخش قسمت آخر سریال «تاسیان» (تینا پاکروان) فضای مجازی پر از اظهارنظر در مورد این مجموعه شد. طبیعتا برخی از نظرات مثبت و تعدادی دیگر منفی بودند. اما در این میان آغاز حمله پردامنه و پرفشار گروه خاصی از رسانه‌ها به «تاسیان» یکی از مواردی است که جلب نظر می‌کند.
بیشتر بخوانید:
پایان سریال تاسیان و باز شدن درهای تازه برای بازنگری در تاریخ
حمله تند یک روزنامه اصولگرا به سریال تاسیان: تاریخ را چپ کرد و انقلاب را لوث!
آیا تاسیان موفق‌تر از خاتون بود؟ بررسی نقاط قوت و ضعف سریال تینا پاکروان
روزنامه فرهیختگان یکی از این رسانه‌ها بود که در قالب مجموعه‌ای از یادداشت‌های کوتاه به تندی به سریال پرحاشیه تینا پاکروان حمله کرد. با این وجود در اکثر آن مطالب، نحوه پرداختن سریال به وقایع منجر به انقلاب است که منجر به مخالفت شده است. به یکی از نمونه‌ها توجه کنیم: «پاکروان برای آنکه بتواند تصویر آب‌نباتی و یونیکورنی خود را از آن دوران حفظ کند، مجبور می‌شود کنشگران مهم‌ترین انقلاب منطقه در ۱۰۰ سال اخیر، از چند طیف را به مشتی مقلد تقلیل بدهد که شعارهای بی‌معنایی را مدام با خودشان تکرار می‌کنند، کنشگرانی که سطح فعالیت دانشجویی‌شان در حد و اندازه اعتراضات صنفی برای کثیفی سلف است.» نویسنده این مطلب همچنین «تاسیان» را با برنامه جنجالی «عشق ابدی» مقایسه کرده است: «در این مدل از نگاه کردن به جهان، تاسیان گذشته ماست و حالِ ما منطقاً چیزی غیر از عشق ابدی نخواهد بود. با این تفاوت که شخصیت‌های عشق ابدی، نسخه تازه به دوران رسیده انسانِ جهان تاسیانی هستند، شخصیت‌هایی که از همان طرز فکر تقلیل‌نگر بار آمده‌اند.» این یادداشت همچنین در رسانه‌های همفکری چون خبرگزاری مشرق بازنشر شد.
نویسنده دیگر مطلب روزنامه فرهیختگان (که از قضا باز هم در خبرگزاری مشرق می‌توان نسخه بازنشرشده آن را پیدا کرد) مستقیم‌تر به نوع نگرش و ایدئولوژی سریال (به‌خصوص در زمینه نحوه نمایش ساواک) حمله کرد: «سازمانی که حتی حامیان امروز پهلوی هم سخت حاضرند آن را گردن بگیرند، در «تاسیان» محل خدمت مردانی وطن‌دوست و روادار است که شاید گاهی در برابر برخی «خرابکاران» از رفتارهای زشتی مثل کتک‌زدن هم استفاده کنند، اما سرجمع اهل گفتگو و تعامل هستند و می‌خواهند امنیت را به مردم هدیه دهند!»
تصویری که مشاهده می‌کنید متعلق به صفحه اول روزنامه فرهیختگان مورخ 5 مرداد 1404 است. تیترهای انتخابی حاکی از زاویه نگاه این روزنامه و دلایل اصلی مخالفت آن با «تاسیان» است.
جالب است که در صفحات داخلی این روزنامه 9 مطلب کوتاه در مورد «تاسیان» منتشر شده که حتی یکی از آن‌ها مثبت نیست. مروری بر تیتر برخی از این مطالب نشان‌دهنده این است که نحوه مواجهه سازندگان «تاسیان» با تاریخ معاصر نقش مهمی در رویکرد منفی روزنامه ایفا کرده است: «تاریخ چپ کرد»، «تحریف با رویافروشی»، «غم‌نامه‌ای برای وضعیت فرهنگی جمهوری اسلامی ایران!» و «ساواک یعنی عشق، لطفا انقلاب نکنید!»
این رویکرد کاملا در تضاد با نمونه دیگری از روزنامه‌ای با گرایش فکری متفاوت است که به‌تازگی منتشر شد. در روزنامه سازندگی مطلبی به قلم اکبر منتجبی (سردبیر این روزنامه) مطلبی به بهانه پایان «تاسیان» و در نقد تفکر چپ قبل از انقلاب منتشر شده است که تیتر آن به‌اندازه کافی گویا است: «چپ هرگز نفهمید»! در این مطلب هم مشخصا ردّ نگرش سیاسی دیده می‌شود هر چند اساسا مقاله ذکرشده در مورد «تاسیان» نیست و سریال بهانه‌ای برای بررسی یک تفکر سیاسی است.
در خبرگزاری تسنیم هم مطلبی علیه «تاسیان» منتشر شده که هر چند در طول آن نویسنده تلاش کرده از زوایایی فنی به نقاط ضعف تاسیان بپردازد اما تیتر مطلب نشان‌دهنده اصلی‌ترین دلیل مخالفت نویسنده با سریال است: «هنر عجیب تاسیان در سفیدشویی هم‌زمان ساواک و چپ‌ها».
اگر فضای مجازی را در روزهای اخیر دنبال کرده باشید حتما دیده‌اید که عده بسیاری تلاش کرده‌اند تا با دلایلی فنی از «تاسیان» دفاع یا انتقاد کنند. این امر نشان‌دهنده روندی پویا است که می‌تواند فرصت دیالوگ‌گویی را در مورد پدیده‌های ذاتا مناقشه‌برانگیز فراهم کند. با این وجود در مورد برخی از نظرات منفی و مثبت می‌توان حتی پای جناح‌های سیاسی را وسط کشید و غلبه این جنس از اظهارنظرها ممکن است به کاهش امکان بحث‌های فنی و فارغ از باید و نبایدهای سیاسی منجر شود.