وقتی بازیگران بتمن و رابین فهمیدند فیلمشان یک شکست مطلق است

فیلم «بتمن و رابین» (Batman & Robin) به کارگردانی جوئل شوماخر در سال ۱۹۹۷، نمونه‌ای عجیب و متفاوت از فرنچایز بتمن بود. پس از دو تغییر بازیگر در نقش بتمن، جورج کلونی این بار مأموریت داشت شخصیت کلاسیک را در قالبی کمدی و رنگارنگ بازی کند. شوماخر که تجربه «بتمن برای همیشه» (Batman Forever) را داشت، تصمیم گرفت فیلم را به سبک سریال تلویزیونی ۱۹۶۶ بازسازی کند و شخصیت‌های منفی را از ترسناک به کارتونی و کمیک تبدیل کند.

نتیجه، فیلمی پرزرق و برق و در عین حال شلوغ و ناکام بود؛ بودجه ۱۶۰ میلیون دلاری آن، تنها ۲۳۸ میلیون دلار فروش داشت و با معیارهای هالیوود به یک «بمب باکس آفیس» تبدیل شد. این شکست، فرنچایز بتمن را برای مدتی به انیمیشن‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی فراموش‌شده محدود کرد و تا ۲۰۰۵ خبری از بتمن در سینما نبود.

کریس اودانل، بازیگر نقش رابین، در مصاحبه‌ای با EW به یاد می‌آورد که در تور تبلیغاتی، بازخوردها همواره منفی بود و حتی شوماخر لحظه‌ای علناً اعلام کرد که از فیلم ناامید شده است: «او بالاخره گفت، ‘من دیگه نمی‌توانم ادامه بدم.’ آن موقع فهمیدیم که فیلم شکست خواهد خورد.»

یکی از دلایل این وضعیت، الزام استودیو برادران وارنر به تولید فیلمی «اسباب‌بازی‌محور» بود؛ صحنه‌ها، لباس‌ها و وسایل جدید برای تبدیل شدن به محصولاتی در بازار طراحی شده بودند، اما این تلاش باعث شد فیلم بیش از حد شلوغ و ناهماهنگ شود.

با این حال، بازیگران از تجربه کار با چنین پروژه عظیمی لذت بردند و اودانل می‌گوید: «در هالیوود هیچ تضمینی وجود ندارد، بعضی کارها موفق می‌شوند و بعضی نه.»

به رغم نقدهای منفی اولیه، «بتمن و رابین» گاهی به‌عنوان فیلمی جذاب، به ویژه با توجه به زیرمتن‌های جنسیتی و عناصر کارتونی، در میان طرفداران مورد بازنگری قرار گرفته است. آلیسیا سیلورستون، بازیگر نقش بت‌گرل، از این استقبال جدید به‌عنوان «رواج دوباره شخصیت بت‌گرل» یاد کرده و اشاره دارد که بسیاری از فیلم لذت می‌برند.

حتی جورج کلونی نیز با روحیه‌ای شوخ‌طبعانه، در سال ۲۰۲۳ برای یک نقش کوتاه در «فلش» (The Flash) بازگشت، هرچند این فیلم نیز با شکست تجاری مواجه شد.