حمال حماله! چه طلا چه خلا

حمال طلا داستان بدشانسی و فقر است. داستان آدمهایی که میخواهند یک شبه تمام مشکلاتشان حل شود ودیگر طاقت ادامه بدبختی و بدبیاری را ندارند. ایده ی قصه جذاب است اما در فیلم بشدت هرز رفته است. کلا فیلم پتانسیلهای خوبی برای تبدیل یه یک اثر جذاب را داشت که عملا با نادیده گرفته شدن و عدم پرورش کشته شده اند. حتی حضور سعید آقاخانی هم نتوانسته جانی به فیلم بدهد.

تلاش فیلمساز برای بهم زدن حال تماشاگر قابل تقدیر است. در این دوره ی جشنواره که فستیوال فحش بود ، حمال طلاهم دست کمی از بقیه آثار نداشت و بخوبی حال بد شخصیتهایش را به واسطه خلا و محتویاتش به مخاطب القا میکند. ترکیب بدهکاری و نوسانات قیمت ارز و سکه و طلا و چاه فاظلاب و دو کارکتر کودن و بدشانس میتوانست خیلی دوست داشتنی تر از آب دربیاید. شاید اوج فیلم درسکانس پایانی آن باشد که باد آورده را باد میبرد و تماشاگر ایرانی را یاد سریال کلید اسرار می اندازد.
 

درباره حمال طلا چیز خاص دیگری نمیتوان گفت و رتبه ی منتقدین به این فیلم هم گویای همه چیز است. تنها سوال باقی مانده این است که این فیلم در جشنواره چه میکند؟