نقد فیلم Vicious؛ داکوتا فنینگ در نقش زنی تنها میان کابوس و واقعیت
ترجمه اختصاصی سلام سینما – نگار رعنایی: فیلم (Vicious) جدیدترین ساخته برایان برتینو، همان فیلم‌ساز خلاق و مرموزی است که با (The Strangers) در 2008 موج تازه‌ای در ژانر وحشت به‌راه انداخت. او در اثر تازه‌اش بار دیگر به همان قلمرو آشنا بازمی‌گردد: خانه‌ای بسته، زنی تنها، و شری که از پشت در ظاهر می‌شود.
در این فیلم، داکوتا فنینگ در نقش پالی، زنی افسرده و بی‌انگیزه ظاهر می‌شود که زندگی‌اش در سکون و ناامیدی می‌گذرد. شبی سرد و بی‌انتها، درِ خانه‌اش را به روی پیرزنی مرموز (با بازی کاترین هانتر) باز می‌کند؛ اشتباهی که آغازگر سقوطی هولناک است. پیرزن جعبه‌ای عجیب را به او می‌سپارد و پیش از رفتن پیش‌بینی می‌کند: «تو خواهی مُرد.»
از این‌جا، فیلم وارد قلمرو کابوس می‌شود. جعبه نفرین‌شده پالی را آزار می‌دهد و صداهایی از درونش او را به انجام مأموریتی شیطانی وامی‌دارد: برای زنده ماندن باید سه چیز را به جعبه تقدیم کند: چیزی که از آن متنفر است، چیزی که نیاز دارد، و چیزی که بدان علاقه‌مند است. اما جعبه دروغ را تشخیص می‌دهد، و اشتباه در این بازی، بهایی مرگبار دارد.
داکوتا فنینگ؛ بازی با اعصاب بر لبه ترس
در فیلمی که تقریباً تمام زمان خود را در یک خانه و با یک بازیگر سپری می‌کند، اجرای فنینگ نقطه اتکای اصلی است. او در نقشی خام و بی‌پرده، با اعصابی برهنه و نگاهی آمیخته به ترس و درماندگی، مخاطب را تا پایان با خود نگه می‌دارد. هرچند شخصیت پالی پیچیدگی روانی چندانی ندارد، اما فنینگ با جزئیات رفتاری‌اش او را ملموس و باورپذیر می‌کند.
برتینو نیز مانند همیشه استاد ساختن فضای اضطراب و فشار روانی است. او از سکوت، سایه‌ها و ضرباهنگ کند بهره می‌گیرد تا احساس گیر افتادن و بی‌پناهی را به اوج برساند. بااین‌حال، برخی لحظه‌های کلیشه‌ای، از جمله پرش‌های ناگهانی و فریادهای ارواح، از تأثیر کلی اثر می‌کاهند.
وحشت فلسفی یا صرفاً بازی با ترس؟
فیلم در تلاش است تا مضامین عمیق‌تری را لمس کند: آیا جعبه استعاره‌ای از وجدان انسان است؟ آیا پالی قربانی گناه، یا بازمانده‌ای در مسیر رستگاری است؟ آیا (Vicious) تمثیلی از افسردگی و انزواست، یا فقط داستانی از تسلیم در برابر تاریکی؟
برتینو پاسخی قطعی نمی‌دهد، و شاید همین ابهام هم بخشی از جذابیت اثر باشد. اما در عین حال، همین گنگی باعث می‌شود فیلم گاه شبیه کشوی درهم‌ریخته‌ای از ایده‌ها به نظر برسد: پر از چیزهای جالب، اما بدون انسجام کامل.
(Vicious) اثری است میان دو قطب: فیلمی دلهره‌آور با بازی درخشان داکوتا فنینگ و کارگردانی پرتنش برتینو، که گاه زیر بار تکرار و تم‌های نامنسجمش خم می‌شود.
بااین‌حال، برای علاقه‌مندان به وحشت روان‌شناختی، این فیلم همچنان تجربه‌ای نفس‌گیر است؛ سفری درون ذهنی زنی که باید برای نجات خود، بهای دوست داشتن را بپردازد.
دانش‌آموخته ادبیات انگلیسی و مترجمی با هفت سال تجربه کار. یک سال است در «سلام سینما» به تولید محتوا درباره سینمای جهان مشغولم. همیشه دنبال داستان‌های جدید و تجربه‌های متفاوت در دنیای هنر هستم.