حمید زرگرنژاد: قهرمانهای فیلم من بچه حزبالهی نیستند
.jpg?w=1200&q=75)
حمید زرگرنژاد در جشنواره فجر امسال با فیلم شمال از جنوب غربی موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی شد. این گفتوگو اما پیش از اعلام نتایج، در سلام سینما با او انجام شد. زرگرنژاد در این مصاحبه از چالشهای ساخت فیلم، وفاداری به تاریخ و نگاه متفاوتش به سینمای جنگ صحبت میکند.
وفاداری به تاریخ و روایت سینمایی
زرگرنژاد درباره میزان وفاداری فیلم به وقایع تاریخی میگوید: «نگه داشتن مخاطب در سالن سینما مهم است، اما نه به قیمت تحریف و دروغ. برخی از این اتفاقات در شمال رخ داده و برخی در جنوب، اما برای من پیوند این دو منطقه اهمیت داشت. همیشه مردم شمال به عنوان میزبان جنگزدهها به تصویر کشیده شدهاند، اما این بار خواستم نشان دهم که آنها نیز در جغرافیای خودشان درگیر جنگ بودند. پل ورسک چهار بار مورد حمله قرار گرفت، پلهای بسیاری تخریب شدند و این حقایق را در فیلم حفظ کردهایم.»
همکاری با امیر آقایی و مصطفی زمانی
زرگرنژاد درباره همکاری با مصطفی زمانی و امیر آقایی میگوید: «سالها بود که من و امیر آقایی قصد همکاری داشتیم اما شرایط فراهم نمیشد. این آشنایی و دوستی باعث شد ارتباط خوبی در فیلم شکل بگیرد. مصطفی زمانی نیز، با توجه به اینکه اصالتاً به این خطه تعلق دارد، به درک بهتر نقش کمک کرد.»
او درباره جلوههای ویژه فیلم نیز تأکید میکند که هیچ صحنهای صرفاً برای نمایش اجرا نشده است: «همه جلوههای ویژه در خدمت داستان بودند. در جنگ اول هیچ انفجار خاصی نمیبینیم و تمام صحنههای اکشن کاملاً کنترلشده اجرا شدند. ما قصد خودنمایی نداشتیم، بلکه این صحنهها باید در خدمت روایت داستان میبودند.»
قهرمانهای مردمی و بازگویی خاطرات تاریخی
زرگرنژاد در پاسخ به این پرسش که آیا نگران دوپارگی سینمای امروز ایران بوده، توضیح میدهد: «بیشتر تحت فشار هستم که چرا قهرمانهایم بچه حزباللهی نیستند. اما برای من، قهرمانها از جنس مردم هستند، همانطور که در شماره ۱۰، ماهورا و حالا شمال از جنوب غربی دیدهایم. در آن دوران، ادارات و ارگانها هنوز انسجام کاملی نداشتند و پیروزیها بدون کمک مردم امکانپذیر نبود. برایم آن تاریخ غیررسمی و کمتر گفتهشده جذاب است و بارها در مستندهایم به آن پرداختهام.»
او در پایان به منابع تحقیقاتی فیلم اشاره میکند و میگوید: «فیلمنامه توسط محمدجواد اسلامی و سید محمد حسینی نوشته شد و بعد من به آنها پیوستم. بیش از یک سال تحقیق و پرداخت فیلمنامه زمان برد. قصد ما این بود که از یک اتفاق کوچک بگذریم و روایت ملیتری ارائه دهیم.
همچنین این کارگردان تاکید کرد که انتخاب بازیگران تنها برای موفقیت در اکران نبود، بلکه مصطفی زمانی و امیر آقایی با تمام وجود در نقشهایشان غرق شدند.
در پایان حمید زرگرنژاد درباره همکاریاش با محمد علی قاسمی به عنوان فیلمبردار گفت: «ما در فیلم هیچ نمای رویدستی نداریم و هدفمان قصهگویی بوده، نه نمایشهای بیدلیل سینمایی. من وآقای قاسمی کاملا با یکدیگر در این زمینه هم نظر بودیم.»