لا لا آباد (La La Land)
ژانر: درام / کمدی / موزیکال
زمان: 2 ساعت و 8 دقیقه
درجه بندی: PG-13
هزینه تولید: 30 میلیون دلار
تاریخ اکران: 19 آذر (9 دسامبر 2016)

عوامل فیلم:
کارگردان: دیمین شزل
نویسندگان: دیمین شزل
موسیقی: جاستین هورویتز
بازیگران: رایان گاسلینگ، اما استون، رزمری دویت، سونویا میزونو، جان لجند، جی.کی. سیمونز

خلاصه داستان:
داستان این فیلم همانند دیگر بخشهایش تحت تاثیر سینمای کلاسیک است و از سادگیِ خاصی تبعیت می‌کند. میا (استون) در شهر لس آنجلس یک بازیگر جوان است که رویای به شهرت رسیدن دارد، از طرف دیگر سباستین (گاسلینگ) یک نوازنده‌ی پیانو است که آرزو دارد هر طور که شده خود را بجای نواختن پیانو در کافه‌های تاریک و خلوت، در حال نواختن موسیقی در بزرگترین صحنه‌های شهر ببیند. این دو هنرمند که در مقطعی از مسیر رسیدن به آرزوهای خود به مرز فروپاشی می‌رسند با یکدیگر برخورد می‌کنند و قصه‌ی عشق میانشان آغاز می‌گردد.

عکس‌های فیلم:

نکاتی پیرامون فیلم:
فیلم "لا لا آباد" ابتدا در تاریخ 10 شهریور در جشنواره ونیز بنمایش درآمد، پس از آن در تاریخ 19 آذر در آمریکای شمالی با اکران محدود کارش را آغاز کرد و در 26 آذر تعداد سینماهای خود را به 200 سالن رساند. همانطور که می‌دانید کارگردان این فیلم یعنی "دیمین شزل" که خود در رشته‌ی موسیقی تحصیل کرده همان کسی است که در سال 2014 با ساخت فیلم "ویپلش" (Whiplash) تبدیل به یک پدیده شد، هر چند که فیلم نخست وی با نام (Guy and Madeline on a Park Bench) که باز هم اثری در رابطه با دنیای موسیقی بود با نظر مثبت منتقدان و تماشاگران مواجه شد (این فیلم به عنوان پایان نامه‌ی شزل از دانشگاه موسیقی هاروارد پذیرفته شده و در اصل عنوان "ویپلش" اولین فیلم سینمایی رسمی وی است).
نکته قابل توجه در رابطه با حضور زوج بازیگر در نقشهای سباستین و میا در فیلم به این موضوع مربوط می‌شود که اما استون برای حضور در این فیلم قید بازی در نقش اصلی فیلم "دیو و دلبر" را زد، همچنین رایان گاسلینگ با رد کردن نقش دیو در فیلم بازسازی شده‌ی "دیو و دلبر" در جایگاه سباستین قرار گرفت.
این زوج هنری که قبل از این در دو فیلم "دیوانه، احمق، عشق." (Crazy, Stupid, Love.) محصول 2011 و "جوخه گانگستر" (Gangster Squad) محصول 2013 در کنار هم قرار گرفته بودند به غیر از حضور در نقشهای اصلی فیلم مطرح "دیو و دلبر" (Beauty and the Beast) قرار بود در فیلم "تمرکز" (Focus) مقابل هم قرار بگیرند که در انتها این دو نقش به "ویل اسمیت" و "مارگو رابی" رسید.
به گفته‌ی سازنده‌ی موسیقی اثر تمام قطعات پیانوی اجرا شده در فیلم توسط پیانیست حرفه‌ای "رندی کربر" در استودیو ضبط شده است، با این حال رایان گاسلینگ برای ایفای نقش بهتر و حس کردن واقعی ساز پیانو قبل از شروع فیلمبرداری روزی 2 ساعت، 6 روز در هفته به کلاسهای فشرده‌ی نواختن پیانو رفت و از این رو در تمامی سکانسهای فیلم که دست گاسلینگ به روی کلاویه‌های پیانو نمایش داده می‌شود از هیچ بدل و جلوه‌های ویژه‌ای استفاده نشده است.
همچنین هر دو بازیگر اصلی بری این فیلم ملزم به یادگیری رقص پا (tap dancing) و گذراندن کلاسهای باله بوده‌اند.
دیمین شزل که بارها در مصاحبه‌ها اعلام کرده که سبک این فیلم بسیار نزدیک به سینمای موزیکال کلاسیک و فراموش شده‌ی هالیوود است، از فیلمهایی چون "آواز در باران" (1952)، "کلاه سیلندری" (1935)، "چترهای شربورگ" (1964)، "وقت چرخش" (1936)، "هشت و نیم" (1963) و ... به عنوان منبع الهام خود یاد کرده است.
فیلمبرداری "لا لا آباد" در تابستان 2015 به مدت 2 ماه به طول انجامیده است. در این فیلم دو بازیگر برنده اسکار (جی.کی. سیمونز و جان لجند) به همراه دو بازیگر کاندید اسکار (اما استون و رایان گاسلینگ) به ایفای نقش پرداخته‌اند.
در ابتدا قرار بود ستاره‌ی اصلی فیلم "ویپلش" یعنی "مایلز تلر" بیست و نه ساله در مقابل اما استون بیست و هشت ساله قرار بگیرد، اما خوشبختانه در نهایت نقش به رایان گاسلینگ سی و شش ساله رسید. هر چند که رایان گاسلینگ 12 سال پیش با زوج هنری "ریچل مک‌آدامز" موفق شد در فیلم "دفترچه خاطرات" (The Notebook) در نقشی ماندگار در فیلمی عاشقانه ظاهر شود اما به نظر می‌رسد که او اینبار در کنار اما استون در فیلمی عاشقانه و ماندگارتر قرار گرفته که تا جایی که نام سباستین و میا در این فیلم جایگزین رومئو و جولیتِ قرن بیست و یک قلمداد شود.
این فیلم از طرف مجلات و سایتهای معتبر سینمایی امتیاز میانگین فوق العاده‌ی 92 از 100 را بدست آورده است.

بد نیست در انتها نگاه کوتاهی بیاندازیم به لیست موفقیتهای "لا لا آباد" در مراسم و جشنواره‌های معتبر سال (با در نظر داشتن این نکته که همچنان فصل جوایز ادامه دارد و لیست بسیاری از کاندیدهای مراسم بزرگ سینمایی سال منتشر نشده‌اند):

جشنواره ونیز:
- برنده بهترین بازیگر نقش اول زن (اما استون)
- کاندید بهترین فیلم سال

جشنواره بین المللی تورنتو:
- برنده بهترین فیلم از نگاه تماشاگران

جشنواره بین المللی سانتا باربارا:
- برنده بهترین بازیگران سال (اما استون و رایان گاسلینگ)

جوایز انجمن منتقدان سن دیگو:
- برنده بهترین بازیگر مرد (رایان گاسلینگ)

جوایز انجمن منتقدان واشینگتون دی سی:
- برنده 7 جایزه
- کاندید شدن در 2 رشته (بهترین بازیگر زن و مرد)

جوایز "موسسه فیلم آمریکا" (AFI):
- قرارگیری در بین 10 فیلم برتر سال

جوایز انجمن بازیگران آمریکا:
- کاندید شدن بهترین بازیگر مرد و زن

جوایز منتخب منتقدان:
- برنده 8 جایزه (بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه، بهترین موسیقی، بهترین ترانه، بهترین فیلمبرداری، بهترین طراحی صحنه و بهترین تدوین)

جوایز گلدن گلاب:
- کاندید بهترین فیلم موزیکال
- کاندید بهترین بازیگر مرد بخش موزیکال
- کاندید بهترین بازیگر زن بخش موزیکال
- کاندید بهترین کارگردانی
- کاندید بهترین فیلمنامه
- کاندید بهترین موسیقی
- کاندید بهترین ترانه

پوستر فیلم:

آنونس: