عجیب‌ترین نقش زندگی‌ دایان کیتون به گفته خودش

دایان کیتون که در دهه ۱۹۶۰ با تئاتر برادوی و فیلم‌هایی چون (Hair) و (Play It Again, Sam) شناخته شد، هرگز تصور نمی‌کرد در فیلمی مانند «پدرخوانده» بازی کند. قبل از آن، تنها تجربه سینمایی‌اش در کمدی رمانتیک (Lovers and Other Strangers) بود و از رمان ماریو پوزو هم بی‌خبر بود.

در مصاحبه‌ای با People به مناسبت پنجاهمین سالگرد فیلم در ۲۰۲۲، کیتون یادآور شد که نقش‌آفرینی در «پدرخوانده» زندگی‌اش را تغییر داد:
«فکر می‌کنم مهربانانه‌ترین کاری که کسی برای من انجام داده این بود که در «پدرخوانده» انتخاب شدم و حتی کتاب را نخوانده بودم. واقعاً نمی‌دانستم چه اتفاقی می‌افتد، فقط به تست‌های بازیگری می‌رفتم.»

پس از آن، فرانسیس فورد کاپولا کیتون را برای آزمون هم‌زمان با آل پاچینو انتخاب کرد تا شخصیت کِی آدامز-کورلئونه با بازیگری قوی مقابل نقش اصلی پاچینو شکل بگیرد. یکی از معروف‌ترین سکانس‌ها، صحنه پایانی نسخه اول است که کیتون باید ترس و ناباوری خود را هنگام دروغ‌گویی مایکل نسبت به قتل برادرزنش نشان دهد و در عین حال شوکه نشود. این سکانس بر اهمیت شخصیت او به‌عنوان دیدگاه بیننده‌ای خارج از دنیای جنایت تأکید می‌کند.

در «پدرخوانده: قسمت دوم»، اهمیت کیتون پررنگ‌تر می‌شود و او نقش همسری خسته از رفتار بی‌رحمانه مایکل را بازی می‌کند که در نهایت به تصمیمات سخت زندگی مشترکشان واکنش نشان می‌دهد.

با وجود برجستگی نقش‌های مردانه در این مجموعه، موفقیت بازیگران اصلی بدون حضور کیتون دشوار بود. او نه تنها مکمل پاچینو بود، بلکه نقش حیاتی در انتقال روایت و عمق احساسی داستان داشت، به طوری که بسیاری شخصیت‌های مشهور تلویزیونی و سینمایی زن را بدون نمونه او نمی‌توان تصور کرد.