مستند آقای اسکورسیزی؛ ادای احترامی عاشقانه به بزرگ‌ترین فیلمساز زنده جهان
مارتین اسکورسیزی، اسطوره‌ی زنده‌ی سینمای آمریکا، در ۸۲ سالگی همچنان پرکار و الهام‌بخش است؛ کارگردانی که تازه‌ترین فیلمش، (Killers of the Flower Moon)، شاهکاری تحسین‌شده بود. حالا مجموعه مستند (Mr. Scorsese) با نگاهی صمیمی و پرجزئیات به زندگی شخصی و مسیر حرفه‌ای او، از دوران کودکی در محله‌ای ایتالیایی‌نشین در نیویورک تا تبدیل شدن به چهره‌ای نمادین در تاریخ سینما، می‌پردازد.
این مستند پنج‌قسمتی، که از ۱۷ اکتبر ۲۰۲۵ در Apple TV+ پخش می‌شود، شامل گفت‌وگوهایی با خود اسکورسیزی و چهره‌های نزدیک به اوست — از تدوینگر افسانه‌ای‌اش تلما شون‌میکر گرفته تا دو بازیگر وفادار زندگی‌اش، رابرت دنیرو و لئوناردو دی‌کاپریو. نحوه ورود دنیرو در قسمت اول با همراهی موسیقی رولینگ استونز، لحظه‌ای است که به گفته منتقدان «تماشاگر را سرشار از شور و شوق» می‌کند.
در حالی‌که این مستند برای طرفداران دوآتشه اسکورسیزی شاید نکات تازه‌ی زیادی نداشته باشد، اما به شکلی تأثیرگذار یادآوری می‌کند که چرا او تا این حد خاص است؛ فیلمسازی وسواسی و بی‌همتا که بیش از هر کس دیگری قدرت تصویر را درک کرده است.
در بخش‌هایی از فیلم، اسکورسیزی با صداقت از کودکی‌اش می‌گوید: پسربچه‌ای ضعیف‌الجثه و آسمی که برای فرار از گرمای تابستان و یافتن هوای خنک، به سینما پناه می‌برد. همان‌جا جادوی تصویر او را تسخیر کرد. اسپایک لی در مصاحبه‌ای شوخ‌طبعانه می‌گوید: «خدا را شکر برای آسم!»
یکی از لحظات درخشان مستند زمانی است که اسکورسیزی توضیح می‌دهد چرا در فیلم‌هایش علاقه‌مند به نماهای زاویه‌بالا است: «از پنجره خانه‌مان پایین را تماشا می‌کردم... شاید برای همین است.» سپس فیلم، با برشی هوشمندانه از همین نماها در آثارش، به تماشاگر بینش تازه‌ای می‌دهد.
«آقای اسکورسیزی» مسیر حرفه‌ای او را از فیلم‌های اولیه‌اش مانند (Who’s That Knocking at My Door) و (Mean Streets) تا آثار ماندگاری چون (Taxi Driver)، (Raging Bull) و (Goodfellas) مرور می‌کند. مستند همچنین به همکاری نجات‌بخش دنیرو در ساخت (Raging Bull) و سپس احیای دوباره‌ی دوران کاری اسکورسیزی با دی‌کاپریو در (Gangs of New York) اشاره دارد.
ربکا میلر بیشتر تمرکز خود را بر آثار و فرآیند خلاقه‌ی اسکورسیزی گذاشته تا زندگی شخصی‌اش، با این حال حضور دختران او، از جمله فرانچسکا اسکورسیزی (که در شبکه‌های اجتماعی محبوب است)، بخش انسانی و احساسی مستند را تقویت کرده است.
منتقدان این اثر را «ادای احترامی آرام، شوخ‌طبع و گاه اندوهناک» به سینماگری دانسته‌اند که شش دهه بی‌وقفه در حال آفرینش بوده است. SlashFilm در پایان با امتیاز ۷ از ۱۰ می‌نویسد:
«Mr. Scorsese شاید افشاگرانه‌ترین مستند نباشد، اما یادآوری است عاشقانه از اینکه ما چقدر خوش‌شانسیم که دوران مارتین اسکورسیزی را زندگی می‌کنیم.»