ماجرای اخراج اسکورسیزی از یکی از نخستین پروژه‌هایش
مارتین اسکورسیزی، یکی از برجسته‌ترین کارگردانان تاریخ سینما، در اوایل دوران کاری خود با اخراج از پروژه‌ای به نام قاتلان ماه‌عسل مواجه شد؛ فیلمی مستقل و کم‌بودجه درباره یک زوج قاتل واقعی که در دهه ۴۰ میلادی با فریب زنان تنها، دست به جنایت می‌زدند.
این پروژه توسط وارن استیبل تهیه و لئونارد کسل، آهنگساز اپرا، نویسندگی آن را برعهده داشت؛ کسی که در نهایت به‌عنوان کارگردان رسمی فیلم شناخته شد. استیبل و کسل هیچ‌گونه سابقه‌ای در فیلم‌سازی نداشتند، اما با دریافت ۱۵۰ هزار دلار سرمایه از یک دوست ثروتمند، تصمیم به ساخت فیلمی درباره داستان جنایی واقعی گرفتند.
در این فیلم، شرلی استولر و تونی لو بیانکو نقش مارثا و ری، زوج جنایت‌کار را بازی می‌کنند. مارثا، پرستاری در آلاباما، با ری آشنا می‌شود؛ مردی از نیویورک که از طریق فریب زنان و گرفتن پول از آن‌ها زندگی می‌گذراند. مارثا که دلباخته ری شده، به او ملحق می‌شود، اما حسادت بیمارگونه‌اش باعث می‌شود این رابطه از کلاهبرداری به قتل ختم شود.
بیشتر بخوانید:
از بی‌مهری به سرگذشت ندیمه و بازی مرکب تا درخشش مارتین اسکورسیزی
حمایت تمام‌قد مارتین اسکورسیزی از فیلم Eddington
اسکورسیزی که پس از تحصیل در مدرسه فیلم‌سازی تیش نیویورک، نخستین فیلم مستقل خود با حضور هاروی کایتل را ساخته بود، برای کارگردانی قاتلان ماه‌عسل انتخاب شد. اما رویکرد او که متأثر از موج نوی فرانسه بود، با وسواس زیاد در نورپردازی طبیعی و برداشت‌های متعدد، برای بودجه و زمان محدود پروژه مناسب نبود.
طبق گزارش نیویورک تایمز، فیلم‌برداری یک صحنه قطار آن‌قدر طول کشید که تهیه‌کنندگان نگران شدند فیلم فقط به آن سکانس محدود شود. در نمونه‌ای دیگر، اسکورسیزی برداشت‌های متعددی از افتادن یک قوطی آبجو از کیف مارثا گرفت؛ صحنه‌ای که در نهایت از فیلم حذف شد. کسل گفت: «متوجه شدم با این روش هیچ‌وقت در مدت زمان هفت هفته و با بودجه محدود به پایان نمی‌رسیم.»
پس از گذشت دو هفته، اسکورسیزی از پروژه کنار گذاشته شد. خودش بعدها این تصمیم را منطقی دانست و گفت: «من با دلیل خوبی اخراج شدم... فیلمنامه ۲۰۰ صفحه بود و همه چیز را با برداشت‌های اصلی بدون پوشش تصویری می‌گرفتم.»
پس از او، دونالد وولکمن briefly به عنوان کارگردان انتخاب شد، اما در نهایت خود لئونارد کسل کار را تمام کرد. این فیلم نخستین و آخرین تجربه سینمایی استیبل، وولکمن و کسل بود، اما اسکورسیزی مسیر درخشانی را آغاز کرد و فیلم نخستش با عنوان چه کسی در آن در می‌زند؟ در سال ۱۹۶۸ منتشر شد.
با وجود کنار رفتن اسکورسیزی، قاتلان ماه‌عسل به اثری فراتر از انتظارات بدل شد. فیلم با سبک شبه‌مستند، تصویربرداری سیاه‌وسفید، و لحن خشن و بی‌پرده‌اش توانست نظر منتقدان را جلب کند. بازی استولر و لو بیانکو نیز با تحسین روبرو شد؛ دو شخصیتی نفرت‌انگیز که با اجرای قوی بازیگران، به شکلی عجیب مخاطب را جذب می‌کردند.
قاتلان ماه‌عسل بعدها به عنوان یکی از آثار محبوب جان واترز معرفی شد و در مجموعه کرایتریون نیز جای گرفت. فرانسوا تروفو، از بزرگان موج نوی فرانسه، آن را بهترین فیلم آمریکایی مورد علاقه‌اش دانست. با آنکه اسکورسیزی نقش محدودی در نتیجه نهایی داشت، اما احتمالاً از موفقیت فیلمی که زمانی کارگردان آن بود، احساس غرور می‌کند.
منبع: slashfilm