مارتین اسکورسیزی: دیگر به سینما نمی‌روم
پیتر تراورز، منتقد باسابقه سینما و دوست قدیمی مارتین اسکورسیزی طی سال‌ها، بارها با اسکورسیزی مصاحبه کرده و رابطه دوستانه‌شان به گفت‌وگوهای شخصی و صمیمی منجر شده است. در یکی از آخرین صحبت‌هایشان، اسکورسیزی نکته‌ای جالب و حتی شوکه‌کننده را مطرح کرد: او دیگر فیلم‌ها را در سالن سینما تماشا نمی‌کند.
وقتی تراورز دلیل این تصمیم را پرسید، اسکورسیزی با لحنی پرحرارت پاسخ داد و گفت: «تماشاگرانی که وسط فیلم با موبایل حرف می‌زنند، بلند می‌شن تا نوشابه و اسنک بخرند، و آن‌قدر سروصدا می‌کنند که صدای بازیگرها شنیده نمی‌شه...»
تراورز با شوخی گفت: «خب مارتی، ما هم وقتی بچه بودیم سر و صدا می‌کردیم.»
اسکورسیزی با نگاهی جدی جواب داد: «درسته، ولی اون موقع هم حرف‌هامون درباره خود فیلم بود. درباره جزئیاتش بحث می‌کردیم و ازش لذت می‌بردیم.»
این روزها اسکورسیزی دیگر نیازی به سینمای عمومی ندارد؛ او در خانه‌ای با دکوراسیون سینمایی زندگی می‌کند که دارای سالن نمایش اختصاصی، پوسترهای کلاسیک و آرشیو شخصی فیلم است. در طبقه پنجم خانه‌اش در نیویورک، اتاقی ویژه با یک سالن نمایش کوچک و کتابخانه‌ای بزرگ از فیلم‌ها وجود دارد—مکانی که از سال ۲۰۰۷ تاکنون بخش حیاتی زندگی روزمره‌اش بوده و به گفته خودش، بهترین شرایط را برای مرور آثار سینمایی فراهم می‌کند.
به‌احتمال زیاد، اسکورسیزی از طریق همین تجهیزات شخصی، فیلم‌های تحسین‌شده‌ای مانند TÁR، Pearl، Nosferatu، Hereditary و I Saw the TV Glow را دیده و تحسین کرده است.
و واقعاً چه کسی می‌تواند به او خرده بگیرد؟ بسیاری از مردم معتقدند که تجربه سینما رفتن دیگر مانند گذشته جادویی نیست. مزاحمت‌هایی مثل نور صفحه موبایل‌ها، حرف زدن تماشاگران و بی‌احترامی به فضای اشتراکی، این تجربه را تضعیف کرده‌اند. برای کسی مثل اسکورسیزی که سینما را امری مقدس می‌داند، چنین رفتارهایی توهین‌آمیز و غیرقابل‌تحمل هستند.
در دنیای امروز، رفتن به سینما شبیه به بازی رولت روسی شده—هیچ‌وقت نمی‌دانید کنار چه کسی می‌نشینید یا قرار است چه نوع جمعیتی روبه‌رویتان باشد. بدون شک، آداب حضور در سینما سقوطی شدید داشته است. رشد پلتفرم‌های استریم و وابستگی دائمی به گوشی‌های هوشمند، تمرکز و حوصله تماشاگران را به طرز محسوسی کاهش داده است.
بسیاری از مردم حالا عادت کرده‌اند در میانه فیلم به گوشی‌شان سر بزنند، انگار ذهنشان به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده که حتماً باید هر چند دقیقه یک‌بار به دنیای دیجیتال بازگردند.
منبع: worldofreel