یک سیمرغِ دیر

در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، در درجه اول فرهاد اصلانی را داشتیم که در نقش برادر بزرگ و چوپان «مغزهای…» خوش درخشیده بود. پژمان جمشیدی از نامزد شدنش هم راضی بود و سیامک انصاری هم؛ اما جایزه به جمشید هاشم‌پور رسید که هرچند نقشش خیلی کوتاه و قابل‌چشم‌پوشی بود اما صرف حضورش به فیلم صلابتی می‌دهد. شاید نقش او در «دارکوب» بیش‌ازحد کوتاه بود، اما سینمای ایران به هاشم‌پور بدهکار است. در هفتادویک‌سالگی او همچنان باجذبه است. جمشید آریا/هاشم‌پور اما در سالن حضور نداشت و دخترش به نمایندگی از او جایزه را تحویل گرفت.

  خون تازه در رگ‌های سینمای ایران 

خیلی از بازیگران امسال غایب بودند و فیلمی نداشتند. از محمدرضا فروتن که داور شده بود گرفته تا نگار جواهریان، ترانه علیدوستی، شهاب حسینی، طناز طباطبایی و خیلی‌ اسامی همیشه تکرار شده دیگر؛ اما دو جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی زن و مرد به دو بازیگری رسید که تقریباً تازه به سینمای ایران اضافه‌شده‌اند اما حضوری غیرقابل‌چشم‌پوشی دارند. این سیمرغ، تأییدی است بر انرژی و تازه‌نفسی سارا بهرامی و امیر جدیدی تا سینمای ایران نام‌های جدیدی داشته باشد. هرچند بازیگران خوب دیگری مثل باران کوثری و امین حیایی در نقش‌هایی احیاکننده هم وجود داشتند اما درنهایت سیمرغ را یک نفر به خانه می‌برد.