عامل برتری برنامه اکنون با اجرای سروش صحت در مقابل تاک شوهای دیگر چیست؟
اختصاصی سلام سینما - فاطمه فریدن: سروش صحت که پیش‌تر با برنامه «کتاب‌باز» در تلویزیون شهرت داشت، مدتی است با شکل و شمایل متفاوت‌تری در برنامه «اکنون» به دیدار بینندگان آمده است. «کتاب‌باز» که در آغاز پخش از تلویزیون نوعی ساختارشکنی در برنامه‌های فرهنگی هنری به حساب می‌آمد، پس از تغییراتی عمده در اجرا و حتی دکور برنامه پایان یافت. خاتمه ناگهانی این برنامه سبب شد مخاطبان علاقه‌مند به کتاب و کتابخوانی فضای مطلوب ذهن‌شان را از دست دهند؛ فضایی که بر روند مطالعه کتاب در جامعه اثرگذار بود و امید به خواندن و آگاهی را طی چند سال افزایش داده بود و فرآیندی که می‌توانست به عنوان یک برنامه پربیننده تا سال‌ها ادامه یابد و تاثیری فزاینده بر روند آموزش و ترویج کتابخوانی داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
نقد و بررسی برنامه اکنون با اجرای سروش صحت
خاص بودنِ اجرا و موضوع در آن برنامه عاملی شده بود برای نظمِ ذهنی مخاطبانی که اغلب برای بهتر شدن به یادآوری نیاز دارند. بهترشدنی که با تلاش برنامه‌سازانش در ابتدا به شکلی علمی و تدریجی انجام می‌شد و با قطع شدن‌اش وقفه‌ای در این پروسه به وجود آورد.
چندی بعد بینندگان در برنامه «اکنون» با همان چهره آشنا روبرو شده‌اند که در برنامه‌ای عمومی و گفت‌وگومحور علاوه بر کتاب، از آشنایی با انسان و زیست انسانی نیز سخن می‌گوید. موضوعی که به دلیل جذابیت و گیرایی‌اش توان جذب مخاطبانی انبوه به صورتی بالقوه را دارد؛ شمایلی نامتعارف که حین رقابت در حوزه پلتفرمی به تاک‌شوهای رقیبِ در حال پخش نیز به‌لحاظ محتوایی شباهتی ندارد.
در برآیندی کلی حضور سروش صحت به عنوان چهره‌ای آشنا یکی از دلایل اقبال برنامه توسط بینندگان است. صحت که علاوه بر اجرا، به نویسندگیِ ادبی و کارگردانی در سینما نیز مشغول است، عاملی جهت جذب مخاطبانِ حداکثری است؛ پرسش‌گری که شنونده خوبی است و بر راه‌های ارتباطی با طرف مقابل آگاهی دارد؛ نویسنده‌ای که با تسلط بر دکوپاژِ سینمایی و آکسان‌گذاری در نگارش، به خوبی بر برقراری نگاه و سکوتِ به‌موقع هنگام ارتباط‌گیری با مهمان برنامه واقف است؛ مهمانانی که غالبا منحصر به گروهی واحد نیستند و طیف گسترده‌ای از رشته‌های هنری و فرهنگی را دربرمی‌گیرند.
مزیت دیگر برنامه «اکنون» به عنوان یک برنامه مخاطب‌محور، تنوع موضوعی است. به این ترتیب که بر خلاف تاک‌شوهایی که در جهت جذب مخاطبان و بالاتر رفتن دنبال‌کنندگان صرفا از حضور سلبریتی‌ها بهره می‌برند، «اکنون» از این قاعده پیروی نمی‌کند. تقسیم‌بندی برنامه به چند آیتم چشم‌گیر و دعوت از مهمان‌هایی که بعضا برای عموم مردم ناشناخته‌اند، در زمره آن‌ها است. شخصیت‌هایی که در عین نام‌آور بودن گاهی از قلم افتاده‌اند و صرفا ادیبان، هنرمندان و فرهنگیان آنان را به‌محض دیدن شناسایی می‌کنند. بزرگانی که گاه اسطوره‌شناس اند، گاهی منتقد فیلم و گاه مترجم کتاب شاهنامه فردوسی به زبانی دیگر.
بخش‌های جانبی دیگری مانند سفرنامه، مثنوی‌خوانی و شاعران مهجور نیز به شکل ثابت در برنامه وجود دارند؛ که جز آشنا شدن بیننده با نام‌های کمتر شنیده شده، به تقویت انگیزه آنان برای خواندن آثار آنان کمک می‌کند. این بخش‌ها علاوه بر گفت‌وگوی مفصلی که صحت با متخصصین دعوت شده به برنامه دارد، شکلی متنوع و متمایز برای به نتیجه رسیدن ایده‌های طراح مجموعه ایجاد می‌کند. درنتیجه بی‌سبب نیست اگر عنوان درمان‌گرِ ذهن را به کلیت مجموعه اکنون الصاق کنیم. مجموعه‌ای که با تحریک احساسات و افکار مخاطبان قادر است آنان را به واکاوی و بازخوانی دوباره ذهن‌شان ترغیب کند.
در نظرگاهی کلی اگر با دیده انصاف به محتواهای چنین برنامه‌هایی بنگریم، برنامه «اکنون» در مقایسه با تاک‌شوهای در حال پخش از پلتفرم‌ها، گام بلندتری برداشته است. دستور کار قرار دادن شگردی نو که بیش از پیش راندن مخاطبان به ارجاعات بيرونی و هیاهوی رسانه‌ای، آنان را به نوعی خلوت‌گزینی و بازگشت به درون سوق می‌دهد. به عبارتی هشدار می‌دهد که ساعاتی کنده شدن از ازدحام و حملات اجتماعِ خشمگین و تمرکز بر عمقِ درونیات ذهن، در طول زمان ثمره ماندگارتری بر جای می‌گذارد.