ایثن هاوک شایسته نخستین جایزه اسکار خود با Blue Moon است

فیلم جدید ریچارد لینکلیتر به نام (Blue Moon) درباره زندگی ترانه‌سرای بزرگی به نام لورنز هارت و با نقش‌آفرینی زیبا و خارق‌العاده ایثن هاوک، باعث شده این بازیگر از اکنون یکی از مدعیان اسکار باشد. 
فیلم (Blue Moon) در سالن معروف (Sardi’s) جریان دارد و ایثن هاوک نقش لورنز هارت، ترانه‌سرای معروف را بازی می‌کند؛ مردی جذاب و خودخواه، که با ترکیبی از غرور، اضطراب و سرخوردگی، به بررسی روابط شخصی و حرفه‌ای خود می‌پردازد. 

(Blue Moon) داستان هارت در سال ۱۹۴۳ را روایت می‌کند، زمانی که او نگران موفقیت یکی از آثار خود، (Oklahoma) و دوری از شریک همیشگی‌اش ریچارد رودجرز است، که این بار با اسکار هامرستاین همکاری کرده است. هواک با ظرافت تمام ترکیبی از خودشیفتگی، عشق به هنر، پشیمانی و طنز را در شخصیت هارت نشان می‌دهد. دیالوگ‌های اثر از تیزهوشی و ظرافت خاصی برخوردارند و هر گفت‌وگو، از مکالمه‌های صمیمی با بارمن گرفته تا بحث با شخصیت‌های دیگر، پر از جزئیات ظریف و احساس انسانی است.

اندرو اسکات در نقش راجرز و مارگارت کوالی در نقش الیزابت نیز بازی‌های تحسین‌برانگیزی ارائه می‌دهند، اما هاوک بی‌شک محور فیلم است؛ او با نمایش هم‌زمان هوشمندی، اضطراب، شادی و درد، تصویری کامل از شخصیت هارت ارائه می‌کند، بدون اینکه به کاریکاتور یا ستایش ساده کاهش یابد.

ریچارد لینکلیتر با استفاده از قاب‌بندی هوشمندانه و تکنیک‌های تصویربرداری ظریف، حس تنهایی و کوچک بودن شخصیت اصلی را در فضاهای بزرگ نیویورک قدیم به تصویر می‌کشد. فیلم از نظر تصویری زیبا، نرم و دعوت‌کننده است و در عین حال احترام و نوستالژی نسبت به دوران و مردم آن را حفظ می‌کند. 

فیلمنامه نوشته رابرت کاپلو، و فیلم‌برداری و تدوین به ترتیب توسط شین اف. کلی و ساندرا آدیر انجام شده‌اند. (Blue Moon) نمایشی باشکوه از هنر بازیگری ایثن هاوک و عشق به کلمات، موسیقی و هنر است و شاید مهم‌ترین نقطه در کارنامه درخشان او باشد.