نقد و برسی فیلم خوش آوای ابیگیل

به نام خدا

مقدمه:

ابیگیل محصول ۲۰۱۹ کشور روسیه است.ژانر این فیلم #درام.هیجانی.فانتزی است.گارگردان آن الکساندر بوگوسلاوسکی همراه با بازیگرانی چون...رینال موخاتو...تیناتین دال کیشولی و ...توانسته یک اثر تاثیر گذار بر مخاطب بسازد.

نقد اثر:

فیلم  علی رقم تاثیر خوبی که بر بیننده میگذارد اما یک پریشانی بزرگ و غیر قابل پوشش است.معمولا فیلم های فانتزی، دراماتیک نمیشوند و اگر هم بشوندهیجانی قابل وصف را به مخاطب القا میکنندو مخاطب را با خود ترکیب کرده و به دنیایی فراتر از زندان فانتزی فیلم میبرند.این دسته از فیلم ها ادعایی بر فانتزی بودن نمیکنند تا نتوانند آن فضا را برای همگان فراهم کنند.ابیگیل برعکس تعریفات بالا در باتلاقی از ناهماهنگی و شکستگی محور داستانی گیر کرده بود و تعریف ثابتی برای خود نداشت.به اضافه ی اینکه در فیلم هایی که مردم یک شهر جادو دارند؛آن را از وجود خود و با اراده خود به دست میاورند نه با دستگاهی که از طریق آن جادو فعال میشود(این نکته بعد از کاستی فیلمنامه و عوامل ضعیف کننده فیلم قرار میگیرد).

و اما نقطه ی برتری فیلم که مرا مجاب کرد آن را بررسی کنم موسیقی متن و آواهای آرامش بخش فیلم بودند.که پس از جوکر میتوانست انتخاب داوران برای اسکار آن سال باشد.آوا هایی با فرم های منسجم موزیکال که با استفاده از ترکیب حزن و اندوه و حس امید بخشی با روان انسان بازی میکرد و خیلی ساده روی مغز انسان تاثیر میگذاشت.ولی من فیلم را یک بسته کامل میبینم.این بدین معناست که موسیقی هر چقدر هم خوب بود- که عالی بود- ولی دیگر عوامل ضعف داشتند و آن بسته ی کامل را به من ارائه ندادند.ابیگیل این را به وضوح نشان میداد که پیام و حرفی برای گفتن ندارد و اگر هم داشت با این وضعیت و طراحی تولید نمیتوانست آن پیام را انتقال دهد.این یعنی عدم ارتباط میان بیننده و فیلم.وقتی که ارتباطی میان این دو عنصر نباشد کل جذابیت ماجرا از دست میرود.تنها راهی که ابیگیل توانست با آن این رابطه را به صورت جزئی حفظ کند و رو به نزول نرود موسیقی اش بود.این فیلم جزو آنهاییست که به راحتی از یاد رفته و به فراموشی سپرده میشوند زیرا عنصری جاودان برای باقی گذاشتن از خود ندارند.تنهاچیزی که باقی میماند همان آوا های عجیب فیلم است......

نتیجه نقد:

ابیگیل به علت موسیقی روسی معروفش نه کاملا خوب و نه کاملا بد یا پاپ کورنی بود.نه منظور خاصی از ارائه خود داشت و نه بیمحتوا بود.نتیجه کلی ما این میشود که*فیلم فرم یکشکل و منسجمی نداشت*و از دلایل آن میتوان به(۱-عدم همه فهمی یا سادگی داستان۲-بازی ضعیف بازیگران در لوکیشن های فضای باز .۳-رعایت نکردن عوامل پایه ای ژانر فانتزی و .......)اشاره کرد.پیشنهاد به مخاطبان ژانر های فانتزی یا هیجانی و دوستداران موسیقی دراماتیک.بخاطر کنترل و مهار توقعات در این سیل عظیمی از فیلم های فانتزی که تا کنون ابر غولش کمپانی دیزنی است.