5 بازی برتر فیلمهای سعید روستایی | از نوید تا ترانه؛ از ابد و یک روز تا برادران لیلا

اختصاصی سلام سینما - الهام کوهی: شاید بتوان گفت بارزترین ویژگی فیلمهای سعید روستایی (به جز «زن و بچه») بازی گرفتن خوبش از بازیگران است. این ویژگی بخصوص در فیلم «ابد و یک روز» اصلیترین دلیل ترند شدن این فیلم بود و سکانسهای ماندگاری را در سینمای ایران ثبت کرده است. روستایی با ریزهکاریها و دقتی که در چیدن میزانسن و گریم و صحنه و لباس دارد و مهارتش در گرفتن بازی بی کم و کاست شخصیتهایی در سینمای ایران ساخته که واقعی مینماید و به همین خاطر در ذهن تماشاگر میماند، برای همین انتخاب پنج بازی برتر در بین آثارش کار چندان سادهای نیست و در فیلمهای خوبی مثل «ابد و یک روز» و «برادران لیلا» اکثر بازیگرها به یک اندازه خوب و درخشان ظاهر شدهاند.
بیشتر بخوانید:
نگاهی به جایگاه زنان در آثار سعید روستایی | دفاع از حقوق زنان یا کلیشههای تکرارشونده؟
نقد فیلم زن و بچه | درامی خفهکننده که نفس را بند میآورد
محسن (نوید محمدزاده) در فیلم ابد و یک روز
قطعا نقش و کاراکتر محسن در فیلم «ابد و یک روز» نه تنها بهترین بازی کارنامه سعید روستایی است که بهترین بازی نوید محمدزاده پرکار نیز هست. بازی او در نقش محسن برادر سمیه به قدری خوب و به اندازه و واقعی بود که باعث شد محمدزاده در دام تکرار این نقش بیفتد و در آثار کارگردانهای دیگر نیز نقش مشابه را ایفا کند اما به نظر میرسد هیچ کارگردانی حتی خود روستایی هم دیگر نتواند چنین بازی خوبی را بار دیگر از محمدزاده بگیرد.
محسن با وجود اینکه نقش کمی در داستان داشت و میتوانست نقش او پررنگتر از آن باشد و در پیشبرد داستان کمک کند اما بازی خوب و بینظیر محمدزاده باعث شد ماندگارترین نقش این فیلم و حتی فیلمهای بعدی این بازیگر باشد.
نوید محمدزاده در فیلم بعدی سعید روستایی، «متری شیش و نیم»، هم در نقش ناصر خاکزاد خوش درخشیده و روستایی به خوبی توانسته محمدزاده را از نقش قبلیاش جدا کند اما شخصیت و دیالوگهای اگزجره و شعارزدهای که فیلمنامه به فیلم غالب کرده مانع از آن میشود که بازی محمدزاده در نقش ناصرخاکزاد هم به اندازه بازی او در نقش محسن به یاد ماندنی و جذاب شود.
بازی محمدزاده در نقش علیرضا جورابلو در فیلم «برادران لیلا» هم نسبت به دو نقش قبلی بازی ضعیفتری دارد و شاید به همین خاطر است که روستایی در فیلم بعدیاش سراغ او نرفته است.

سمیه (پریناز ایزدیار) در فیلم ابد و یک روز
بازی پریناز ایزدیار در نقش سمیه که سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را در سی و چهارمین دوره جشنواره فجر را از آن خود کرد یکی دیگر از نقشهای ماندگار و بازیهای خوب آثار روستایی است. سمیه شخصیتی آرام و تودار دارد و درآوردن این نقش به نسبت سختتر است اما ایزدیار به خوبی با نگاههای ترحمانگیز و و میمک صورت و بازی با چشمها و خیره ماندنها و مستاصل بودنهایش نقش سمیه را به خوبی ایفا میکند و درماندگی و معصومیت او را به زیبایی به تصویر میکشد.
ایزدیار در «زن و بچه» هم در نقش مهناز، زنی که همسرش فوت کرده و قصد ازدواج دارد، در مقابل دوربین روستایی ظاهر میشود اما از بازی زیبای او در «ابد و یک روز» تا بازی اغراقآمیز و ناهمگونش در «زن و بچه» یک دنیا فاصله است.

مرتضی (پیمان معادی) در فیلم ابد و یک روز
بازی معادی در نقش مرتضی در فیلم «ابد و یک روز»، بازیاش در نقش افسر آگاهی در فیلم «متری شیش و نیم»، بازی در نقش منوچهر جورابلو در فیلم «برادران لیلا» و بازی در نقش حمید در فیلم «زن و بچه» همگی بازیهای خوب، به اندازه و درستی است. معادی جزو بازیگرانی است که در اکثر نقشهای خود خوش درخشیده و حتی اگر فیلمی بد بوده یا شخصیتپردازی در فیلمنامه ضعیف از آب در آمده معادی همچنان نقش قابل قبولی از خود ارائه داده است.
شاید به همین خاطر است که معادی در همه فیلمهای روستایی حضور دارد. استعداد او در بازیگری باعث شده حتی کاراکتر متناقض و غیرقابل درکی چون حمید در «زن و بچه» هم با بازی قابل قبول او کمی قابل درک شود.

لیلا (ترانه علیدوستی) در فیلم برادران لیلا
ترانه علیدوستی تنها یک بار مقابل دوربین سعید روستایی رفته و آن هم برای فیلم «برادران لیلا» بوده است و با وجود ضعفهای فیلم و کارگردانی، بازی ترانه علیدوستی در نقش خواهری دلسوز و آوانگارد اصلیترین دلیل موفقیت فیلم است.
نقش لیلا به روحیه علیدوستی نزدیک بوده و علیدوستی شخصیت لیلا را واقعی از آب درمیآورد و نقطه قوت فیلم بازی خوب و درست اوست که توانسته داستان اگزجره و نمادین خانواده جورابلو را به رئال نزدیک کند.

اسماعیل (سعید پورصمیمی) در فیلم برادران لیلا
بازی در نقش اسماعیل جورابلو و کاراکتر خودشیفته، دیکتاتور و لجوجش یکی از چالشبرانگیزترین نقشهای فیلمهای روستایی است. روستایی بار دیگر با این فیلم ثابت میکند که توانایی بسیار بالایی در گرفتن نقش از بازیگران دارد. پورصمیمی ضعف و حقارت اسماعیل جورابلو را در کنار دیکتاتوری و خودشیفتگی و ولع او به قدرت به خوبی به تصویر کشیده و با وجود اینکه شخصیت نمادین و اگزجره است بازی خوب پورصمیمی به آن عمق و معنا داده و آن را به واقعیت نزدیک کرده است و به همین دلیل یکی از سختترین نقشها و بهترین هنرنماییهای آثار روستایی است.

متولد 70/9/6
فوق لیسانس آگرواکولوژی از دانشگاه تبریز.
علاقهمند به ادبیات روسیه و سینمای امریکا.
دوران دانشجویی همزمان با تحصیلات آکادمیک مشغول نوشتن برای مجلات و روزنامهها و آموختن سینما و داستاننویسی شدم اما فعالیت حرفهایم در حوزه کتاب و سینما از سال 98 شروع شد.
مدت زمان همکاری با سلام سینما: از اردیبهشت 1404