اختصاصی سلام سینما- فیلم گانگستری «پدرخوانده» در سال 1972 تمام رکوردهای گیشه را جابجا کرد. این فیلم سرگذشت جذاب خانواده‌ی کورلئونه و تنش‌های میان این خانواده با افراد و خانواده‌های دیگر مافیایی در نیویورک و سیسیل را به مخاطب خود معرفی می‌کند. داستان این فیلم که براساس رمانی از «ماریو پوزو» با همین نام نوشته شده است و درباره‌ی پدرسالار خانواده‌ی کورلئونه یعنی «ویتو کورلئونه» و ماجرای تبدیل شدن پسرش «مایکل»، به جانشین او را روایت می‌کند.

«پدرخوانده» نامزد 11 جایزه اسکار و در نهایت برنده‌ی جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه‌ی اقتباسی و بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. بسیاری از بازیگران این فیلم پس از موفقیت «پدرخوانده»، پیشرفت چشمگیری را در کارنامه‌ی کاری خویش تجربه کردند و  بسیاری از آنها نیز برای دو قسمت بعدی این فیلم نیز باز هم گرد هم آمدند.

حال پس از گذشت 50 سال از اکران «پدرخوانده»، برخی از بازیگران آن درگذشته‌اند و برخی دیگر همچنان در حال ایفای نقش در پروژه‌های جدید هستند. در اینجا نگاهی می‌اندازیم به اتفاقات مهمی که برای بازیگران «پدرخوانده» از زمان اکران فیلم تاکنون رخ داده است.

ظاهر و سرگذشت بازیگران پدرخوانده بعد از 50 سال

- «مارلون براندو»، «بازیگر قرن» لقب گرفت

وقتی که «مارلون براندو» برای ایفای نقش «ویتو کورلئونه» انتخاب شد، کارنامه‌ی کاری رو به افولی داشت. با اینکه در فیلم‌های موفقی مثل «قطاری به نام آرزو» و «شهر ساحلی» نقش‌آفرینی کرده بود، اما با نقش‌هایی که برعهده گرفت، نتوانست مسیر موفقیت خود را ادامه دهد. ایفای نقش «ویتو کورلئونه» همه چیز را برای او تغییر داد و او اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را به خانه برد.

او در اعتراض به پایمال شدن حق بومی‌های آمریکا در مراسم اسکار شرکت نکرد و جایزه‌ی او را به نمایندگی از خود «براندو»، یک دختر سرخ‌پوست دریافت کرد. او پس از «پدرخوانده» در فیلم‌هایی مثل «آخرین تانگو در پاریس» و «اکنون آخرالزمان» نقش‌آفرینی موفقی داشت و به شدت مورد تحسین قرار گرفت تا جایی که مجله‌ تایم در سال 1998 لقب «بازیگر قرن» را برای او برگزید.

«مارلون براندو» در سال 2004 درگذشت و میراثی ماندگار از خود برای سینمای جهان به یادگار گذاشت. او در دو پروژه «بازی کامپیوتری پدرخوانده» و «مرد حشره‌ای بزرگ» صداپیشگی کرده بود که پس از مرگ او منتشر شدند.

- «آل پاچینو» یک «اسطوره‌ی هالیوود» است

«آل پاچینو» نقش «مایکل کورلئونه» پسر بی‌عرضه‌ی «ویتو کورلئونه» را به تصویر می‌کشد که با از سر گذراندن اتفاقاتی، تبدیل به مردی شده است که می‌تواند جانشین شایسته‌ای برای پدرش به عنوان رئیس خانواده‌ی «کورلئونه» باشد. این فیلم باعث ارتقاء جدی کارنامه‌ی کاری «پاچینو» شد و حیثیتی کم‌نظیر برای او به ارمغان آورد.

امروز او یک بازیگر کهنه‌کار در هالیوود است و در سال 1993 نیز اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای نقش‌آفرینی در فیلم «بوی خوش زن» دریافت کرد. شاید به تازگی «آل پاچینو» را در فیلم‌هایی مثل «مرد ایرلندی» و «روزی روزگاری در هالیوود» دیده باشید. او هرگز قرار نیست که استراحت کند. «پاچینو» همین الان مشغول نقش‌آفرینی در دو فیلم «محور سالی» و «شاه لیر» است.

- «جیمز کان» سرش شلوغ است

«جیمز کان» در نقش «سانی کورلئونه» ایفای نقش کرده است. پسر بزرگ «ویتو کورلئونه» که به هیچ عنوان با خشونت بیگانه نیست و همچنین زود از کوره درمی‌رود، گزینه‌ی اصلی جانشینی پدرش بود که در بحبوحه‌ی درگیری پنج خانواده مافیایی کشته شد و جانشینی را به «مایکل» واگذار کرد.

«کان» در «پدر خوانده ۲» خیلی کوتاه در یک فلش‌بک بازمی‌گردد و همچنین از صدای او در بسیاری از بازی‌های کامپیوتری «پدرخوانده» استفاده شده است. او پس از «پدرخوانده» در یک فیلم مافیایی دیگر به نام «دزد» ایفای نقش کرد. وی همچنین در فیلمی که از رمان ترسناک «استفان کینگ» به نام «شوربختی» اقتباس شده بود، نقش‌آفرینی کرد.

«کان» ترجیح داده است تا فعالیت بیشتری در سینما نسبت به تلویزیون داشته باشد. او در چند فیلم تحسین شده‌ی دیگر مانند «داگ‌ویل»، «ابری با احتمال بارش کوفته قلقلی» و «بطری موشکی» که اولین فیلم «وس اندرسون» بود، ایفای نقش کرده است.

«کان» اکنون نیز مشغول بازیگری در چند پروژه‌ی سینمایی است که از میان آنها می‌توان به پروژه‌هایی مثل «هرگز دیر نیست»،‌ یک فیلم اکشن به نام «رستگاری» و یک فیلم جنایی به نام «یک آکر فراتر از رای» اشاره کرد.

- «دایان کیتن» تبدیل به ستاره‌ی ژانر عاشقانه-کمدی شد

با معشوقه‌ی «مایکل» یعنی «کی آدامز» با نقش‌آفرینی «دایان کیتون»، همواره به عنوان یک غریبه در خانواده‌ی «کورلئونه» برخورد می‌شد. او آرزو داشت تا روزی برسد که بتواند با «مایکل» دور از مسائل خانوادگی «کورلئونه»، یک زندگی آرام داشته باشد اما این آرزوی او پس از رسیدن «مایکل» به جایگاه «دُن» بر باد رفت.

«کیتن» در دو قسمت بعدی «پدرخوانده» نیز در نقش «کی» حضور داشت. او نیز موفقیت‌های زیادی را پس از این فیلم تجربه کرد. اوج موفقیت او نقش‌آفرینی در فیلم کمدی رمانتیک «انی هال» ساخته‌ی «وودی آلن» بود که جایزه‌ی اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را برای او به همراه داشت. پس از این موفقیت او باری دیگر در فیلم «منهتن» با «وودی آلن» همکاری کرد.

در دهه 80 میلادی «کیتن» تصمیم گرفت تا در کنار شغل بازیگری، کارگردانی را نیز تجربه کند که نتیجه‌ی آن کارگردانی چند قسمت از سریال‌هایی مثل «توئین پیکس» و «پاسدانا» بود. او در سال 1987 نیز یک مستند به نام «بهشت» را طراحی کرد. وی دو کودک را به سرپرستی گرفته است و در مصاحبه‌ای با نشریه‌ی فیلم مانثلی گفت که مادر بودن، او را به شدت تغییر داده است و این فداکارانه‌ترین تجربه‌ی زندگی او بوده است.

او در سال 2011 کتاب خاطراتش را با عنوان «سپس دوباره» چاپ کرد که در آن به زندگی شخصی و ارتباطش با مادرش پرداخته است. «دایان کیتن» اکنون مشغول ایفای نقش در یک فیلم رمانتیک-کمدی به نام «عشق، ازدواج و سایر فجایع» است.

- «ریچارد اس. کاستلانو» در تلویزیون به فعالیتش ادامه داد

«ریچارد اس.کاستلانو» در نقش «پیتر کلمنزا» یکی از به یادماندنی‌ترین دیالوگ‌های فیلم را می‌گوید: «اسلحه را بگذار کنار، کانولی را بردار». «کلمنزا» در واقع پدرخوانده‌ی «سانی» و یکی از سردسته‌های خانواده‌ی «کورلئونه» است. او نفوذ و تأثیر زیادی در خانواده‌ی «کورلئونه» دارد و همچنین مسئول آموزش سردسته‌های جدید مثل «سانی» است.

«کاستلانو» به دلیل عدم حصول توافق بین او و «کاپولا» بر سر مسیری که کاراکتر «کلمنزا» طی می‌کند، حاضر به همکاری در دو قسمت بعدی نشد. اما ایفای نقش او در «پدرخوانده» باعث شد تا چندین فیلم دیگر با درونمایه‌ی مافیایی مثل «تصادف در خیابان تاریک» و «درود بر تو پدر» که روایتگر داستان خانواده‌ی بدنام «بونانو» است، بازی کند. او در دو سریال کمدی به نام‌های «سوپر» و «جو و پسران» ایفای نقش کرد.

آخرین فیلم «کاستلانو» در سال 1988 «آقای شگفت‌انگیز عزیز» بود که پس از آن به دلیل ایست قلبی درگذشت. همسرش «آردل شرایدن» به لس آنجلس تایمز گفته بود که قبل از مرگ «کاستلانو»، آنها در حال نگارش کتابی درباره‌ی متد بازیگری بودند.

- «رابرت دووال» در فیلم‌های تحسین‌شده‌ای ایفای نقش کرد

«تام هگن» که توسط «رابرت دووال» ایفای نقش شده است، مشاور «ویتو» بود و به عنوان فردی عاقل در خانواده شناخته می‌شد. او در کودکی در خیابان زندگی می‌کرده است تا زمانی که «سانی» به او کمک می‌کند و بطور غیررسمی توسط «ویتو» به سرپرستی گرفته می‌شود. «دووال» در نقش «تام هگن» در قسمت دوم حضور دارد اما پیشنهاد حضور در قسمت سوم را به دلیل اختلاف نظر بر سر مسائل مالی نپذیرفت. اگرچه شما هنوز هم می‌توانید صدای «دووال» در نقش «هگن» را در بازی‌های کامپیوتری «پدرخوانده» بشنوید. او پس از «پدرخوانده»، باری دیگر با «مارلون براندو» در فیلم «اکنون آخرالزمان» هم‌بازی شد.

«رابرت دووال» در نقش «مک اسلج» در فیلم «بخشش‌های محبت‌آمیز»، خوش درخشید و توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را بدست آورد. «دووال» چند اثر شاخص دیگر مانند «سانتینی بزرگ»، «آپوستل» و «قاضی» را در کارنامه‌ی خود دارد. او اکنون مشغول نقش‌آفرینی در فیلمی به نام «12 یتیم توانا» است. این فیلم داستان یک سرمربی راگبی را دنبال می‌کند که یک تیم مشتکل از بچه‌های یتیم را در دوران “افسردگی بزرگ”، قهرمان ایالت می‌کند.

- «استرلینگ هایدن» رمان «سفر دریایی» را نوشت

فیلم مافیایی بدون کاراکتر پلیس فاسد، فیلم مافیایی نمی‌شود و در «پدرخوانده» این «کاپیتان مک کلاسکی» بود که این نقش را بر عهده داشت. «کاپیتان مک کلاسکی» به طور غیررسمی محافظ «سولاتزو» قاچاقچی مواد مخدر بود که با خانواده‌ی «تاتالیا» نیز ارتباط داشت. او پس از اینکه چانه‌ی «مایکل» را شکست، توسط افراد خانواده‌ی «کورلئونه» کشته شد.

«هایدن» پس از «پدرخوانده» نیز در چند اثر موفق ایفای نقش کرد اما پس از مدتی قید سبک زندگی سلبریتی‌گونه را زد و ترجیح داد تا یک سفر دریایی را به سرتاسر جهان آغاز کند. او بین سال‌های 1970 تا 1980 در چند فیلم ایفای نقش کرد اما علاقه‌اش به نویسندگی باعث شد تا بیشتر عمر خود را صرف این کار کند.

«استرلینگ هایدن» قبل از نقش‌آفرینی در «پدرخوانده»، کتابی درباره‌ی بیوگرافی خود به نام «سرگردان» نوشت. در سال 1977 نیز رمانی با عنوان «سفر دریایی»، درباره‌ی سفر دریایی 1896 در کیپ هورن را به رشته‌ی تحریر درآورد.

«هایدن» در سال ۱۹۸۶ در سن ۷۰ سالگی زمانی که در خواب بود، درگذشت. آخرین نقش آفرینی او در سریال کوتاه تلویزیونی به نام «آبی و خاکستری» در نقش «جان براون» بوده است.

- «جان مارلی» یک بازیگر پرکار باقی ماند

وقتی نوه‌ی «ویتو» یعنی «جانی فانتین» نزد پدربزرگش رفت تا برای تبدیل شدن به یک بازیگر هالیوود به او کمک کند، «ویتو» او را به «جک ولتس» با نقش‌آفرینی «جان مارلی» معرفی کرد. اما وقتی که «ولتس» از کمک به «جانی فانتین» سر باز زد، صبح در رخت‌خوابش با سر بریده‌ی اسبش روبرو شد و آنجا فهمید که نمی‌توان به خانواده‌ی «کورلئونه» نه گفت.

«مارلی» بازیگری بسیار پرکار بود. او پس از «پدرخوانده» با نقش «دکتر فردی پاچکو» در فیلم «بزرگترین» که درباره‌ی بوکسور مسلمان آمریکایی «محمد علی کلی» است، به شهرت رسید. دیگر فیلمی که برای او شهرت زیادی به همراه آورد، فیلم اکشن کمدی ‌«هوپر» بود. او در سال 1984 پس از عمل جراحی قلب درگذشت. آخرین فیلم وی «روی لبه» بود که پس از مرگ او اکران شد.

- «ریچارد کونته» در چند فیلم مافیایی دیگر ایفای نقش کرد

«ریچارد کونته» ایفای نقش «امیلیو بارزینی» رئیس خانواده مافیایی «تاتالیا» را برعهده داشت. او یکی از مهم‌ترین کاراکترهای منفی فیلم «پدرخوانده» بود که اتفاقات خشونت باری را در طی فیلم رقم زد. «ویتو» به «مایکل» هشدار داده بود که «بارزینی» علیه او توطئه خواهد کرد. درنهایت او در تله‌ی «مایکل» گیر افتاد و کشته شد.

بعد از «پدرخوانده» او نقش‌های مافیایی دیگری را بازی کرد که از میان آنها می توان به نقش «دُن کاراسکو» در فیلم «رئیس» و «دُن آنتونیو مارچزی» در فیلم «خانواده‌ی بزرگ» اشاره کرد. وی در فیلم‌های ایتالیایی معروفی مثل «برادر من آناستازیو» و «آنا» نقش‌آفرینی کرد و پس از آن در چند فیلم ترسناک مثل «جن‌گیر برهنه»، «چشم شیطان» و «خاطرات یک قاتل زن» ایفای نقش کرد. «ریچارد کونته» در سال 1975 بر اثر سکته‌ی قلبی درگذشت. آخرین فیلم او «بازگشت جن‌گیر» بود که پس از مرگ او اکران شد.

- «آل لتیری» در فیلم‌های جنایی ایفای نقش کرد

«سولاتزو» یک قاچاقچی مواد مخدر بود که تحت حمایت خانواده‌ی «تاتالیا» قرار داشت و نقش او را «آل لتیری» بازی کرد. او به «ویتو» پیشنهاد داد تا در قاچاق مواد مخدر سرمایه‌گذاری کند اما «ویتو» نپذیرفت و چند بار تلاش کرد تا «ویتو» را به قتل برساند اما شکست خورد. در نهایت «مایکل» او را به قتل رساند و به سیسیل گریخت.

مانند بسیاری از بازیگران «پدرخوانده»، «لتیری» نیز به نقش‌آفرینی در فیلم‌های مافیایی و جنایی ادامه داد. او در فیلم‌هایی مثل «دُن مرده است»، «گریز» و «مک کیو» ایفای نقش کرد. مهم‌ترین نقش او پس از «پدرخوانده»، نقش «فرانک رندا» در فیلم «آقای مجستیک» بود. «آل لتیری» در سال 1975 به دلیل حمله‌ی قلبی درگذشت.

- «ابی ویگودا» پس از ایفای نقش «فیل فیش» به شهرت رسید

«ساواتوره تسیو» با نقش‌آفرینی «ابی ویگودا»، یکی از سردسته‌های «ویتو» بود که در نهایت به خانواده‌ی «کورلئونه» خیانت کرد. او هرگز تصور نمی‌کرد که «مایکل» بتواند گزینه‌ای برای جانشینی «ویتو» باشد و می‌خواست تا از «بارزینی» انتقام بگیرد. او تصمیم گرفت برای حذف «مایکل»، نقشه‌ای بریزد اما به دلیل هشدارهای «ویتو»، «مایکل» توانست از نقشه‌ی او سر در بیاورد و از سرنوشتی شوم بگریزد.

«ویگودا» پس از «پدرخوانده» به سمت کار در تلویزیون رفت و با ایفای نقش «فیل فیش» در سریال «فیش» و «بارنی میلر» به شهرت رسید. خبر مرگ او چندین بار به اشتباه از رسانه‌ها منتشر شد و باعث شد تا مدت‌ها این مسئله سوژه‌ی رسانه‌های جمعی شود. وی عمری طولانی داشت و در آخر در سال 2016 در خواب از جهان چشم فرو بست.

- «تالیا شایر» نقش «آدرین» را در فیلم «راکی» به دست آورد

«تالیا شایر» نقش «کانی»، تنها دختر «ویتو» را در «پدرخوانده» ایفا کرد. «کانی» با مردی بی سر و پا ازدواج کرده بود که به هیچ عنوان مورد قبول خانواده‌اش نبود. زندگی مشترک او دعواهای زیادی را رقم زد تا اینکه در پایان «کارلو» ترتیب قتل همسر «کانی» را داد. «شایر» برای ایفای نقش «کانی» در «پدرخوانده ۲» توانست نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به دست آورد.

«شایر» در نقش «آدرین» در چهار قسمت از فیلم «راکی» حاضر شد که اولین قسمت آن یک نامزدی دیگر اسکار را برای او به همراه داشت. او در فیلم‌های دیگری مانند «عروس را ببوس» و «پیتزا به همراه گلوله» بازی کرده است. اخیرا او نقش «لولا پارکس» در فیلم «کارگر» را برعهده گرفته است. جالب است بدانید «تالیا شایر» خواهر «فرانسیس فورد کوپولا»، یکی از مشهورترین کارگردانان و تهیه‌کنندگان آمریکایی ایتالیایی‌تبار در هالیوود و عمه‌ی «نیکولاس کیج» است.

منبع: Looper

خبرهای مرتبط:

بهترین فیلم های جنایی تاریخ سینما

آل پاچینو و 40 نکته خواندنی از او

از بازیگران کودک ایرانی دهه 60 و 70 چه خبر؟/ بخش اول