آیا بویی احساس می کنید؟
اکبری عبدی در ویژه برنامه زنده‌ای که به مناسبت عید غدیر خم از شبکه سه پخش می شود، با بیان خاطره‌ای از سفرش به حج، سعی در ابراز انزجار از حادثه غم انگیز منا دارد که چند صد انسان بی گناه جان خود را در آن از دست دادند... در قسمتی از این خاطره، بازیگر قدیمی کشورمان از واژه ای غیرمتعارف در فرهنگ ظاهری ما (و نه فرهنگ مخفی) استفاده می کند و... با تلاش مردم همیشه در صحنه، موج اظهار نظرها در مورد این اتفاق شبکه های اجتماعی را منفجر می کند و در ادامه تیتر یک خبرگزاری ها می شود. همه قلم به دست می گیرند تا قاضی شوند، اعتراضی کنند و درس ادب و فرهنگ دهند یا در قامت وکیل مدافع در آیند، حمایتی کنند و مدافع حقوق هنرمندان شوند...
چند صد نفر در مراسم حج به علت عدم برنامه ریزی صحیح کشته می شوند... چند مقاله در این مورد نوشته می شود؟ چه قدر واکنش ها سرو صدا به پا می کند؟ روزانه چند ده نفر از مردم سوریه به خاطر جنگ قدرت امریکا، ترکیه وعربستان از یک طرف و روسیه و ایران از طرف دیگر کشته می شوند. وضع در عراق، یمن و فلسطین هم بهتر از این نیست... چند خبرگزاری آمار این فجایع را منتشر می کنند؟ به رگ غیرت چند نفر بر می خورد؟ در مقابل راجع به مرگ مرتضی پاشایی و صحبت های اینستاگرام امیر تتلو و شوخی یک بازیگر طنز در برنامه تلویزیونی همه مطلب می نویسند و جامعه شناس و مدافع حقوق بشر و مبارز نژادپرستی می شوند...
خاویر کرمنت در کتاب «بی شعوری» می نویسد: واقعیت تلخ آن است که بوی گند بی شعوری از سراسر دنیای ما به مشام میرسد و اگر برای زدودن آن کاری نکنیم، به فاجعه خواهد انجامید و فاجعه وقتی است که دیگر این بو را احساس نکنیم به این دلیل که شامه مان به آن عادت کرده است...
باید اولویت ها را درست تنظیم کرد. باید به درستی بو کشید...