اختصاصی سلام سینما- بازیگر« آسیایی های خرپول »با فیلمی که مبتنی بر یکی از اپیزودهای مجموعه« زندگی امریکایی »است، جایزه ساندنس را برای این کارگردان به ارمغان آورد. 

تابستان گذشته دو فیلم با دو ویژگی مشابه به اشتراک گذاشته شد: در هر دو از آکوافینا استفاده شده بود و در هردو هنر این بازیگر تلف شده بود. در هر دو فیلم آسیایی های خرپول و اوشن 8 از وی به خوبی استفاده نشده بود. با توجه به محبوبیت در حال افزایش او( سال گذشته اولین زن آسیایی بود که بعد از 2000 مهمان برنامه زنده یکشنبه شب ها شد )این انتظار وجود داشت که پروژه بعدی اش یک نمایش پر زرق و برق، یکی از کمدی های اپتاو یا شاید چیز قابل فهم و دوستانه ای باشد. 

آکوافینا با موفقیت در فیلم خداحافظی، که یک جهش غیرقابل انتظار دراماتیک بود، ساندنس را سورپرایز کرد. بازیگران کمدی معمولا چنین موفقیتی را در مدت زمان طولانی تری به دست می آورند. 

این درواقع انگیزه نامه ای است تا به صنعت سینما بگوید که نمی خواهد به دست فراموشی سپرده شود و در این راه اینقدر بلند همت است که اغلب بخش های یک فیلم را به سمت صحبت به زبان ماندارین بکشاند. آکوافینا در نقش زنی به نام بیلی است که در نیویورک زندگی می کند، وی از دوران کودکی به همراه خانواده اش به ایالت متحده نقل مکان کرده است و باقی اقوام را در چین ترک کرده است. او همچنان با مادربزرگش نای نای( با بازی شوژن ژو ) ارتباط نزدیکی دارد و از اینکه بشنود مادربزرگش به سرطان وخیم ریه دچار شده است می ترسد. حتی زمانی که متوجه می شود خانواه اش قصد ندارند به نای نای بگویند که در حال مرگ است بیشتر می هراسد. به جای این ها تلاش می کنند تا جشن خداحافظی ترتیب دهند و بیلی برای شرکت در این جشن باید به چین سفر کند.   

تمام فیلم سراسر شوخی و کمدی است و لولو ونگ که نویسندگی و کارگردانی آن را را برعهده دارد در دومین اثر کمدی خود از به وجود آوردن داستانی گسترده اجتناب کرده است و به جای آن یک محیط خانوادگی قابل باور ساخته است. فیلم مبتنی بر یک داستان واقعی است، داستانی که قبلا موضوع یکی از قسمت های مجموعه زندگی امریکایی بوده است. در این جا اصالت و فرهنگ به چشم می خورد. خانواده بیلی به او می گویند که در چین فریب دادن یکی از اعضای درحال مرگ امر غیرعادی نیست و او در تمام سفرش مانند غریبه ای در زادگاه خود احساس نادیده شدن دارد. در فیلم از اختلافات فرهنگی چشم پوشی شده و در عوض ونگ با مهارت جزئیات محکومیت زندگی به دور از خانواده و مفهوم خانه را در هم گره می زند.   

همچنین در نمایش ونگ تنوعی از چگونگی مواجه خانواده های متفاوت با ناراحتی و مشکل دیده می شود. معمولا برروی پرده سینما، در مهار غم و اندوه با نوعی یکنواختی روبرو هستیم. دیدن فیلمی که طیف گسترده ای از آن را نشان می دهد لذت بخش است. در زمینه فیلم اندوهی وجود دارد و آکوافینا به خوبی این حس را با چشمانش نشان می دهد، آنچنان نزدیک که ممکن است هرلحظه گریه کند اما از ترس افشا شدن این راز نمی تواند. او اجرای قوی دراماتیکی دارد و با گروه بازیگران بامهارتی همراه شده است که طبیعی و در عین حال متمایز به ایفای نقش می پردازند. ژو در نقش یک مادربزرگ در حال مرگ بسیار خوب است. او بدخلق اما دوست داشتنی است و یکی از سالمندان خانواده است که قاطعانه بازی می کند. 

در زمان خودش فیلم کم اهمیتی است اما داستانی است که بر امواج احساساتی ساخته شده که در انتها چشمان مخاطب را تر می کند. مدت کوتاهی پس از نمایش به وسیله کمپانی A24  خریداری شد، به همراه بازیگر نقش اصلی که کلیدی است برای معرفی داستان، واضح است که مخاطبین زیادی را جذب خواهد کرد. 

منبع: گاردین

مترجم: مهتاب عیوضی