نگاهی به برنامه نیمه شب با امیرحسین قیاسی؛ شیرین مثل قند و نبات با چایی!
اختصاصی سلام سینما - مدیسا مهراب‌پور: امیرحسین قیاسی را می‌توان یکی از چهره‌های مهم نسل جدید استریم‌ها دانست. پسرک بامزه‌ای که با اجرا در «خندوانه» از همان سال‌های پیش جای خودش را در دل تماشاگران استندآپ کمدی باز کرد، امروز از هنرمندان مهم و سردمداران اجرا و استندآپ کمدی شده است.
پرفورمری که خوب می‌دانست مرز یک شوی بامزه با شوخی‌های مبتذل و دم دستی توییتری کجاست و همین باعث شد «نیمه‌شب»ش بدل به پرمخاطب‌ترین شوی کمدی ایرانی شود.
حالا با پایان فصل چهارم «نیمه شب با امیرحسین قیاسی» می‌توان قاطعانه گفت او دروازه‌های جدید را در حرفه‌اش گشوده و باید منتظر کارهای بزرگتری از او باشیم.
اما چه چیزی باعث شد قیاسی به نسخه‌ی ایده‌آلی از یک کمدین فارسی‌زبان بدل شود؟ جدای از اجرای خوب و مسلط، تیم نویسندگان قوی که او را همراهی می‌کنند و اشاره به حضور آن‌ها و فراموش نکردن نقش پررنگشان که در محصول نهایی مهم به‌نظر می‌رسد، خود قیاسی شخصیت و کاراکتری است که یک برند دوست‌داشتنی از خودش جلوی دوربین ساخته.
آن خودشیفتگی نمادین، جملاتی که حالا به امضایش بدل شده‌اند و مهم‌تر از این‌ها، آن فاز زن‌آزادخواهانه‌ای که دارد و با لحنی بامزه مدام مردان را تحقیر می‌کند و به زنان اهمیت و جایگاه ویژه‌ای می‌دهد، همه نکاتی هستند که به مرور و در طول چهار فصل «نیمه‌شب» به قیاسی شکل بخشیده‌اند.
امیرحسین قیاسی محصول زمانه‌ی خودش است. محصول دوران تازه‌ی پس از وقایع 401 و به خوبی می‌داند چطور روی خط باریک سانسور قدم بردارد و طوری شوخی کند که هم قابل پخش باشد، هم هم‌زبان با نسل جدید.
اصرار و پافشاری او در یکسری از شوخی‌هایش، حالا امضای شخصی خودش و «نیمه‌شب» شده. شوخی‌هایی که از جنس خودمان و زندگی‌های واقعی‌مان و کوچه و خیابان است. و همین امیرحسین قیاسی را حتی وقتی که آن‌ور میز نشسته و جلوی دوربین است هم بدل به یکی از ما می‌کند. یکی از ما مردم و این همان چیزی که این روزها به سختی در چهره‌ها، هنرمندان و سلبریتی‌ها به‌دست می‌آید. قیاسی این‌چنین از جامعه و اقلیت همکارانش یک قدم جلوتر می‌رود و در کنار مردم می‌ایستد.