بهترین اثر سینمایی درباره ی واقعه ی هولناک هولوکاست

دروس پارسى، بهترين اثر سينمايى براساس واقعه ى شرم آور و هولناك هولوكاست. فيلمى انسانى و تكان دهنده كه برداشت نامتعارفى از وقايع جنگ جهانى دارد. "دروس پارسى" تعليق كم نظيرى دارد. فضاى ترس و استرس حاكم است و هر لحظه بوى مرگ مى آيد. سناريو آن قدر پر جزئيات و قوى است كه ابداً گذر زمان حس نمى شود. تمامى شخصيت ها ساخته و پرداخته مى شوند و هر كدام جايى در قصه ى بسيار جذاب اثر دارند. موزيك نيز ويرانگر است و كاملاً سوار بر صحنه هاست. بازى ها چشم گير هستند و ميزانسن و قاب ها تماشايى است. تمامى اين دلايل باعث شدند صاحب قلم شخصاً حاضر به پايان فيلم و تمام شدن اين لذّت سمعى، بصرى فوق العاده نبود. فيلم حاضر تجربه اى است از فراگيرى يك زبان تازه. روايت اسيرى يهودى كه در آستانه ى كشتار جمعى بى رحمانه، فرياد مى زند كه ايرانى است و حالا بايد به يك افسر نازى زبان پارسى را بياموزد تا... . اين همان جايى است كه انسان براى زنده ماندن تلاش مى كند، تلاش و ارزشى كه كم كم جاى خود را با مفاهيم اساسى تر انسانى عوض مى كند. در فيلم عالى وديم پرلمن، فيلمسازى كه ظاهراً تعلق خاطرى به سرزمين ما دارد، ( فيلم ديگر فيلمساز "خانه اى از شن و مه" هم مضمونى درباره ى ايران دارد ) تاريخ حرف مى زند. اين است لكه ى ننگى دگر براى حرامزاده هاى بى افتخار نازى.