به گزارش سلام سینما به نقل از جام جم آنلاین سریال «نون.خ» به کارگردانی سعید آقاخانی و تهیه کنندگی مهدی فرجی هم جزو همین دست آثار است که با بهره گیری از جذابیت های داستانی، ساختاری و به خصوص نمایش زیبایی‌های استان کرمانشاه و استان کردستان باعث شده مخاطب بعد از پخش دو فصل از آن، کماکان آن را دوست بدارند و پیگیر روایت های تلخ و شیرین نورالدین خانزاده و خانواده اش را باشند.
علی صادقی هم که حالا دیگر پای ثابت سریال های طنز تلویزیونی است، در «نون.خ» نقش سیروس، داماد نورالدین خانزاده را بازی می کند. دامادی که تمام مسوولیتش به گردن پدرهمسرش است و جز دردسر چیزی برای این خانواده ندارد. با صادقی به بهانه پخش سری سوم این سریال در نوروز گفت و گو را آغاز کردیم، اما بحث به موارد دیگری هم کشیده شد که در ادامه می خوانید.   

می خواهم به عنوان اولین سوال از شما بپرسم که چطور شد بعد از فصل دوم که در سریال «نون.خ» حضور نداشتید، دوباره به این مجموعه برگشتید؟
من از سریال «نون.خ» نرفته بودم که حالا بخواهم برگردم. در فصل دوم این سریال داستان طوری پیش رفت که نیازی به حضور من نبود. ضمن اینکه زمان فیلمبرداری سری دوم این مجموعه سر کار دیگری بودم و از آنجا که تصویربرداری«نون.خ» هم در مناطق سختی انجام میشد دیگر انقدر انرژی نداشتم که بخواهم همزمان در هر دو کار بازی کنم.

خودتان با سعید آقاخانی صحبت کردید که هیچ سکانسی در فصل دوم برای شما نوشته نشود؟
بالاخره با سعید هماهنگ شد که در فصل دوم، داستان طوری باشد که در حد چند سکانس هم که از قبل تعیین شده بود، داماد این خانواده حضور نداشته باشد.

پس اینکه در طول ساخت فصل اول سریال دچار یکسری کشمکش ها و اختلاف های نه چندان پررنگی شده بودید، صحت ندارد؟
اصلا. خدا را شکر، جز همان اختلافاتی که از سالهای دور با مهران مهام دارم، با کسی مشکلی ندارم.

ماجرای اختلاف شما با مهران مهام چیست؟
من تا امروز هیچ حرفی راجع به کاری که این آقا و آقایان در حق من و خیلی های دیگر  انجام دادند، نزدم. حتی چند بار که به برنامه زنده تلویزیونی دعوت شده بودم، به من گفتند که اگر گله و شکایتی داری بگو که ما پخش کنیم، اما باز حرفی نزدم. منتها الان فکر می کنم که بد نیست مردم این چیزها را بدانند و آگاه باشند که اگر بازیگر پرکاری یکدفعه تغییر مسیر می دهد شاید در مسیر این جور آدم ها قرار گرفته. ماجرای اختلاف من با مهران مهام هم به سالهای دوری برمی گردد. سالهایی که رضا عطاران و سعید آقاخانی خیلی سریال سازی می کردند. زمان سریال های «متهم گریخت»، «زن بابا»، «سه در چهار» و غیره و من از همان سالها دیگری هیچ کاری با این آقایان انجام ندادم. اول آمدند یک خانه برای رضا عطاران سند زدند و بعد آن را برای بقیه بچه های گروه تابلو کردند که تو با ما راه بیا و به عنوان تمام دستمزد یا نصف دستمزد این خانه را بگیر. اینها شگردشان همین است. قرارداد نصفه با بازیگران می بندند و برای مابقی دستمزد را می گویند به جای پول، خانه و از این چیزها به نامت می زنیم! و بعد هم وقتی چند کار با آن بازیگر انجام دادند و به قول معروف خرشان از پل گذشت، می گویند نه آقا نمی شود! یعنی هم دستمزد بازیگر را نصفه می دهند و هم استفاده خودشان را می برند. این کار را با خیلی ها کردند. در همان سالها که می گویم به جای حساب و کتاب یک خانه به سعید آقاخانی دادند که کنار رودخانه و در طرحی افتاده که باید خراب شود!

بگذریم؛ فکر می کنید «نون.خ3 » می تواند موفقیت های چشمگیر فصل های پیشش را تکرار نماید؟
چرا نتواند! واقعیتش خودم «نون.خ 3» را بیشتر از فصل های دیگرش دوست دارم. چون شوخی هایش بیشتر و دلنشین تر است. تغییرات آنچنانی هم نسبت به دو فصل قبلش نکرده، فقط غالب سوژه داستان این بار در شهر نمی گذرد و لوکیشن اصلی در همان روستای محل زندگی شان است. 

شما تجربه حضور در سریال های نوروزی را زیاد داشتید. این مناسبتی بودن کارها برای شما اهمیت دارد؟
برای من سریال مناسبتی با سریال های دیگر تفاوتی ندارد. بیشتر سعی می کنم با گروههای خوب کار کنم، گروههایی که دنبال برداشتن کلاه دیگران نباشند. الان هم بیشتر رفقای خودم مثل سعید آقاخانی، رضا عطاران، مجید صالحی و... برای کار به من زنگ می زنند و دیگر خیلی پیگیر نمی شوم که فلان کار را برای کجا و چه شبکه ای می خواهی بسازی. بعد از اینهمه سال ما همدیگر را می شناسیم و از آنجا که می دانم آنها خود زندگی واقعی را دستمایه کارهایشان در فرم و محتوا قرار می دهند، سبک شان را دوست دارم و سر کارهایشان می روم. 

 
یعنی برای کارهای کارگردان هایی که نمی شناسید، وسواس بیشتری به خرج می دهید؟
نه آنقدرها. اتفاقا همین چند روز پیش پیشنهاد بازی در فیلمی جدی به کارگردانی محمد کارت به من شد که سر مبلغ با هم کنار نیامدیم. البته خودم هم خیلی راغب نبودم، کار جدی بازی کنم.

برعکس شما، معمولا بازیگرانی طنز از این بابت گله دارند که نقش های جدی به آنها پیشنهاد نمی شود. به هر حال متأسفانه در کشور ما اگر بازیگری در نقشی خوب ظاهر شود، پس از آن مدام نقش های مشابه به او پیشنهاد می‌شود...
ببینید، واقعیتش من بازیگر نیستم. در رودربایستی وارد این کار شدم و از همان اول هدفم این بود که مردم را شاد کنم. چون مردم ما مدام در معرض انواع و اقسام بدبختی ها و بدبیاری ها هستند و دلم می خواهد لبخند به لب شان بیاورم. بعد هم الان همه نقش جدی بازی می کنند، حالا یک نفر هم بازی نکند  مگر چطور می شود!

پس خیلی وسوسه دیده شدن ندارید؟
دیگر چقدر من را ببینند. من که الان با صدتا ماسک هم به خیابان بروم از پشت سر من را صدا می زنند. 10 سالم بود که وارد بازیگری شدم و الان 40 سالم است. در این 30 سال به تجربه دیده ام که اتفاقا کسی موفق می شود که فارغ از هر حاشیه و جنجالی راه خودش را می رود. 

در بازی‌های تان نوعی شیرینی توأم با شیطنت وجود دارد که هیچوقت تکراری نمی شود و مورد توجه مخاطبان تا امروز قرار گرفته. برای خودتان چطور، بعد از اینهمه سال احساس خستگی از اینهمه نقش های تکراری نمی کنید؟
بله، جدیدا از هر پروژه ای که زنگ می زنند به جای اینکه خوشحال شوم، ناراحت می شوم. بازیگری دیگر برایم یک جور چالش شده که دوباره باید وارد یک دفتر شوم و متنی را جلویم بگذارند که در آن یا باید زن بگیرم یا با پدرزنم مشکل دارم! نمی دانم مشکل از کمبود سوژه است یا سلیقه مخاطب یا که چه! با این وجود، مردم از من خسته نشده اند. در هر کاری که بازی کرده ام، گل کرده. واقعیتش را بخواهید، من برای هر کاری تمام توانم را می گذارم. نه تنها برای نقش خودم بلکه برای دیگر نقش ها. اگر همبازی ام گارد نداشته باشد، دیالوگ ها یا نکاتی که برای کاراکتر او به نظرم بهتر بیاد را به او هم می گویم. چون همیشه هدفم خوب شدن کلیت کاری است که انجام می دهم. کارگردان هایی که با من کار کرده اند، به غیر از کاری که با من انجام داده اند کارهای دیگری هم انجام داده اند، اما خودتان ببینید سکانس یا پلان کدامیک از کارهایشان را در اینستاگرام شان می گذارند. 

کرونا چه تاثیری بر شرایط کار در پروژه های سینمایی و تلویزیونی گذاشته است؟
خیلی کار را سخت کرده، مخصوصا برای بازیگرانی که بدون ماسک جلوی دوربین می روند. البته این قضیه باید برای تهیه کنندگان محترم مهم باشد که نیست. جدیدا هم موقع قرارداد بستن طوری صحبت می کنند انگار نه انگار که ما جانمان را کف دست مان می گیریم و بازی می کنیم. به جای اینکه در چنین شرایطی بازیگر را راضی نگه دارند، توقعات آنچنانی هم دارند.

این انتقادات را به مهدی فرجی، تهیه کننده سریال «نون.خ» هم دارید؟
نه. آقای فرجی از تهیه کنندگان خوبی است که همیشه از کار کردن با ایشان لذت می برم، اما بالاخره تهیه کنندگانی هم داریم، مثل محمد شایسته که به من می گوید بیا در فیلم «50 کیلو آلبالو» یک سکانس مهمان بازی کن، یک سکانس می شود شش سکانس. بعد از آنطرف تمام تیزرهای تبلیغاتی اش را از پلان هایی انتخاب می کند که من بازی کردم و در نهایت چند سال پیش 15 میلیارد هم می فروشد! بعد زمانیکه به او می گویم حالا که سکانس من، سکانس مهمان نبود و کل تبلیغاتت هم از پلان های من است حداقل یک دستمزدی هم به من بده، فحش می دهد! چه می توانم بگویم! به جای دستمزد، فحش می دهند! . این ها جلوی پایشان را می بینند، به جای اینکه دستمزدم را حساب کنند و 10 تا کار دیگر با من انجام دهند و بیشتر پول در بیاورند، فقط همین امروزشان را می بینند.