سامانتا اگار، بازیگر نامزد اسکار کلکسیونر و فرزندان، در ۸۶ سالگی درگذشت

جنا استرن در اینستاگرام نوشت: «مادرم چهارشنبه شب آرام و بیصدا در کنار خانواده درگذشت. من کنار او بودم، دستش را گرفتم و به او گفتم چقدر دوستش داریم. لحظهای زیبا و یک افتخار بود.»
مدیر اگار، کریستوفر شرمن، او را چنین توصیف کرد: «سامانتا روشنترین، بامزهترین و بااستعدادترین کسی بود که تاکنون شناختهام. او چراغ نوری بود در هر جایی که میرفت. دلم برای صبحانهها و داستانهای شگفتانگیز او تنگ خواهد شد، اما بیش از همه برای عشق او به هنر، صدای فوقالعادهاش، دلسوزیاش نسبت به مردم و حیوانات و خنده شگفتانگیزش دلتنگ میشوم.»
سامانتا اگار، با نام کامل ویکتوریا لوییز سامانتا ماری الیزابت ترز اگار، در لندن و در سال ۱۹۳۹ متولد شد. او بهرغم دریافت بورس تحصیلی آکادمی سلطنتی هنرهای نمایشی، به طراحی مد پرداخت و سپس به آکادمی هنرهای نمایشی وببر داگلاس رفت و حرفه بازیگری خود را روی صحنه با نمایشهایی مانند «شب رویایی نیمه تابستان» آغاز کرد.
او در سال ۱۹۶۲ با فیلم «دکتر کریپن» به سینما وارد شد و پس از چند نقش تلویزیونی، دهه ۱۹۶۰ را به بازی در فیلمها اختصاص داد. مشهورترین نقش او در سال ۱۹۶۵ در «کلکسیونر» (The Collector) بود که برای آن نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد و جوایزی مانند بهترین بازیگر زن جشنواره کن و گلدن گلوب دریافت کرد.
در دهه ۱۹۷۰، اگگار در فیلمهایی چون «فرزندان» (The Brood) ساخته دیوید کراننبرگ، (The Molly Maguires) و (The Lady in the Car with Glasses and a Gun) بازی کرد و با بازیگرانی چون شان کانری، ریچارد هریس، کرک داگلاس و یول برینر همبازی شد.
در دهههای بعد، او در آثار تلویزیونی و سینمایی متعددی ظاهر شد، از جمله قسمتهایی از (Hawaii Five o)، (Columbo)، (The Love Boat) و همچنین صداپیشگی شخصیت هرا در «هرکول» دیزنی و نقش در سریال انیمیشنی آن. آخرین نقش سینمایی او در فیلم «همسر فضانورد» (۱۹۹۹) بود و آخرین حضورش در تلویزیون مربوط به صداپیشگی در (Metalocalypse» در ۲۰۱۲ بود.
سامانتا اگار همچنین بهعنوان یک دوستدار حیوانات شناخته میشد و از سازمانهایی مانند جامعه کوستو و صندوق جهانی حیات وحش حمایت میکرد.
او از خود دخترش جنا استرن و پسرش نیکلاس استرن را به یادگار گذاشت.