لاله مرزبان انتخاب اول ما بود | کارگردان «آبان» از بازی سخت او و حاشیههای صحنه غش گفت

رضا دادویی، کارگردان سریال «آبان»، در مصاحبهای درباره روند انتخاب بازیگر نقش اصلی این سریال گفت: «بله، انتخاب اول ما بود. لاله مرزبان در میان گزینههای موجود برای کاراکتری که دلمان نمیخواست هیچ پیشزمینه ذهنی از طرف تماشاگر دربارهاش وجود داشته باشد، انتخاب شد.»
او افزود: «نمیخواستم تماشاگر با ذهنیت از فیلمها و سریالهای قبلی، بازیگری را ببیند و ترجیح میدادیم کاراکترهای اصلی که بار قصه را به دوش میکشند، چهرههای جدیدتری باشند و تماشاگر هیچ سابقه ذهنی از تاریخچه بازیگری آنها نتواند در ذهنش بیاورد. از این بابت، به نظرم لاله مرزبان خیلی گزینه مناسبی بود.»
کارگردان «آبان» همچنین با اشاره به پیچیدگیهای نقش توضیح داد: «کاراکتر آبان به نظرم یکی از سختترین کاراکترهایی بود که در طول این سالها خلق شده و برای یک بازیگر چالش زیادی داشت. کاملاً و به نظرم برای خیلی از بازیگران زن، کاراکتر جذابی است و میتوانست هر بازیگری را وسوسه کند.»
او درباره ابعاد مختلف بازی در این نقش گفت: «خیلی کار سختی بود، به دلیل اینکه در هر قسمتش باید لحظات مختلف عاطفی را ارائه میداد؛ چه به لحاظ مادری، چه به لحاظ همسری، چه به لحاظ یک زن در جامعه. و به نظر من با شرایطی که ما داشتیم، لاله مرزبان خیلی خوب از پس آن برآمد.»
درباره فرصت تمرین، دادویی توضیح داد که لاله مرزبان زمان کمی برای آمادهسازی داشت: «خیلی وقت نداشتیم. یکی از چالشها در طول پروژه این بود که فیلمنامه کامل و آماده نبود. ما یک طرح کامل داشتیم و فیلمنامه همزمان با تولید رشد میکرد، نوشته و بازنویسی میشد و خوب طبیعتاً این کار را برای بازیگرها خیلی سخت میکند. بازیگر باید خودش را بین سکانسهای مختلف با احساسات مختلف تطبیق بدهد و تنظیم بکند و این کار خیلی سختی است.»
در ادامه مصاحبه، رضا دادویی به حواشی ایجادشده پیرامون صحنهای از بازی لاله مرزبان در نقش «آبان» اشاره کرد؛ بهخصوص صحنهای که در آن شخصیت غش میکند. او در پاسخ به این پرسش که آیا اجرای آن صحنه به پیشنهاد خودش بوده یا از سوی بازیگر شکل گرفته، گفت: «بیشک شرایط اجرا در این صحنه مؤثر بود، چرا که وقتی بازیگر روی آن سنگها میافتد، طبیعتاً باید از همهجهت مراقبت شود تا هنگام افتادن آسیب جدی نبیند.»
دادویی سپس با اشاره به واکنشهای طنزآمیز برخی کاربران فضای مجازی نسبت به این صحنه، توضیح داد: «اگر هر پلانی از هر بازیگری در جهان را انتخاب کنید و صحنهای از یک فیلم کمدی را پشت سر آن قرار دهید، قطعاً آن صحنه مضحک به نظر خواهد رسید. این موضوع بخشی از قواعد تدوین روسی است که پیشینهاش به حدود ۱۰۰ سال پیش در سینما بازمیگردد. در این رویکرد مونتاژ روسی آمده است که اگر چهرهای با نگاهی کاملاً بیحس و بیعاطفه را نشان دهید و در پلان بعدی ظرف غذا را نمایش دهید، تماشاگر حتماً این برداشت را خواهد کرد که آن فرد گرسنه است، در حالی که این دو پلان اصلاً ارتباطی با هم ندارند.»
او همچنین تأکید کرد: «بله همینطور است. قرار گرفتن صحنه کمدی با بازی جواد رضویان در کنار صحنه غش باعث شد آن صحنه به چشم بیاید.» با این حال، واکنش بسیاری از مخاطبان به این صحنه همدلانه بوده است: «اتفاقاً خوب است بدانید که بسیاری از مخاطبانی که من دیدم، به شدت دلسوزی هم کردند. حتی در خیابان، خانم میانسالی را دیدم که به من گفت: "این بچه را چرا آنطور به زمین انداختید؟ که آسیب ببیند!" چون این واکنش از سوی مخاطب کاملاً بیقصد و غرض است که صرفاً داستان را دنبال میکند و حتی برایش کارگردانی یا بازیگری مهم نیست.»
منبع | مهر

