آیا تصمیم نتفلیکس برای عدم اکران سینمایی Happy Gilmore 2 یک اشتباه بزرگ است؟

در سال ۱۹۹۵، آدام سندلر پس از اخراج از برنامه «شنبهشب زنده» (Saturday Night Live)، با فیلمهایی چون «بیلی مادیسون» (Billy Madison) و «هپی گیلمور» (Happy Gilmore) مسیر جدیدی را در سینمای کمدی آغاز کرد. این آثار بهویژه هپی گیلمور جایگاه ویژهای در میان طرفداران پیدا کرد. حالا، نزدیک به ۳۰ سال بعد، آدام سندلر با دنبالهای از این فیلم بازمیگردد، اما با تصمیم جنجالی نتفلیکس: پخش انحصاری آنلاین و بدون اکران سینمایی.
اولین تریلر هپی گیلمور 2 در مراسم TUDUM نتفلیکس منتشر شد و مشخص شد که فیلم در تاریخ ۲۵ ژوئیه 2025، بدون هیچ برنامهای برای اکران در سینما در پلتفرم نتفلیکس عرضه میشود. بسیاری از طرفداران و تحلیلگران معتقدند که این تصمیم میتواند به ضرر نتفلیکس تمام شود.
آدام سندلر سابقه طولانی و موفقی در گیشه دارد؛ ۱۶ فیلم او بین سالهای ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۸ بیش از ۱۰۰ میلیون دلار فروش داخلی داشتند. حتی فیلم «الماسهای تراش نخورده» (Uncut Gems) در سال ۲۰۱۹ باوجود تولید محدود، ۵۰ میلیون دلار فروش داشت. همین سابقه نشان میدهد که بازگشت آدام سندلر به یکی از محبوبترین نقشهایش میتوانست سود مالی قابلتوجهی برای نتفلیکس داشته باشد.
منتقدان همچنین به تجربه مشابهی اشاره میکنند: فیلم «پلیس بورلی هیلز 4» (Beverly Hills Cop: Axel F) با بازگشت ادی مورفی که با بودجه ۱۵۰ میلیوندلاری برای نتفلیکس ساخته شد، هرچند بازدید خوبی داشت؛ اما خیلی زود از ذهنها محو شد. حالا این نگرانی وجود دارد که همین سرنوشت در انتظار قسمت دوم هپی گیلمور باشد.
تجربه سینما همواره با فضای جمعی، گفتگو و تبلیغات دهانبهدهان تقویت میشود؛ چیزی که پخش خانگی نمیتواند جای آن را بگیرد. به باور بسیاری، نتفلیکس با پافشاری بر مدل تجاری خود، نهتنها هیجان مخاطب را کاهش میدهد؛ بلکه فرصتهای طلایی مالی را نیز از دست میدهد.