.jpg?w=728&q=75)
نقد و بررسی انیمیشن زال و رودابه به کارگردانی محمدعلی سجادی
انیمیشن زال و رودابه به کارگردانی محمدعلی سجادی، روایتی از داستان عاشقانه این دو شخصیت شاهنامه است. اما متأسفانه، از نظر فنی و هنری، اثری بسیار ضعیف محسوب می‌شود. تصویرسازی‌ها کیفیت پایینی دارند و سبک طراحی شخصیت‌ها و پس‌زمینه‌ها قدیمی و فاقد جذابیت بصری است. کاملاً مشخص است که این انیمیشن با بودجه‌ای محدود ساخته شده و همین امر تأثیر منفی زیادی بر کیفیت نهایی آن گذاشته است.
روایتی که تأثیرگذار نیست
یکی از مشکلات اصلی این اثر، نحوه روایت آن است. فیلم به جای استفاده از یک روایت پویا و جذاب، تنها به بازگویی بیت‌های شاهنامه اکتفا کرده است. در نتیجه، داستان فاقد کشش روایی بوده و نمی‌تواند ارتباطی عاطفی یا فکری با مخاطب برقرار کند. در حالی که شاهنامه پر از لحظات دراماتیک و هیجان‌انگیز است، این اثر حتی موفق نمی‌شود حس شورانگیز داستان زال و رودابه را منتقل کند.
مخاطب سردرگم؛ نه برای کودک، نه برای بزرگسال
این انیمیشن نه برای کودکان جذاب است و نه می‌تواند توجه بزرگسالان را جلب کند. روایت خشک و بی‌روح آن برای کودکان نامفهوم است، و کیفیت پایین تصویرسازی و داستان‌گویی باعث می‌شود که حتی مخاطب بزرگسال نیز رغبتی به تماشای آن نداشته باشد. در شرایطی که صنعت انیمیشن ایران در سال‌های اخیر پیشرفت قابل توجهی کرده، چنین اثری یک گام به عقب محسوب می‌شود.
محمدعلی سجادی، که پیش‌تر در سینمای داستانی فعالیت داشته، در این اثر نه تنها به شناساندن شاهنامه کمکی نکرده، بلکه احتمالاً باعث پس زده شدن مخاطب از این اثر ارزشمند ادبی شده است. او در مصاحبه‌ها گفته که این پروژه را به‌تنهایی انجام داده، اما این سؤال پیش می‌آید که چرا در چنین شرایطی اقدام به ساخت اثری کرده که نمی‌تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند؟
در مجموع، زال و رودابه نه در روایت داستان موفق است، نه در اجرای بصری و فنی، و نه در جلب نظر مخاطب. این اثر را می‌توان یک شکست کامل دانست که نمی‌تواند سهمی در ترویج شاهنامه داشته باشد.
