روایتی سوررئال از اعتیاد به سیگار و انزوای انسانی
باقرزاد درباره ایده و قصه فیلم اظهار داشت: «قصه فیلم مربوط به مردی سیگاری است که نه تنها پشت سر هم سیگار می‌کشد، بلکه از استعمال آن نیز لذت می‌برد، به طوری که افراط در مصرف سیگار باعث مرگ او می‌شود. البته در فیلم، دود به شکل استعاری به اسکلتی دودی تبدیل می‌شود که نشان‌دهنده خطرناک بودن دود و مصرف سیگار است. البته فقط این نیست، بلکه نگاهی حاشیه‌ای به تلفن همراه هم می‌اندازد که شخصیت داستان در گوشه‌ای تک و تنها با آن مشغول است و در حالتی منزوی به سر می‌برد و ارتباطی با اطرافیان ندارد و این به بار منفی زندگی او می‌افزاید.»
شوق به سبک تیم برتون و آثار سیلوین شومه
وی درباره منابع الهام خود توضیح داد: «البته در مجموع همه فیلم‌ها بر مخاطبان خود کم و بیش تأثیر می‌گذارند، طبیعتاً من نیز تأثیرپذیرم و فیلم‌های برتون و سبکش را دوست دارم، بخصوص بیتل جوس و عروس مرده از سیلوین شومه. فقط فیلم پیرزن و کبوترها را دیدم.»
سوررئالیسم با لحنی ساده برای تأثیرگذاری بر مخاطب
باقرزاد در ادامه به رویکرد فرمی و ساختاری فیلم پرداخت: «به عقیده من، سوژه فیلم‌های پویانمایی وقتی با سبکی خاص بازگو شوند، تأثیر خوبی بر مخاطب به جا می‌گذارند. به نظر من، علاقه سوژه (مرد) به سیگار (آبژه) و وابستگی شدید او به آن تا حدودی خوب و تأثیرگذار است، بخصوص وقتی فضا سوررئال باشد و با لحنی ساده و روان بیان شود و این دو در خدمت ساختاری منسجم باشند، فیلم قابل تأمل می‌شود. حال نظر جنابعالی و دیگر دوستان چه باشد.»