درس مهمی که رابین ویلیامز سال‌ها پیش به ایتن هاک آموخت
ایتن هاک که یکی از نقش‌های اولیه حرفه‌ای خود را در کنار رابین ویلیامز در فیلم «انجمن شاعران مرده» (Dead Poets Society) در سال 1989 تجربه کرده بود، توضیح داد:
«رابین ویلیامز طبق فیلمنامه بازی نمی‌کرد. و من نمی‌دانستم که چنین چیزی ممکن است. اگر ایده‌ای داشت، همان لحظه اجرا می‌کرد و اجازه نمی‌گرفت. این در را به ذهن من باز کرد که می‌توان به این شکل بازی کرد.»
وی افزود که گرچه برخی کارگردان‌ها ممکن است با سبک بداهه و خلاقانه مخالفت کنند، پیتر ویر، کارگردان «انجمن شاعران مرده»، با این روش موافقت کرد:
«تا زمانی که اهداف فیلمنامه حفظ شود، سبک متفاوت آنها اشکالی ندارد. آنها یکدیگر را قضاوت نکرده و با هم همکاری می‌کردند.»
هاک با تأمل ادامه داد:
«تماشای رابین ویلیامز و نحوه هدایت او توسط پیتر ویر یک تجربه‌ی فراموش‌نشدنی بود.»
ویلیامز قبل از «انجمن شاعران مرده» عمدتاً برای کارهای کمدی‌اش شناخته می‌شد، اما پس از این فیلم مسیر درام را نیز با آثار برجسته‌ای چون (Good Will Hunting) و (Patch Adams) ادامه داد.
هاک نیز از سبک بازیگری او الهام گرفت و در دهه‌های بعد با نقش‌آفرینی‌های تأثیرگذار خود در فیلم‌هایی چون (Before Sunrise)، (Boyhood) و (First Reformed)، موفقیت‌های چشمگیری کسب کرد.