نقد فیلم سینمایی "روز صفر"

 كاش اگر گلوله اى هم به سمت او شليك شود، در وسط كوير باشد يا در دل دريا، كه كسى صدايش را نشنود و دلى نلرزد... قرار بود جنگ براى ما باشد، نه براى مردم...
•••••
سى و هشتمين جشنواره فيلم فجر
"روز صـفـر"
اولين اثر قابل ستايش سـعـيـد مـلـكـان
•••••
يك نفر دارد دنبال ريگى مى گردد؛ سايه به سايه، كوه به كوه، يكه و تنها... و در نهايت در آسمان پيدايش مى كند.
ساخت چنين اثرى كه همه پايان آن را مى دانند، بى شك كار دشوارى ست... و تنها موردى كه مى تواند تماشاگر را راضى نگه دارد، صحنه ها و پروداكشن است؛ و سعيد ملكان همين كار را به بهترين شكل ممكن انجام داده است...
با توجه به قصه "شبى كه ماه كامل شد" كه بر پايه عشق و عاطفه ساخته شده است، اين بار سعيد ملكان، ريگى را از آن فيلم دوباره زنده كرد تا خود دوباره دستگيرش كند؛ آن هم با روايتى پليسى-اطلاعاتىِ جذاب كه نفوذ اطلاعات ايران را به تصوير كشيده است.
"روز صفر" از كوه هاى خاكسترى نزديك مرز ايران و پاكستان آغاز مى شود؛ آغازى شلوغ كه التهاب فيلم را كليد زده و تقريباً تا انتها همراه تماشاگر است...
كه با اين وصفِ آغاز، مى توان گفت كه "روز صفر" يك تريلر آبرومند است كه از لحاظ توليد و ايجاد حس تعليق، بسيار موفق است... اثرى پر از ماجرا و هم هيجان كه هم بُعدى جاسوسى دارد و هم بُعدى سياسى...
بازيگر نقش عبدالمالك ريگى (با بازى ساعد سهيلى)، بدون شك متفاوت ترين نقش زندگى خود را ايفا كرده است و توانست به بهترين شكل و بازى ممكن، اين داغِ تلخ را زنده كند و وارد جلد خود شيطان شود؛ شيطانى كه همه چيز را براى خودش مى خواهد... ريگى، قطعاً تمثال شيطان است.
بازيگر نقش رضا (با بازى امير جديدى)، يك تنه بار دستگيرى عبدالمالك ريگى را به دوش مى كشد. او قهرمان فيلم است؛ قهرمانى كه حتى در باور هم نمى گنجد...
بازى كامل و بدون اغراق شده ى او در اين اثر، قابل تحسين است؛ چون هم ابهت دارد و هم مهربان است.
و در نهايت مى توان بيان كرد "روز صفر" تمام ويژگى هاى يك فيلم كامل و سالم را داراست؛ فيلمى كه تماشاگر با يكبار تماشاى آن به وضوح متوجه خواهد شد كه اين اثر، يك اثر ساده نيست؛ زيرا كه سكانس به سكانس آن و پلان به پلان آن، با علم به سينما و دوربين شكل گرفته است.