نگاه منتقدان به فیلم سینمایی سوگلی
اختصاصی سلام سینما-فیلم سینمایی «سوگلی» (The Favourite)، به کارگردانی «یورگوس لانتی موس»، 30 آگوست 2018 در فستیوال فیلم ونیز اکران شد و در همان جشنواره برنده 2 جایزه شد. همچنین این فیلم 7 جایزه بفتا، 1 گلدن گلوب و 1 اسکار در کارنامه اش دارد. این فیلم با بودجه حدودا 15 میلیون دلار، بیش از 88 میلیون در گیشه فروخته است.
«سوگلی» از همان روزهای اول اکران، تحسین منتقدان را برانگیخت و مردم هم آن را دوست داشتند.
امتیاز مردمی | امتیاز منتقدان | |
سلام سینما | 7.3 (امتیاز شما؟) | 8.8 |
IMDb | 7.7 | - |
Metacritic | 7.7 | 9 |
Rotten tomatoes | 6.8 | 8.5 |
چند نقد کوتاه از فیلم سینمایی «سوگلی» را مرور می کنیم:
دقیقا زمانی که تصور می کنیم «الیویا کولمن» نمی تواند از این بهتر عمل کند ، او با یک نقش آفرینی پرسروصدا تبدیل به یک ستاره ی نقش اول یک فیلم می شود. او نقش یک ملکه ی بریتانیایی پر از نیاز و دل شکسته بنام «ملکه اَن»(Queen Anne) را در یک کمدی خیالی که داستان آن در قرن 18 ام روایت می شود را بازی میکند. اما استون لهجه ی بریتانیایی را بسیار خوب اجرا کرده است. یک فیلمنامه ی اورجینال بسیار شعف انگیز توسط «دبورا دیویس» و «تونی مک نامارا» نوشته شده و توسط کارگردان مشهور یونانی «یورگس لانتیموس» ساخته شده تا همان ابزوردیسم همیشگی خودش که همه او را به همین ویژگی اش می شناسند را به این داستان آورده باشد. (متن کامل این نقد)
در فیلم های «یورگس لانتیموس» جنسیت، عشق، دوستی و وظایف خانوادگی همگی وجود دارند اما وسیله ای هستند تا عده ای را بر عده ای دیگر مسلط کنند. «سوگلی» را باید از سایر کارهای لانتیموس مثل «خرچنگ» ، «مرگ گوزن مقدس» و «دندان سگ» جدا دانست. این فیلم قطعا بهترین اثر اوست و جالب اینجاست که برای اولین بار او در نوشتن فیلمنامه هیچ مشارکتی نداشته است. در این فیلم هنرنمایی خیره کننده ی 3 بازیگر زن بسیار قدرتمند را شاهد هستیم که لذت تماشای نقش آفرینی آنها بی انتهاست. «کولمن» ممکن است که تمام فضای فیلم را از آن خود سازد اما «وایز» و «استون» به زیبایی هنر او را تکمیل می کنند. کارکتر های داستان در یک دنیای افراطی زندگی می کنند اما نقش آفرینی بازیگران آنها بسیار با ظرافت و دقیق است.
«سوگلی» یک کنجکاوی بدشکل از کارگردان عجیب و غریب یونانی «یورگس لانتیموس» است که یک درام تاریخی بریتانیایی استاندارد را بلند می کند و آن را با سر به زمین می کوبد. این فیلم در مورد سه زن و سه بازیگر زنی است که بی نظیر بازی کرده‌اند. تاکیدم بر روی نقش‌آفرینی «اولیویا کولمن» است که یک ملکه‌ی نیازمند، غمگین، احمق و بسیار بامزه را خلق کرده است. شما وادار خواهید شد که نقش‌آفرینی «اولیویا کولمن» را به عنوان «ملکه ان»، ملکه‌ی کندذهن بریتانیا مورد ستایش قرار دهید. او شاهکاری از دیوانگی است. (متن کامل این نقد)
فیلم «سوگلی» یکی از معدود آثار سینمایی به حساب می آید که انرژی آن توسط سه ستاره ی اصلی و مرکزی داستان و عملکرد آنها تولید می شود. از طرف دیگر، بخش زیادی از این تولید انرژی به این خاطر است که آنها با شخصیت هایی که به آنها محول شده، خو گرفتند و به طرز فوق العاده ای آنها را ایفا کردند. این اولین باری است که این کارگردان یونانی، «یورگس لانتیموس»، پس از فیلم های «دندان سگ»، «خرچنگ» و «کشتن یک گوزن مقدس» فیلمی را کارگردانی کرده که نه او و نه همراه همیشگی اش «افتیمس فیلیپو» در نگارش فیلمنامه ی آن سهمی ندارند. پس از دو دهه تلاش برای نوشتن فیلمنامه (لانتیموس از سال 2009 به این پروژه پیوسته بود)، فیلمنامه ی اصلی «سوگلی» توسط «دبورا دیویس» نوشته و توسط «تونی مک نامارا» توسعه پیدا کرده است.
این فیلم به شکلی استثنائی زمان‌بندی شده است. (با در نظر گرفتن این که این پروژه نه سال پیش آغاز شده بود) «سوگلی» به شکلی کمدی، نمایی نزدیک از سه شخصیت اصلی زن اش است تا جایی که با بازیگران مرد خود کاری می کند که صرفا به نظر اضافی می آیند. فیلم از نظر بصری فوق العاده است. «لانتیموس» برای اولین بار با «رابی رایان» فیلمبردار ایرلندی همکاری کرده است. او با فیلمبرداری ۳۵ میلیمتری، باعث به وجود آمدن چشم اندازهایی غیرعادی، حرکاتی انعطاف پذیر و نماهای وسیع نامتقارنی شده است. در سراسر فیلم، انتخاب موسیقی گلچین شده‌ی «لانتیموس» به تغییر لحن فیلم کمک می کند، از قطعه های کلاسیک «هاندل»، «باخ»، «پورسل» و «ویوالدی» تا آهنگ های مدرن و الکترونیکی «اولیور مسیان»، «لوک فراری» و «آنا مردیت» استفاده شده است.