پرده ای از شجاعت پروانه ها

  تنگه ابوقریب ، هشتمین و متفاوت ترین ساخته بهرام توکلی به قلم خود او ، داستان سربازانی را روایت می‌کند که فقط پنج روز مانده به تصویب قطعنامه و صلح دائمی بین ایران و عراق ، با دستان ‌خالی و با لبانی تشنه مجبور به عقب راندن ده‌ها تانک جبهه روبرو می‌شوند و بسیاری از آنان در این میدان ، جان خود را از دست می دهند . تنگه ابوقریب ، هیچ قرابتی با ملودرام های روشنفکرانه قبلی توکلی ندارد . 

بهترین فیلم جشنواره فجر سی و ششم ، تنگه ابوقریب ، بی شک یکی از ماندگارترین فیلم های ژانر دفاع مقدس خواهد بود و همیشه در ذهن بیننده باقی خواهد ماند . این فیلم نه‌تنها تاکنون بهترین فیلم کارنامه کارگردانی توکلی محسوب می‌شود ، بلکه گویا یکی از درخشان ترین فیلم‌های این چندساله سینمای ایران است . تنگه ابوقریب ، روایتی شبیه به فیلم‌های جنگی مهم و تأثیرگذار تاریخ سینما جهان را دارد . قابل پیش بینی نبود که کارگردان فیلم های "اینجا بدون من" و "من دیه‌گو مارادونا هستم" ، پروژه ساخت این فیلم را در دست بگیرد و این چنین اثر ماندگاری در سینمای ما خلق کند !

تنگه ابوقریب ، فیلم جذاب و خوش ساختی است . این فیلم هر بیننده ای را به راحتی مرعوب می‌کند و احساسات بیننده خود را در دست می‌گیرد .  نماهای بسته و لانگ شات های به یاد ماندنی ، جلوه های ویژه بصری سنگین و قوی فیلم را باید ستود . بازی‌های بازیگران جوان و کم تپق فیلم همه و همه جذاب ، باورنکردنی و دوست‌‌داشتنی است ، اما در بین تمام این بازیگران ، جواد عزتی ستاره درخشان این فیلم مانند گوهری نایاب می درخشد . می‌توان گفت تنگه ابوقریب بدون جواد عزتی و صدالبته امیر جدیدی به این اندازه درخشان و جذاب از آب در نمی آمد . فارغ از اینکه قصه و روایت این فیلم بیننده را بهت‌زده می‌کند ، کارگردانی پلان‌های طولانی این فیلم به همراه جلوه‌های ویژه میدانی و بصری آن یک اتفاق ناب در سینمای ایران محسوب می‌شود .

باید به دکوپاژ و میزانسن های هوشمندانه توکلی نیز اشاره کنیم و صد البته فیلم برداری حمید خضوعی رنگ و لعابی خاص و جذاب به فیلم داده است . صحنه های تکان دهنده ، بازی های بسیار خاص و جذاب ، موقعیت های تکان دهنده فیلم ، عکس تمام فیلم های تک موقعیت و کمدی بفروش این چندساله سینما ، صداگذاری باکیفیت و صدالبته گریم های سنگین فیلم از نکاتی است که باید آنها را نیز مطرح کرد . 

طبعا این فیلم مانند هر اثر هنری دیگری ، عاری از نقاط ضعف نیست . روایت داستان و فیلمنامه ضعف دارد اما با وجود سکانس های تاثیرگذار فیلم و همچنین کارگردانی پخته توکلی ، چندان این موضوع چشم گیر نیست . فیلم تلاش می کند که داستان مشخصی داشته باشد و توکلی با تلاش برای انتقال این جمله به بیننده که" اینجا فقط جنگ است "، باعث شده این فیلم قابلیت قصه گو بودنش را از دست بدهد و تماشاچیان را تنها برای بازی های خوب و باورپذیر و کارگردانی پخته برای تماشای این فیلم نگه دارد . قطعا فیلم اگر در تدوین ، عملکرد بهتری می داشت اتفاقات خیلی بهتری برای این فیلم اتفاق می افتاد .

تنگه ابوقریب فیلمی قابل احترام و دوست داشتنی است و یک اثر به یاد ماندنی به ویژه در ژانر دفاع مقدس و در سینمای ایران است .  اگر می خواهید به مدت 90 دقیقه ، اثری متفاوت با برداشت ها و نگاه هایی متفاوت تر از جنگ تحمیلی ببینید ، حتما به دیدن فیلم تنگه ابوقریب بروید . کارگردانی شگفت انگیز ، بازی های به یاد ماندنی ، نماهای چشم نواز ، جلوه های میدانی و بصری کم نظیر و ... همه این ها یک اثر هنری خوب و قابل احترام را به وجود آورده است .