شعار،شعار و باز هم شعار

کاری به این موضوع ندارم که فیلم چقدر حاشیه آفرین بوده و چقدر افراد به ظاهر روشنفکر و نادان از این فیلم به عنوان حامی جامعه زنان و فیلمی که حقیقت جامعه را بیان می کند ندارم.به این موضوع هم کاری ندارم که قتل های ناموسی چقدر فجایع بزرگی هستند و فیلم چقدر به واقعیت آن ها نزدیک می شود.یک فیلم و یک کارگردان هر چقدر کهع می خواهند میتوانند دروغ بگویند.مهم این است که این دروغ چقدر به سینما نزدیک است.فیلم خانه پدری فقط ادعا می کند که به قتل های ناموسی می پردازد.کارگردان فقط ادعا می کند که دغدغه اش دختران ایرانی است.چون فیلم در کمتر از 10 دقیقه موضوع قتل ناموسی را جمع می کند و تمام.فیلم از طرفی اشخاص دیندار جامعه را می کوبد و از طرفی نشان می دهد که به ظاهر این قتل چه بلا هایی سر این خانواده آورده است.دروغ از این بیشتر؟هیچکدام از اتفاقاتی که در آینده رخ می دهد کوچک ترین ارتباطی به قتل نمی دهد و با ارجاعاتی مسخره و احمقانه فقط سعی دارد به مخاطب یاد آوری کند که همچین اتفاقی افتاده است.
هر کدام از روایت های فیلم هیچ گونه پیوستگی ندارند.همه خرده داستانک هایی هستند که به کارگردان اجازه می دهند شعار های مضحک و احمقانه ذهنش را بیان کند بی آنکه ذره ای سینما در اثرش به کار ببرد.عزیزان سلبریتی که ادعای روشنفکری می کنید.این فیلم چقدر می تواند واقعیت را بیان کند و از آن مهم تر نقد کند؟فیلم به جای اینکه اتفاق را محکوم کند،شخصیت های فیلم را محکوم می کند.این بدترین دردی است که یک فیلم با این حجم از فجایع می تواند به آن دچار شود.شما باید به مخاطب اجازه بدهی ابتدا موقعیت را درک کند.بعد سراغ شخصیت بروی.وقتی موقعیتی نمیسازی چطور می خواهی مخاطب با شخصیتت همراه شود؟فیلم قتل های ناموسی را محکوم نمی کند،دین را محکوم می کند.شخصیت های مطلقا سیاه داستان یقه های بسته دارند و سیاه می پوشند و همواره تسبیح به دست دارند.این که نشد نقد.نشد شخصیت.شخصیت های فیلم از تیپ هم عقب افتاده ترند.پدر های خشمگین که پسر را تحویل می گیرند و دختر ها را آزار.درست است.همچین چیزی وجود دارد.ولی در دنیایی که فیلم ترسیم می کند هم وجود دارد؟ابدا.
جهان فیلم یک جهان کاملا یک طرفه است.فیلم مرد های غیرتی را خشن و زورگو توصیف می کند.مردان را به بی غیرتی دعوت می کند.دختران این اثر مطلقا مظلوم هستند.کاری به ممیزی ها ندارم.ولی من درک نمیکنم که چرا علت کشته شدن دختر پنهان می ماند؟در فیلم میبینیم که زن ها همه طلب کارند و خون خواه دختر،اما مردان همه غیرتمند و با آبرو پس به خاطر همین نمی خواهند بپذیرند که اشتباهی مرتکب شدند.اشتباه نکنید.من اصلا و ابدا موافق این سیاست کثیف نیستم.اصلا هم نمی گویم چنین حوادثی رخ نمی دهد.ولی اصلا شبیه به طوری که فیلم نشان می دهد نیست.نه اینکه فیلم خیلی زیاده روی می کند.مشکل این است که همان هایی را هم که می گوید به خاطر کج فهمی و یا کند ذهنی کارگردان،هرگز به سینما تبدیل نمی شود.