آیا دخالت استیون کینگ باعث ضعف سریال «داستان لیزی» شد؟

استیون کینگ که به ندرت خود دست به اقتباس از آثارش برای سینما و تلویزیون زده است — از جمله فیلم «قبرستان حیوانات خانگی» (۱۹۸۹)، مینی‌سریال «ایستگاه آخر» (۱۹۹۴) و فیلم «سلول» (۲۰۱۶) — برای اقتباس «داستان لیزی» مصمم بود که خود نویسندگی را به عهده بگیرد.

«داستان لیزی» یکی از خاص‌ترین رمان‌های کینگ به شمار می‌رود؛ اثری که به جای وحشت کلاسیک، بیشتر یک داستان عاشقانه پر از تعلیق است و زندگی مشترک لیزی و اسکات لندون را طی دهه‌ها روایت می‌کند؛ از درگیری‌های کوچک گرفته تا زبان مخفی و خیالی میان این زوج و چالش‌های زندگی در کنار یک نویسنده مشهور.

پس از مرگ اسکات، لیزی با یادگاری‌های خاطره‌انگیز و نوشته‌های ناتمام او روبه‌رو می‌شود و با تعقیب‌کننده‌ای که شیفته آثار همسرش است، دست‌وپنجه نرم می‌کند. در همین مسیر، او به دنیای خیالی «بویا مون» قدم می‌گذارد؛ سرزمینی سحرآمیز که مملو از رنگ‌های درخشان و چشمه‌ای از تخیل بی‌انتهاست.

این مینی‌سریال در سال ۲۰۲۱ به کارگردانی پابلو لارین و با بازی جولیان مور، کلایو اوون و جنیفر جیسون لی از اپل تی‌وی پلاس پخش شد. با این حال، برخی نقدها بر این باور بودند که اصرار کینگ بر نگارش فیلمنامه، به ضرر پروژه تمام شد. به‌رغم بازی‌های قوی و تصاویر فانتزی خیره‌کننده، روایت کند و استفاده بیش از حد از فلاش‌بک‌ها، ریتم داستان را کند کرده بود. همچنین، زبان کودکانه میان شخصیت‌های اصلی، که در رمان نیز آزاردهنده بود، روی صفحه نمایش بدتر به نظر می‌رسید.

کینگ در گفت‌وگویی با Entertainment Weekly توضیح داد که چرا تصمیم گرفت خودش مسئولیت را برعهده بگیرد:

«همیشه این داستان را دوست داشتم. آن را برای خودم نگه داشتم چون می‌خواستم زمانی که امکانش باشد، خودم در نگارش و هدایتش نقش داشته باشم. در این سن‌وسال، زمان زیادی برای چنین کارهایی باقی نمانده و این فرصت برایم یک هدیه فوق‌العاده بود.»

این اثر برای کینگ بار معنایی شخصی زیادی داشت. او پس از بستری شدن در سال ۲۰۰۳ به دلیل ذات‌الریه، با بازگشت به خانه، دفتر کار خود را کاملاً پاکسازی شده دید؛ تجربه‌ای که برایش همانند رویارویی با آینده‌ای بدون خودش بود. این اتفاق الهام‌بخش نوشتن «داستان لیزی» شد.

کینگ همچنین می‌خواست از تکرار تجربه تلخ اقتباس «درخشش» (The Shining) توسط استنلی کوبریک جلوگیری کند؛ اقتباسی که کینگ از آن به دلیل فقدان ظرافت و حذف جنبه‌های انسانی مبارزه با اعتیاد ناراضی بود.

با این حال، تجربه «داستان لیزی» نشان داد که گاهی نزدیکی بیش از حد نویسنده به اثر، می‌تواند مانعی برای انتقال مناسب داستان به قالب تصویری باشد.

منبع: slashfilm