1393/09/14 00:00

توهم یک رویا

نسرین (پانته آ بهرام) زن میان سال روان پریشی که مدتی در آسایشگاه روانی بستری بوده، به خانه خواهر و شوهرخواهرش، سپیده (مهناز افشار) و امیر (امیر جعفری) پناه می آورد تا از گذشته تحمل ناپذیر خود فرار کند. نسرین به شدت تنهاست و حتی پسرش حاضر به دیدن او نیست. به علاوه وی یک دروغگوی حرفه ای است و ترس از تنهاتر شدن او را وادار به گفتن دروغ های بیشتر می کند... «بهرام توکلی» فیلمنامه «بیگانه» را بر اساس نمایشنامه «تراموایی به نام هوس» شاهکار« تنسی ویلیامز» به رشته تحریر در آورده است. فیلمنامه ای که به خوبی و با رعایت خط قرمزها ایرانی سازی شده است. از آنجایی که بیگانه برداشتی از یک نمایشنامه است، ریتمی کُند و سکانس هایی طولانی دارد که ممکن است برای مخاطب سینما کمی خسته کننده به نظر برسد. بازی بازیگران فیلم در سطح قابل قبولی است و پانته آ بهرام یک سر و گردن بالاتر از بقیه بازی می کند. بیگانه ساختاری کاملا نمایشی دارد و طراحی صحنه مناسب و نماهای باز حساب شده به هر چه دقیق تر شدن بعد نمایشی آن کمک شایان توجهی کرده است. نام فیلم در عین حالی که با روحیات نسرین سازگاری دارد، به نوعی ادای احترام به خالق کتاب «بیگانه» یعنی «آلبر کامو» نیز هست که بهرام توکلی جهان بینی اش را تا حدودی مدیون او است. کاراکترهای اصلی فیلم های بهرام توکلی تقریبا همگی مشکلات روحی جدی دارند. ویژگی های این شخصیت ها به گونه ای است که در همه آنها ترس و پریشانی نهادینه شده است. این کاراکترها در رویاهایشان غرق می شوند و ترس از پایانی زودهنگام و نرسیدن به خواسته هایشان در نهایت منجر به پریشانی آنها می شود. تفاوت در شیوه اظهار این پریشانی است؛ یکی رویایی جدید می بافد، بعدی دست به خودکشی می زند و دیگری دروغ می گوید و خود را مطابق با رویاهایش معرفی می کند... تعریف بهرام توکلی از سینما تعریفی مستقل بر اساس عناصری مستقل است که به خوبی تبیین شده اند. برای این فیلمساز جوان کشورمان آینده ای درخشان تر دور از دسترس نخواهد بود.