حاشیه‌های داغ درباره ادعای افت ۲۰ درصدی فیلیمو و بازگشت پرحرف‌وحدیث احسان عمرانی
اختصاصی سلام سینما؛ مهلا رنجبران | عمرانی در گفت‌وگوی خود مدعی شده است که «فیلیمو دیگر آن غول بی‌رقیب سابق نیست» و پس از خروج او، مسیر پلتفرم به سراشیبی افتاده.
او گفته: «من فیلیمو را ساختم، اما بعد از رفتنم، این مجموعه در حال شکست خوردن است.»
جملاتی که بیشتر شبیه بیانیه خداحافظی یک کارمند دلخور است تا تحلیل اقتصادی از بازار VOD.
اما آیا واقعاً پلتفرمِ میلیاردی فیلیمو در سراشیبی سقوط است؟ یا این اظهارات بیشتر شبیه به تسویه‌حساب شخصیِ مدیری ناراضی است
واکنش‌ها؛ از اتهام تا افشاگری
بلافاصله پس از انتشار گفت‌وگوی عمرانی، واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه در توییتر (X) و گروه‌های رسانه‌ای داخلی شروع شد. برخی نوشتند:
«احسان عمرانی از مدیران سابق فیلیموست که حالا به بهانه گفت‌وگو، اطلاعات درون‌سازمانی را منتشر می‌کند؛ رفتاری غیرحرفه‌ای و کینه‌توزانه.»
در ادامه، حساب‌هایی نزدیک به بدنه تولید محتوا و تهیه‌کنندگان نیز یادآور شدند که در دوران مدیریت عمرانی، مجموعه با فساد اداری، زیرمیزی و واگذاری پروژه‌ها به نزدیکان روبه‌رو بوده است.
در یکی از پیام‌های منتشرشده آمده بود:
«در زمان آقای عمرانی اگر برای عوض کردن لوله‌های ساختمون فیلیمو هم می‌رفتی، باید درصد می‌دادی!»
و در پستی دیگر با طعنه نوشته شد:
«منظور از دوران طلایی مدیریت ایشان همین آثار درخشان است؟ میدان سرخ، مانکن، جزیره، مردم معمولی، نیوکمپ…؟!»
سهام، خصومت و سهم بازار
احسان عمرانی چه جایگاهی در فیلیمو داشته است؟
طبق گزارش‌ها، او از نیروهای مدیریتی و از سهام‌داران سابق این پلتفرم بوده؛ فردی که حدود هشت سال در ساختار مدیریتی مجموعه حضور داشته و سپس با تصمیم هیئت‌مدیره کنار گذاشته شده است.
کنار گذاشته شدن از پلتفرمی با سهم بیش از ۶۰ درصدی بازار VOD ایران، برای هر مدیری دردناک است و حالا پای اتهام‌زنی به میان می‌آید!
مدیر سابق در گفت‌وگو از «سقوط ۲۰ درصدی» سخن می‌گوید و در دنیای پلتفرم‌های نمایش خانگی، کاهش موقت مشترکین یا افت در نرخ تماشای ماهانه امری طبیعی است.
اما وقتی یک مدیر پیشین، دو سال پس از خروجش، چنین عددی را با قطعیت اعلام می‌کند، باید پرسید:
آیا آمارش از گزارش‌های رسمی استخراج شده یا از دفتر خاطرات شخصی؟
این صحبت‌ها در حالی مطرح می‌شود که برخی منابع مستقل از ثبات یا حتی رشد نسبی کاربران این پلتفرم در سال ۱۴۰۴ خبر داده‌اند.
عمرانی؛ سهام‌دار، مدیر یا منتقد؟
احسان عمرانی در سال‌هایی از بدنه مدیریتی فیلیمو بود و طبق برخی گزارش‌ها سهم محدودی از سهام این پلتفرم را نیز در اختیار داشت.
با این حال، منابع نزدیک به مجموعه، تأکید می‌کنند که وی مدت‌ها پیش از فیلیمو جدا شده و همکاری‌اش به دلایل مدیریتی و عملکردی قطع شده است.
در روزهایی که پلتفرم‌ها به ثبات در محتوا و مدل درآمدی نیاز دارند، انتشار اظهاراتی از درون مجموعه توسط یکی از مدیران سابق، بیش از آن‌که هشدار باشد، شبیه گل به خودی رسانه‌ای است.
رقبای تازه، روایت‌های تازه‌تر
در همین گفت‌وگو، عمرانی از افزایش سهم «پلتفرم شیدا» سخن گفته است؛ پلتفرمی نوپا که هنوز آمار قابل استنادی از سهم بازارش در دست نیست.
آیا واقعاً شیدا سهمی از کاربران فیلیمو را گرفته؟ شاید.
اما آنچه واضح‌تر است، رقابتی تازه در بازار نمایش خانگی است؛ رقابتی که بیش از آن‌که بر سر محتوا باشد، بر سر روایت‌ها و تصویر عمومی برندهاست.
اگرچه شیدا در ماه‌های اخیر رشد محدودی در جذب کاربران جدید داشته، اما هنوز فاصله‌اش با فیلیمو و نماوا در شاخص «ترافیک فعال» قابل توجه است.
افولِ اعتماد یا سقوطِ بازار؟
واقعیت این است که فیلیمو، با تمام انحصارگرایی‌هایش، هنوز بزرگ‌ترین پلتفرم وی‌اودی کشور است.
اما چنین جایگاهی، مسئولیت سنگینی هم دارد. افزایش قیمت اشتراک، کیفیت متغیر تولیدات و نارضایتی بخشی از کاربران، زنگ خطرهایی‌اند که نباید نادیده گرفته شوند.
با این حال، ادعای سقوط ۲۰ درصدی، بدون سند و عدد، بیشتر شبیه چاشنی هیجان در یک گفت‌وگوی شخصی است تا تحلیل مبتنی بر داده.
بازار VOD ایران حالا وارد مرحله تازه‌ای شده: رقابت نه بر سر پخش، بلکه بر سر روایت.
فیلیمو در مقابل هجمه‌ها، اگر بخواهد همچنان صدرنشین بماند، باید پاسخ روشنی به این پرسش بدهد:
آیا زمان بازنگری در سیاست‌های انحصاری و ارتقای شفافیت سازمانی فرا نرسیده است؟
در مقابل، مدیران سابق نیز باید بدانند که تسویه‌حساب شخصی با لباس «افشاگری رسانه‌ای» نه فقط اعتماد مخاطب، بلکه حافظه تاریخی صنعت را خدشه‌دار می‌کند.
فراتر از پلتفرم‌ها
با این حال، نباید فراموش کرد که بخشی از آنچه «سقوط» تعبیر می‌شود، ریشه در شرایط کلان جامعه دارد.
بحران اقتصادی، تورم فزاینده، و تغییرات فرهنگی پس از جنگ ۱۲روزه، همگی بر سلیقه و توان خرید مخاطبان اثر گذاشته‌اند.
در واقع، بازار تولیدات فرهنگی رسمی در سراسر کشور با کاهش اقبال عمومی مواجه شده و این نزول تدریجی، بیش از آن‌که صرفاً نتیجه عملکرد وی‌اودی‌ها باشد، بازتابی از شرایط اجتماعی و اقتصادی امروز ایران است.
من مهلا رنجبران هستم؛ متولد ۱۳۸۱، فارغ‌التحصیل کارشناسی مهندسی نقشه‌برداری، و عاشق دنیای خبر و تصویر. خبرنگاری برای من فقط یک شغل نیست؛ چیزی‌ست که باهاش زندگی می‌کنم، نفس می‌کشم و ازش لذت می‌برم.
از سال 1404 با سلام سینما همکاری دارم و با تمرکز بر سینما، تلویزیون، چهره‌های هنری و حواشی فرهنگی، تلاش می‌کنم خبر را نه فقط منتقل، بلکه حس‌برانگیز کنم و با قلمم به کلمات روح ببخشم.