اعتراض بی اعتراض؟ چند آمپول به او بزنید تا در آرامش بمیرد!!

از شدت درد به خود می پیچیدم، به پرستاران و کادر اتاق عمل التماس می کردم که به من مسکن تزریق کنند، تا از شدت درد کاسته شود، در آن لحظات سخنانی شنیدم که قلبم را بشدت به درد آورد. صدای پزشکان را می شنیدم که می گفتند: این جوان شانس زنده ماندن ندارد و برای اینکه زجر بیشتری نکشد، به او چند آمپول بزنید، تا در آرامش بمیرد! این جملات دردم را بیشتر می کرد. با همه توانی که در بدنم باقی مانده بود، نشستم و به پزشکان گفتم: من زنده ام و زنده خواهم ماند. آنها با تعجب به یکدیگر نگاه می کردند و می گفتند: زنده ماندن تو یک معجزه است و با شانس یک درصدی که برای زنده ماندن بعد از عمل جراحی داری، اگر هم زنده بمانی، زندگی راحتی نخواهی داشت! بعد از چند دقیقه دیگر چیزی متوجه نشدم و چشمانم بسته شد.

اشتباه نکنید این جملات، دیالوگ های سناریو هیچ فیلمی نیست، جملاتی است که یک جوان سقوط کرده از طبقه چهارم ساختمانی در حال احداث، پس از 4 سال از وقوع حادثه، در حالی که زنده مانده و با زن و فرزند خود زندگی می کند، ضمن شرح مبسوطی از واقعه بر زبان می آورد.( روزنامه همشهری 14/7/94 )

هنوز ساخت سریال اتاق عمل مهران مدیری به قسمت هیجدهم نرسیده بود که اعتراض پزشکان علیه این سریال شروع شد. سازمان نظام پزشکی سریال ندیده را هتاکانه خواند و خواهان تجمع پزشکان برای اعتراض به ساخت سریالی با مضمون پرداختن به مسائل و مشکلات جامعه پزشکی شد. هفت هزار پزشک هم اعلام آمادگی کردند که در تجمعی نسبت به ساخت این سریال اعتراض کنند. ( خبرگزاری تسنیم 15/1/94 )

اما موضوع صرفاً به این ختم نشد. سریال از «اتاق عمل» به «درحاشیه» تغییر نام داد، کار فیلمبرداری یک ماه به تعویق افتاد، سناریویش، دستخوش تغییر شد، ماجرایش پس و پیش شد، این مسئول و آن کارشناس و پزشک در لوکیشن سریال طنز مهران مدیری حاضر شدند، نظر دادند، با رئیس شورای سیاستگذاری سلامت صداوسیما رایزنی کردند، رئیس سازمان نظام پزشکی نامه نوشت، صداوسیما پاسخ داد، باز وزیر بهداشت نامه نوشت، معاون صداوسیما باز پاسخ داد، نظام پزشکی نگران خدشه‌دار شدن اعتماد پزشک و بیمار بود، صداوسیما اطمینان خاطر داد که سریال«طعن و تحقیر ندارد» و ... اما همه اینها باعث نشد تا سازمان نظام پزشکی باز دست از انتقاد بردارد. ( سلامت نیوز16/1/94)

مهران مدیری دست روی نکته حساسی گذاشته بود، جائی که برخی تمایل نداشتند تا بعضی واقعیت ها پیرامون مسائل و مشکلات موجود در این بخش که با صحت و سلامتی و زندگی و مرگ مردم سروکار دارد، آنهم از طریق آنتن تلویزیون آشکار و علنی شود. سال ها بود که اخبار متعددی از قصور در زمینه های پزشکی در رسانه ها وجود داشت، اما کسی نبود که تمایل به علنی سازی آنها داشته باشد و مدیری با ساخت " اتاق عمل " نشان داد که مرد ناگفته ها است، اگر چه این موضوع را در سایر سریال های خود نیز ثابت کرده بود.

به خبرهائی در این زمینه توجه کنیم:

افزایش شکایت از پزشکان

رییس سازمان پزشکی قانونی کشور گفت: هر ساله شکایت از پزشکان رو به افزایش است و بر اساس آمار سال قبل، در 48 درصد موارد شکایت شده از قصور پزشکی، پزشکان بر اساس نظرات کارشناسی مقصر شناخته شده اند. ( ایسنا 31/5/94)

دندانی که به مرگ کودک 4 ساله منجر شد

پدر و مادر زهرا وقتی او را برای درمان دندان‌ درد به بیمارستان بردند، هیچ گاه فکر نمی‌کردند، باید برای همیشه با دخترشان وداع کنند.( خبرگزاری فارس 7/7/94)

مرگ تکان‌دهنده یک زن باردار در سردشت

یک مادر ٢٨ ساله در سردشت پس از خارج کردن جنین از شکمش، به دلیل نامشخصی در بیمارستان این شهرستان جان خود را از دست داد. شنیده‌ها حکایت از قصور پزشکی و تأخیر در تشخیص علت خونریزی منجر به مرگ دارد.( ایسنا 30/1/94)

فاجعه در بيمارستان .... تهران

یک نوجوان 13 ساله ( سپهر ملک احمدی ) از جمله همين بيماران بود. وي از ناحيه قفسه سينه تحت عمل جراحي قرار گرفته بود و به گفته پزشک معالج عمل کاملا موفقيت آميز و بدون هيچ مشکلي به پايان رسيد اما این فرد هرگز به هوش نيامد. در همين روز حتي بيماراني که تحت عمل زيبايي بيني نيز قرار گرفته بودند نيز به هوش نيامده و متاسفانه همگي از دنيا رفتند. ( انتخاب 1/6/90 )

بیمارستان فاقد استاندارد

معاون سلامت وزارت بهداست از مردم خواست از مراجعه به بیمارستان خصوصی .... تهران خودداری کنند، وی افزود: این بيمارستان استانداردهاي لازم پزشكي را ندارد، بسياري از داروهاي آن تاريخ گذشته است، تجهيزات پزشكي لازم را حتي در بخش اورژانس در اختيار ندارد، پرسنل اين بيمارستان آموزش كافي نديده‌اند و بي تجربه هستند و حتي تخت هاي اين بيمارستان نيز استاندارد نيست. وي ادامه داد: از بيماران و مردم مي خواهيم براي حفظ جانشان چه براي بستري و چه درمان سرپايي از مراجعه به اين بيمارستان خودداري کنند. بخش ICU بيمارستان ....حداقل هاي استاندارد را هم ندارد وميزان مرگ و مير در اين بيمارستان بسيار بالاتر از ميزان استاندارد است. ( خبرگزاری فارس 2/11/84)

متاسفانه ده ها مورد دیگر از خبرهای ناگوار در این زمینه است که ضرورتی برای ذکر تک تک آنها نیست، اما برای روشن شدن موضوع بی فایده نیست که به آمار ارائه شده در این زمینه اشاره شود:

روزنامه آرمان می نویسد: در شش ماه نخست سال جاری 8 هزار و 592 پرونده در کمیسیون‌های سازمان پزشکی قانونی کشور مورد بررسی قرار گرفت . این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که تعداد پرونده‌های مورد بررسی در کمیسیون‌ها 8 هزار و 34 مورد بود، 9/6 درصد افزایش یافت.

از کل پرونده‌های مورد بررسی در کمیسیون‌ها 1927 مورد مربوط به شکایات ناشی از قصور پزشکی بود که 818 مورد آن منجر به محکومیت و 1109 مورد منجر به تبرئه پزشک شد. آمار پرونده‌های قصور پزشکی در نیمه نخست سال جاری در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 3/3 درصد بیشتر شده‌ است. در این مدت و با توجه به رشته‌های تخصصی گروه‌های پزشکی، جراحی زنان و زایمان با 271 مورد بیشترین تعداد شکایت در حوزه قصور پزشکی را داشته است.( آرمان 16/3/94 )

مهران مدیری در در حاشیه چه چیزی را می خواست، بگوید، مدیری کارگردانی است متعهد و دلسوز که همواره سعی کرده است، مسائل و مشکلات جامعه را از طریق ساخت سریال های طنز آشکار سازد، تا با شناخت مشکل، برای رفع آن چاره اندیشی شود، وی در این راه هر گونه هجمه به خود را پذیرفته، ولی بعنوان یک هنرمند متعهد، هیچگاه دست از اعتقاد و باور خویش بر نداشته است که شایسته تکریم و احترام عمیق است. اگر سریال " در حاشیه " جدی گرفته می شد و به جای اعتراض و هتاک خوانده شدن آن، دقت بیشتری به مسائل و مشکلات مبتلابه صنف مذکور بعمل می آمد، آیا اکنون باز شاهد وقوع اتفاقاتی از نوع موارد مورد اشاره می شدیم. در عین حال باید متذکر شد که نباید همه جامعه پزشکی را به یک چشم دید و همه را خطا کار و مقصر جلوه نمود. علی فتاحی معاون انتظامی سازمان نظام پزشکی ایران در این زمینه می گوید: در سال نود و سه، ۶۷۰ میلیون بار مراجعه درمانی در كشور ثبت شده است که از این تعداد تنها ۱۲ هزار مورد منجر به شكایت شده است.

خود سانسوری، توجه به خطوط قرمز، رعایت حال این و آن و مهمتر از همه صنوف مختلف که هر آن، آماده اعتراض و ریختن به خیابان هستند، رمقی برای فیلم سازان متعهدی چون مدیری باقی نگذاشته است. اما باز در این وانفسا، همین که مدیری جرئت ورود به برخی موضوعات را پیدا می کند، جای شکر و تقدیر دارد.

باید گفت : بالاخره با کدام حرفه می توان شوخی کرد و مسائل و مشکلات آن حرفه را علنی ساخت؟ سخن را با مطلبی از سایت ظهور 12 مورخ 19/1/94 به پایان می رسانیم:

جامعه ‌پزشکان کشور به سریال " در حاشیه " انتقاد دارند، اما داستان این ‌گونه انتقادها در جامعه ایران سری دراز دارد.

پیش از این جامعه پرستاران به فیلم " بچه‌های نسبتا بد " به خاطر به تصویر کشیدن دریافت رشوه از سوی یک پرستار اعتراض کرده بودند. بار دیگر جامعه وکلا به سریال " او یک فرشته بود" که یک وکیل در آن در نقش " شیطان " ظاهر شده بود، معترض شده بودند.

کارمندان اداره ثبت احوال هم از معترضان به سریال‌های تلویزیونی بودند. آنها به نقش مسعود شصت‌چی، کارمند بایگانی اداره ثبت احوال در سریال "مرد هزار چهره" که آن هم از ساخته‌های مهران مدیری بود، اعتراض کرده بودند.

ماموران پلیس، فوتبالیست‌ها و کارمندان شیرخوارگاه‌ها هم در صف شاکیان توهین به حرفه‌شان در سریال‌های تلویزیونی و یا فیلم‌های سینمایی که در سال‌های اخیر پخش یا اکران شده، هستند.

پرداختن به حرفه‌های مختلف در سریال‌ها و فیلم‌ها، به ویژه مجموعه‌های طنز در ایران، کار ساده‌ای نیست. به خاطر شمار بالای مخاطبان این‌گونه برنامه‌ها، شاید بتوان از آن به عنوان یکی از خطوط قرمز اهالی تلویزیون و سینما نام برد.

والسلام