" کامیون "

کارگردان : کامبوزیا پرتوی

تهیه‌کننده : کامبوزیا پرتوی

نویسنده : کامبوزیا پرتوی

بازیگران : سعید اقاخانی / نیکی کریمی / رامین راستاد / تروسکا جولا /شایسته ایرانی /  نسرین مرادی / یعقوب پرسا و ...

مدیر فیلمبرداری : تورج اصلانی

صدابردار : پرویز آبنار

طراح چهره پردازی : بابک اسکندری

طراح صحنه : امین جهانی

مجری طرح : هومن احمدی توفیقی

تدوین : مصطفی خرقه‌پوش

توزیع‌کننده : محصول مؤسسه سینمایی خط سوم

توضیحات :

فیلم پیرامون مسئله داعش و مشکلاتی است که برای مردم عراق پیش آمده است و داستان آوارگی کردهای ایزدی از شر داعش جنایتکار است و داستان زنی مظلوم از خانواده ای ایزدی از اهالی کردستان عراق که برای یافتن همسرش ( باروژ ) به همراه نوزاد 9 ماهه خود و برادر شوهرش نوجوانش با یک راننده کامیون ایرانی ( بهروز کنگاوری ) با بازی سعید آقاخانی وارد خاک ایران می‌شوند و پس از رفتن به آدرسی که از همسر خود داشته متوجه می شود که همسر خود مدت هاست از آنجا رفته است و ... 

فیلم کامیون که قرار بود ده سال پیش به مسئله طالبان بپردازد و نقش بهروز کنگاوری را قرار بود بهروز وثوقی بازی کند و با این فیلم بازگشتی دوباره به سینمای ایران داشته باشد، خبری که از همان ابتدا امید چندانی به تحقق آن نمی شد داشت، با این حال سازنده فیلم تصمیم گرفته بود اینکار را بکند اما نهایتاً نیز وقتی کامبوزیا پرتوی به این نتیجه رسید که امکان گرفتن مجوز بازی برای وثوقی وجود ندارد پروژه خود را به شکل دیگری جلو برد و البته با طولانی شدن زمان نوشتن فیلمنامه و فراهم نشدن امکان ساخت آن که بیش از ده سال طول کشید، به جای اشاره به نیروهای افراط گرای آن روزگار که طالبان بودند، به جریان نو ظهورتر داعش در فیلم اشاره شده است.

نهمین ساخته کامبوزیا پرتوی همانند فیلم کافه ترانزیت او فیلمی جاده‌ای که %90 فیلم درون کامیون اتفاق می‌افتد علاوه بر جاده ای بودن به علت تعدد لوکیشن و خارجی بودن جزء فیلمهای سخت محسوب می شود که در لوکیشن هایی واقع در مرزهای سوریه و عراق، در روستاهای اطراف منطقه سیلوانا در استان آذربایجان غربی، در شهرهای ارومیه و میانه و در نهایت در لوکیشن‌های مختلف در تهران فیلمبرداری شد و به تهران رسید.

فیلمنامه کامیون پر از اوج و فرود است و در یک سری دقایق آنقدر خوب است که عاشق فیلم شوی و در دقایق دیگر دلت میخواهد از روی صندلی بلند شوی و سالن را ترک کنی ، هرچند که نام کامبوزیا پرتوی در مقام تهیه‌کننده، نویسنده و کارگردان پروژه انتظارات را بالا برده، فردی که 13 سال بعد از فیلم بسیار موفق کافه ترانزیت مجدد سراغ فیلم‌ جاده‌ای می‌آید، فیلمی می‌سازد که به هیچ لحاظ قابل مقایسه با فیلم سابق خود نیست، هرچند که دکوپاژ و کارگردانی و تصاویر خوب و نماهای بسیار عالی و قاب های بکر تورج اصلانی بیننده را درگیر خود می‌کند اما در لحظاتی فیلم آنقدر احساسی و به اصطلاح هندی می‌شود که از دیدنش پشیمان می شوی ؛ علاوه بر بازی ضعیف و بی‌حس نیکی کریمی در نقش خود که کمتر از ده دقیقه در فیلم حضور دارد پایان بی منطق فیلم نیز از ضعف های فیلم محسوب می شود و از فردی همانند کامبوزیا پرتوی بعید است چطور یکباره فردی که از ابتدا خود را مدیون اهالی آن شهر عراق میداند و پیشنهاد پول و کرایه را رد میکند یکبار تصمیم میگیرد بعد از پیدا نشدن باروژ ( همسر زن ایزدی ) خانه ای را برای زن و کودک ایزدی اجاره کند و به قصه فیلم پایان دهد، در صورتی که اگر قرار بر این بود خیلی زودتر میتوانست این کار را در ابتدای قصه انجام دهد ؛ در پایان به بازی خوب سعید آقاخانی که با گریمی متفاوت نقش یک پیرمرد کرد را به خوبی از خودش نشان داده است و مهارت تکلم وی به زبان و لهجه کردی اشاره کرد که نوع دیگری از بازی خود را به نمایش گذاشته است و از نقاط قوت فیلم محسوب می شود.