مغز های سرگردان

داستان فیلم در حلبی آباد های اطراف تهران اتفاق می افتد. فضایی که به خوبی در فیلم جا افتاده و برای بیننده باور پذیره . بازی فوق العاده فرهاد اصلانی ، موسیقی خوب فیلم و پیچیدگی خوب داستان فیلم رو در رده ی فیلم های خوب قرار می دهد داستان کشش لازم برای جذب بیننده رو از همون لحظه ی اول داره و مخاطب رو از همون اول روی صندلی میخکوب می کنه . صحنه های درگیری به خوبی توی فیلم جا افتاده و به اندازه و خارج از اغراق به تصویر کشیده می شود این ها حسن های فیلم مغز های کوچک زنده است . 

اما فیلم خالی از ایراد نیست به فیلم ایراد های زیادی وارده که اینجا چند نمونه اش رو می خواهم بررسی کنم 

فیلم روند داستانی ثابتی ندارد در یک جاهایی خیلی کند پیش میره و در اواسط فیلم ناگهان سرعت میگیره به طوری که صحنه قتل خواهر و حمله پلیس به آشپزخانه و ... به قدری پشت سر هم اتفاق می افتد که بیننده نمی تواند باهاشون ارتباط برقرار کند به طوری که در 5 دقیقه کل داستان فیلم دگرگون میشه و در همین حین با شخصیت اصلی شهروز برادر کوچک آشنا می شویم که در این حین شخصیت پردازی شهروز به درستی انجام نمیشه و ما فقط یه تصویر مبهم از یه پسر ده یازده ساله داریم که قراره در ادامه فیلم شخصیت منفی و غایب فیلم باشد ولی ما فقط در 2 صحنه شهروز را دیده ایم  

برخلاف شخصیت شهروز شخصیت شکور و شاهین به خوبی جا افتاده اما چیزی که بنظر میاد نویسنده نتوانسته از عهده ای آن در بیاید تعریف شخصیت چوپان است که احتمالا قرار بوده حسی مانند پدر خوانده را در بیننده ایجاد کند که تا آن شخصیت کیلومتر ها فاصله دارد 

در کل فیلم مغز های کوچک زنگ زده منهای سردرگمی هایی که دارد فیلمیست که ارزش دیدن در سینما را دارد