حضور فداکارانه رافالو به عنوان کاراکتر و بازیگر

ترجمه اختصاصی سلام سینما

ذات درام هایی با محوریت یک فعال اجتماعی آنچنان که در «نورما ری» ، «میتوان» ، «سیلکوود» و «نفوذی» زنده بود ، در «آبهای تیره» نیز این چنین است. این فیلم داستان بیرون کشیدن یک پرونده حقوقی توسط یک وکیل افشاگر است که سالها پیگیر پرونده ی شرکت «دوپان» به جرم آلوده کردن مشتریانش از طریق مصرف محصولات و مواد شیمیایی سمی مثل تفلون بوده است. کارگردان این اثر یعنی «تاد هینز» با اعمال تغییر در سرعت روایت ، به طور موقت از رویکرد هنری و با استایل مورد علاقه اش فاصله گرفته و واقع گرایی ناتورالیستی را برای روایت داستانش انتخاب کرده که بسیار خوب بر تن سوژه اصلی نشسته است. همچنین «مارک رافالو» در نقش اصلی مرد عالی ظاهر شده است. او نقش وکیلی را ایفا می کند که با وجود دلایل بسیار زیادی برای کنار کشیدن از پرونده ، هم چنان ادامه می دهد و تسلیم نمی شود. ذهن سیاسی این کاراکتر به خوبی با اثر جذاب استودیو «فوکوس» مثل در و تخته جور درآمده است. همانطور که «ماریو کوره آ» و «متیو مایکل کارناهان» نوشته اند ، این داستان 17 سال زمان می برد. در سال 1998 یک کشاورز زجرکشیده از ویرجینیای غربی تلاش می کند تا توجه یک وکیل مدافع به نام «رابرت بیلوت»(مارک رافالو) که کارمند یک شرکت حقوقی دفاع از محیط زیست است را به مواد سمی که باعث شده گاوها و زمین هایش از بین بروند را جلب کند. نکته جالب اینجاست که همکاران راب بطور عادی وکیل مدافع شرکت «دوپان» هستند که بزرگترین کسب و کار موجود در منطقه پارکرزبورگ است. دراماتیزه کردن این قصه به دلایل مختلفی مثل طولانی بودن ، تلاش برای زنده کردن برخی از مشارکت کنندگان ، کاغذبازی طولانی قهرمان داستان ، مکان تصویربرداری بی روح و غیرفتوژنیک و برخی از کاراکترها مثل خانواده بیلوت که کار زیادی غیر از رفتن به کلیسا نمی کردند ، کار بسیار دشواری است. این قصه بسیار غم انگیز اما صادقانه درباره تلخی ها است که بیندگان انتظارش را از زندگی دارند.

هنوز هم درام های بالقوه ای می توانند در هر شرایط و اقلیمی ظهور کنند. در این قصه درام از جایی شروع می شود که راب با سرنوشت تلخ «ویلبور تننت»(با نقش آفرینی به یاد ماندنی بیلی کمپ) آشنا می شود. تننت کشاورزی است که 200 راس گاو خود را که سلامتی شان را از دست داده بودند ، با دستان خودش در مزرعه خویش دفن کرده است. اگر بیلوت می دانست که چه بلایی بر سر زندگی او آمده است احتمالا اجازه نمی داد تا به چنین روزی بیافتد. اما از بین رفتن زندگی تننت ، او را آن چنان تحت تاثیر قرار می دهد تا جایی که سلامت بیلوت و ارتباطش با همسرش «سارا»(آن هتوی) را در معرض نابودی قرار می دهد. بیلوت در شرکت حقوقی که در آن کار می کند ، یک حامی وفادار بنام «تام ترپ»(تیم رابینز) را دارد. کمی زمان می برد اما نهایتا تحقیقات راب او را به ماده ای 50 ساله به نام PFOA می رساند. این ماده همان موادی است که دوپان هزاران تن از آن را وارد زمین های محلی کرده است. در حین انجام تحقیقات ، راب با صدها بسته از مدارک روبرو می شود که زمانی زیادی را باید صرف مطالعه آنها کند. اتفاق دردناکی که می افتد ، دروغی است که به افراد محلی که شرایط مالی بهتری دارند درباره ی آلودگی آب آن منطقه گفته می شود. خوشبختانه این روش ها راه به جایی نمی برد و برخی از شهروندان مانند خانواده بیلوت که بسیار مذهبی و اهل رفتن به کلیسا هستند ، در مقابل این واقعه احساس مسئولیت می کنند. بر خلاف سایر شاکیان ، بیلوت مانند یک سگ جنگی نیست اما تاب دیدن ناحقی را ندارد. در لحظه ای او داستان تولید شدن PFOA را برای همسرش تعریف می کند که ماجرای آن به جنگ جهانی دوم باز می گردد اما دوپان بدون داشتن هیچ مجوز و نظارتی از آن استفاده می کند. 

با گذشت زمان سلامت شخصی بیلوت نیز رو به اضمحلال می نهد و حملات عصبی به او دست می دهد که هر سال بدتر می شود. تا سال 2015 زمان می برد تا تکلیف پرونده روشن شده و تمام موانعی که دوپان ایجاد کرده به کناری می رود تا مسئله حل شود. هینز با موفقیت توانسته خود را در مقابل شیک بودن یا تجربی بودن محدود کند و به عمد خود را فدای بازیگران و ایده هایی کرده که به خوبی در خدمت قصه هستند. فیلمبردار این اثر یعنی «اد لاچمن» کسی است که با «دور از بهشت» ، «من اینجا نیستم» ، «میلدرد پیرس» و «کارول» در کنار هینز بوده اما در «آبهای تیره» تصاویری ثبت کرده به ریشه حرفه ی او در دهه 70 میلادی باز می گردد. رافالو فیلم را به حضور فداکارانه خود چه به عنوان یک کاراکتر و چه به عنوان یک بازیگر مزین کرده است. رابینز حضور ارزشمندی به عنوان بالادستی بیلوت دارد و ان هتوی نیز به عنوان یک همسر و مادر حمایت کننده و مهربان کاتولیک کاراکتری را بازی می کند که هر از گاهی نشانه هایی از شکست را می توان در او دید. 

منبع : هالیوود ریپورتر

مترجم : وحید فیض خواه