تعداد رسانه‌های سینمایی با اندازه سینمای ایران تناسب ندارد
به گزارش سلام سینما، نقش رسانه‌ها در شکل‌دهی به نگاه عمومی نسبت به سینما و سایر حوزه‌های مرتبط با آن همواره محل بحث بوده است؛ شاهین امین، منتقد سینما، در گفت‌وگو با سلام سینما در بررسی این موضوع به دو موضوع کلیدی پرداخته است: نخست اینکه چرا رسانه‌های تخصصی در حوزه سینما کیفیت مناسبی ندارند و در مرحله بعد، آنها چه ویژگی‌هایی باید داشته باشند؟
امین با اشاره به اقبال عمومی به حوزه سینما، اعتقاد دارد که نه تنها تعداد رسانه‌ها کم نیست، بلکه برعکس، حجم توجه به سینما بیش از ظرفیت واقعی آن است.
این منتقد سینما با نقد نگاه اغراق‌آمیز به سینما، معتقد است که از دهه هفتاد به این‌سو، رسانه‌ها، مسئولان، و حتی مردم، سینما را از اندازه‌های واقعی‌اش خارج کرده‌اند.
او می‌گوید: «سینما را نمی‌توان عامل تحولات عظیم اجتماعی دانست. بخش عمده آن سرگرمی‌سازی است و تغییرات اجتماعی تنها در زیرمتن آن قرار دارد.»
به باور او، این بزرگ‌نمایی بی‌جا، باعث افزایش حساسیت‌ها و حتی محدودیت‌های بی‌دلیل در سینما شده است، تا جایی که این بزرگ‌نمایی به ضدیت با سینما تبدیل شده است؛ به‌طوری که فیلم‌های بسیاری در معرض توقیف و حذف از سینما قرار می‌گیرند.
امین همچنین بر این باور است که حساسیت‌های اغراق‌شده به رسانه‌های سینمایی نیز سرایت کرده است و افزود: حجم زیاد تولید محتوا درباره سینمای ایران با ابعاد واقعی آن متناسب نیست.
او شبکه‌های مجازی را نیز در این ماجرا دخیل می‌داند و تاکید می‌کند: بسیاری از افراد بدون دانش یا تجربه کافی، به‌سادگی در مورد سینما اظهارنظر می‌کنند.
در پاسخ به پرسش دوم درباره خصوصیات رسانه‌های تخصصی، امین به‌صراحت بیان می‌کند: رسانه‌های تخصصی داریم، اما خوب نیستند.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت سینمایی پیشنهاد می‌دهد: رسانه‌ها باید محدودتر اما باکیفیت‌تر شوند و از فناوری‌های مدرن، مانند مدل‌های چندرسانه‌ای، بهره ببرند. بااین‌حال، او مشکلاتی نظیر نبود نیروی انسانی متخصص، سرمایه‌گذاری بلندمدت، و نبود برنامه‌ریزی مناسب را موانع اصلی تحقق چنین رسانه‌هایی می‌داند.
امین در پایان تأکید می‌کند: «ما دچار غلو درباره سینما شدیم، از هنرمند تا رسانه و مسئولان و حتی مردم. اما اگر رسانه‌ای می‌خواهد ماندگار باشد، باید در قالب برنامه‌ریزی بلندمدت، کیفیت را جایگزین این حجم گسترده و پراکنده از محتوا کند. در غیر این صورت، این آشفتگی نه به نفع سینماست و نه رسانه‌هایش.»