«سووشون» دقیقا چه خط قرمزهایی را رد کرد؟ + ویدیو
اختصاصی سلام سینما - سریال «سووشون» که برای رسیدن به پخش، موانع متعددی را پشت سر گذاشته بود و حتی پیش از آغاز پخش، اخباری مبنی بر توقیف آن منتشر شده بود، مشخصاً پس از پخش اولین قسمت نه‌تنها توقیف شد، بلکه منجر به آن شد که نماوا، پلتفرم پخش‌کننده آن، به‌طور کل از دسترس خارج شود.
اما چرا قوه قضاییه چنین واکنش تندی نسبت به سریالی نشان داد که بر اساس یکی از مهم‌ترین رمان‌های تاریخ ادبیات ساخته شده است؟ رمانی که روایت‌گر احیای روحیه حق‌طلبی و مبارزه‌جویی در عصری از ایران است که در اشغال نیروهای انگلیسی قرار داشت. طبیعتاً این مضمون و قصه برای عموم ایرانیان می‌تواند الهام‌بخش باشد و روحیه وطن‌دوستی را تحریک کند. اما نکته اینجاست که رمان «سووشون» همان‌قدر که به ابعاد تاریخی می‌پردازد و از این حیث رمان با اهمیتی است، داستان عاشقانه‌ی زری و یوسف و مناسبات آن روزهای زنان و مردان را نیز روایت می‌کند.
از همین رو، و از آنجا که نرگس آبیار تلاش خود را به کار بسته تا اقتباسی وفادارانه از رمان دانشور را تحقق بخشد، عملاً نتوانسته از بازنمایی عاشقانه‌های این دو شخصیت چشم‌پوشی کند؛ به‌ویژه آنکه عشق و علاقه زری به یوسف، در کنش‌هایی که او در ادامه رمان اتخاذ می‌کند، تأثیری شدید دارد.
اما جدا از مسئله لمس‌های جزئی میان بازیگران نقش زری و یوسف، به نظر می‌رسد آنچه حساسیت نهادهای قضایی را تا این حد برانگیخته، صحنه رقصی است که در میانه قسمت اول به تصویر کشیده می‌شود.آبیار این صحنه را نیز با جزئیات و وسواس به تصویر کشیده و در تصمیمی جسورانه، رقص میان زنان شوهردار ایرانی با نظامیان انگلیسی را نمایش داده است. از قضا این محفل رقص، بسیار تماشایی از کار درآمده و آبیار توانایی خود را برای هرچه ملموس‌تر برگزار شدن آن به‌کار بسته است، اما هم‌زمان خود را محدود نمی‌کند. همچنین در ادامه، عروس و داماد داستان نیز رقص دو نفره‌ای را به نمایش می‌گذارند و شور و شوق مهمانی به اوج خود می‌رسد.
نمایش چنین رقص‌های دو نفره زنان و مردان و حتی زنان به تنهایی، هرگز در تلویزیون ایران طی 45 سال گذشته رخ نداده و از طرفی، در سینمای جریان رسمی ایران نیز با محافظه‌کاری صورت گرفته است. با این نگاه آبیار خط قرمزی بزرگی را نادیده گرفت است.
بیشتر بخوانید : نقد قسمت اول سریال سووشون | وفاداری به رمان برگ برنده نرگس آبیار
اگر مروری اجمالی داشته باشیم، به‌یاد خواهیم آورد که در سینما و شبکه نمایش خانگی در سال‌های اخیر، بیشتر شاهد رقص‌های مردانه بوده‌ایم که از قضا در شبکه‌های مجازی نیز واکنش‌های بسیاری – که در مجموع مثبت قلمداد می‌شوند – برانگیخته‌اند. تقریباً در اکثر کمدی‌های یک دهه اخیر، یک رقص کوتاه مردانه را شاهد بوده‌ایم که گاهی زنانی نیز در اطراف آن‌ها در حال دست زدن و یا – در رادیکال‌ترین حالت – در حال بالا انداختن شانه‌هایشان هستند.
با توجه به اینکه نماوا اعلام کرده اختلاف میان ساترا و این پلتفرم تنها به 62 ثانیه از این قسمت 80 دقیقه‌ای محدود می‌شده، به نظر می‌رسد منظور همان مجلس رقص مفصل دو نفره زنان با مردان بوده است.
باید دید نماوا، نرگس آبیار و نهاد توقیف‌کننده، در نهایت چگونه بر سر این موضوع به توافق خواهند رسید؛ به‌ویژه آنکه قسمت‌های بسیاری از سریال همچنان در صف پخش قرار دارند.