تئاتر دروغ رستاخیز

امشب گذری داشتم از خیابان لوشاتو ، به ناگاه خود را در کنار چند چراغ روشن یافتم که در بالای آن حک شده بود تئاتر پردیس شهرزاد ، بروی بنر ها نامی را دیدم که برایم بسیار اشنا میامد کمی به فکر فرو رفتم که چقدر این نآم به سرود رستاخیز آرتور میلر بزرگ شبیه بود ، دل به دریا زدم بلیطی گرفتم و شانس خود را در دیدار از کاری از میلر به سبک ایرانی آن به محک ازمایش گذاشتم ، از قضا همان هم شد ، از شما چه پنهان با کارهای قبلی کارگردان نمایش اشنایی کمی داشتم ، شاید اگر نام او در ذیل نام دروغ رستاخیز نیامده بود ، براحتی از کنار بنر میگذشتم ، چرا که او را جوانی خوش ذوق و با قریحه سرشار از هنر تئاتر یافته ام ، بهر رو در سالن شهرزاد را باز کردم و شاهد کوتاه تیزی از بچه های با ذوق ، نمایش که با گیتاری در دست، تو گویی سرود رستاخیز را سر میدادند روبرو شدم و تداعی کاری که سالها قبل در برادوی دیده بودم برایم جلوه گر شد ، شوقی وافر به همراه کنجکاوی مرا به داخل سالن نمایش کشید ، نشستم ، چراغهای ما خاموش و با روشن شدن نور صحنه ، نمایش آغاز شد ، انچه شاهد بودم با آنچه میلر نوشته بود ، تقریبا فاصله ای داشت از زمین تا اسمان ، اما ساختار هرچند ایرانیزه نمایش که بیشک ، دسپخت ممیزی های فراوان را ارائه میکرد دلسردم نکرد ، در اصل نمایش ، میلر نگاهی نقادانه دارد بر اوضاع سیاسی حاکم بر جهان سوسیالیسم و بورژوازی و سرمایه داری  و با نگاهی تمسخر آمیز ، انان را به مسلخ نداشتنهای امید برای مردم با هر نوع نگاه ایسمیک رهسپار میکند و انچنان مدرنیزاسیون را نه در مکانیسم کارکرد جهان مدرن و تحولات لازم آن برای بشر ، بلکه در نگاه سردمداران آزادی و مدرنیته در شیپوره استهضا میراند ،که در این نمونه ایرانی آن ، کمتر یافت میشد ، آنجا بود که دریافتم با تغییر نامها و حذف بسیاری دیالوگها بیشک بقول دایی جان ناپلئون عزیزوارمان کار کار از ما بهتران بوده ، و اما این نمایش : براحتی میتوانید رد پای هنر ازرشمند کارگردان و تیم خوب او را برغم انهمه تغییرات در اصل متن یافت ، كارگردانی و بازیهای بازیکنان اصلی نمایش در خور تحسین و عزیزان دیگر نیز در حد قابل قبول کاری را ارائه کرده اند که بنوبه خود از اینکه نزدیک به دوساعتی شاهد کاری ارزنده بودم برایم جذاب بود بار دیگر با ارزوی آنکه کمتر شاهد ، قلع و قمع متن اصلی باشیم ، که احتمالا آرزویی فعلا محال مینماید قبلا نیز گفته⁦ ام و باز تكرار میكنم هنر نمایش با داشتن چنین متولیانی که با قیچی چمن‌زنی به جان متن ه‍ا چه در تئاتر و چه در سینما میافتند نیازی به دشمن ندارد ، و تنها هنر هنرمندان راستین این مرزو بوم است که این هفتمین هنر رآ لنگان لنگان به پیش میبرد نظیر هنرمند خوبمآن آقای طاها محمدی از طاها محمدی عزیز و همبازی های هنرمندش نظیر بیتاعالمی تینا‌حاج‌محمد‌رضا، مجید تیزرو ، رضا حسن زاده ، علی اصغر حبیبی و سایر بازیگران که ساعتی فراتر از انتظارم برایمان مهیا نمودند ، دست او را به گرمی میفشارم و بدون شک اگر زمان یاری ام نمود ، بار دیگر به دیدن این زیبا نمایش خواهم شتآفت .

سامانی