منتقدان در مورد فیلم Materialists چه گفته‌اند؟ | بازتعریف عشق در عصر سرمایه

ترجمه اختصاصی سلام سینما - مروا موسوی: فیلم «ماتریالیست‌ها» یا «مادی‌گرایان» به کارگردانی سلین سانگ، که در سال ۲۰۲۵ اکران شد، با رویکردی متفاوت به ژانر کمدی رمانتیک وارد میدان شد: بررسی عشق از دریچه سرمایه‌داری و ارزش‌گذاری احساسی. حضور چهره‌های محبوبی چون کریس ایوانز، داکوتا جانسون و پدرو پاسکال، و تمرکز روایت بر دنیای مدرن matchmaking باعث شد بسیاری منتظر اثری هوشمند و متفاوت باشند. با این حال، بازخورد منتقدان طیفی متنوع از ستایش و انتقاد را دربرمی‌گیرد. در ادامه، نگاهی داریم به مهم‌ترین نکات مورد توجه منتقدان درباره این فیلم بحث‌برانگیز.

نکات مثبت: نگاهی تازه به عشق در دوران سرمایه

بسیاری از منتقدان، «Materialists» را به‌خاطر نقد ساختارمندش از روابط مدرن تحسین کرده‌اند. فیلم از کلیشه‌های رایج در ژانر خود فاصله می‌گیرد و مفاهیمی چون ارزش‌گذاری پولی احساسات، نقش شغلی زنان در روابط، و نگاه بازاری به عشق را به‌نحوی هوشمندانه روایت می‌کند.

واشنگتن پست این فیلم را «واقع‌گرایانه» و دارای «دیدگاهی اجتماعی دقیق» درباره شغل شخصیت اصلی (لوسی) توصیف کرده. از سوی دیگر، InStyle به توانایی فیلم در برقراری تعادل میان طنز و انتقاد اجتماعی اشاره می‌کند.
در بخش بازیگری نیز، RogerEbert.com اجرای کریس ایوانز را «بهترین بازی حرفه‌ای‌اش» دانسته و از هماهنگی جذاب بین بازیگران اصلی تمجید کرده. موسیقی دانیل پمبرتن و تصویربرداری رمانتیک و شهری فیلم نیز از دیگر نقاط قوت محسوب می‌شوند.

نقدها: ساختار ناپایدار و شخصیت‌های کم‌عمق

اما در نیمه دوم فیلم، بسیاری از منتقدان از کاهش انسجام داستانی و افت ریتم روایت گلایه کرده‌اند. Vulture و نیویورکر معتقدند فیلم پس از شروعی قوی، وارد فاز پراکنده‌ و شتاب‌زده‌ای می‌شود که پایان‌بندی آن را نیز کلیشه‌ای جلوه می‌دهد.
مشکل دیگر، عمق کم برخی شخصیت‌هاست. گفت‌وگوهای عاشقانه، از نگاه گاردین و Vulture، گاه سطحی و فاقد شیمی لازم هستند. روابط بین داکوتا جانسون و پدرو پاسکال «غیرقابل باور» توصیف شده و روند رشد شخصیت لوسی به‌خصوص در پایان، بیش از حد ساده‌سازی شده.
نکته‌ای که پیپل و مشاوران حرفه‌ای ازدواج نیز به آن اشاره کرده‌اند، ارائه غیرواقعی و سطحی از شغل matchmaking در فیلم است که به گفته برخی، «نمودی از سهل‌انگاری در تحقیق و اجرا» دارد.

جمع‌بندی: فیلمی قابل توجه اما نه بی‌نقص

«Materialists» با ایده‌ای متفاوت، پرداختی اجتماعی و بازی‌های خوب، توانسته در میان کمدی‌های رمانتیک سال جایگاه محترمی برای خود پیدا کند. امتیاز ۷۰–۷۱ در Metacritic و حدود ۸۱٪ نقد مثبت در Rotten Tomatoes نشان‌دهنده رضایت نسبی منتقدان است.
با این حال، اغلب آن‌ها به ضعف‌هایی در ساختار روایی، عمق شخصیت‌پردازی و پایان‌بندی اشاره دارند. فیلم نه یک شاهکار ژانر، بلکه تلاشی جسورانه و نیمه‌موفق برای تعریف دوباره‌ی عشق در جهان امروز است — فیلمی که ارزش دیدن دارد، حتی اگر پاسخ تمام پرسش‌هایش را ندهد.