کاپیتالیسم یا فاحشگی هنری
کاپیتالیسم هنری یکی از بحث برانگیز ترین ویژگی هایی است که پس از شهرت و نه مشخصا محبوبیت ممکن است گریبان یک هنرمند را بگیرد . هنگامی که یک اثر هنری به دست مخاطب هدف می رسد بزرگترین سوالی که باید از مولف پرسید آن است که چرا و چگونه آن را تهیه کرده ای . چرایی تهیه و تولید آن به مراتب مهم تر از چگونگی تولید است چرا که در مسئله چگونگی فلسفه ماکیاولی هدف وسیله را توجیه می کند مصداق پیدا خواهد کرد .
*لمپن روشن فکر
ساسی مانکن از آن دست خوانندگان مهاجرت کرده است که نظام سرمایه داری و چگونگی استفاده از آن را در موسیقی اش مخصوصا موزیک ویدئوهایی که تولید می کند خوب بلد است و باید بی پرده بگویم که تکنیک جذب مخاطب و هنری که در آثارش به کار می برد هرچند سطحی و لمپن مابانه است اما گستره ای از نیاز موسیقیایی جامعه ایرانی را مرتفع می کند که کمدی ترین فیلم تاریخ سینما نه به لحاظ کیفیت بلکه به لحاظ فروش توانایی آن را ندارد . متاسفانه سطح سلیقه هنری جامعه ایرانی با آثاری چون «هزارپا» ، «مطرب» ، «نصف مال من ، نصف مال تو» و ... شدیدا نزول کرده است و تاکید می کنم سرگرمی در رسانه به هرشکل و شمایلی قبل از پیام و فرهنگ اولویت پیدا کرده ؛ که البته ریشه آن نیاز به بحث دیگری در جامعه شناسی و فقر فرهنگی که زیر پوشش فضای مجازی پنهان شده است دارد . مولفان رسالت فرهنگی – هنری خود را فراموش کرده و بیشتر یک تاجر هنری هستند که با استفاده از نقاط ضعف فرهنگی در جامعه و کمبود شادی در آن سرمایه خود را افزایش می دهند . نمی توان به ساسی مانکن خرده گرفت که چرا فلان بازیگر فیلم های پورن را در موزیک ویدئوی خود جلوی دوربین برده است اما باید و حتما از او پرسید که با چه فرمولی می تواند شادی گسترش یافته ای در موسیقی خود انتشار دهد که جامعه ایرانی را هرچند کاذب و سطحی به شعف آورد . چرا جامعه ایرانی تشنه تحقیر و یا شوخی با آثار هنری مطرح و همچنین سیاست مداران است و از این عمل شدیدا خوشحال می شود ؟ . انتظار نمی رود از مولف چنین موسیقی های سطحی که تنها عملکرد مثبت آن انتشار شادی به شیوه لمپنیسم تلطیف شده است پاسخ درخوری یافت اما آنچه دیده می شود را می توان داوری کرد .
*جنتلمن به توکیو می رود
لطفا با خودمان بی تعارف باشیم و مشکلات جنسی که اولین و بزرگترین دردسر جامعه ایرانی است را بی کم و کاست مطرح کنیم . سو استفاده از این مشکلات در زیرلایه موزیک ویدئوها و همچنین متن موسیقی های ساسی مانکن یکی از عوامل تاثیر گذار در سر و صدا کردن موسیقی او است . این خواننده بی پرده ترین صحبت های جنسی را در قالب تصویر ، مانند جلوی دوربین بردن پورن استار معروف ؛ و مکالمه موزون که هرچه سعی کردم نتوانستم عنوان دیگری برای آن پیدا کنم ارائه داده است . چه آن زمان که در ایران فعالیت می کرد که در پوشش یک جامعه ایرانی خانم ها در موزیک ویدوئوهایش ظاهر می شدند که البته به مراتب خطر و تاثیر گذاری آن بیشتر بود چه اکنون که در خارج از کشور فعالیت دارد و می تواند نبوغ جنسی و شناخت جنسی خود را با زحمت کمی گسترش دهد . موسیقی او به طرز خطرناکی حال شنونده را خوب می کند . این موسیقی مانند مصرف مشروبات الکلی و یا کشیدن سیگار مضر است . چرا که انسان را بیش از آن که آرام کند بی خیال می کند . در اهنگ «جنتلمن» نه تنها او مروج بی اخلاقی است بلکه راهکارهای خیانت را به زبان ریتمیک به مخاطب هدف آموزش می دهد . در آهنگ جدید او «تهران توکیو» علاوه بر به تمسخر گرفتن ارزش های هنری یک فیلم و اهمیت وجود آن از نظر جامعه شناسی ، چگونه جدی نگرفتن ریشه مشکلات فرهنگی و اجتماعی را ترویج می دهد . اصلا بحث بر سر آن نیست که ساسی مانکن باید باشد یا نباید باشد موضوع اصلی و اساسی آن است که چرا و چگونه خواننده ای مانند ساسی مانکن از دل جامعه ایرانی که به تاریخ ، تمدن و فرهنگ خود می بالد زاده می شود . زنگ خطر جدی برای رسانه ملی به صدا در آمده آن هم زمانی که درست باید دست به اسلحه (دوربین و خودکار) شود و به نبرد با ابتذالی رود که شدیدا جامعه ایرانی و نیاز و کمبودهای در آن را می شناسد . رسانه ملی نباید بازنده مولفانی باشد که با فاحشگی در هنر چه از نظر شهرت و چه از نظر اقتصادی سرمایه دار خواهند شد .
نویسنده : علی رفیعی وردنجانی