بیست و یک روز بعد قهرمان جشنواره
بیست و یک روز بعد، روان‌ترین فیلم جشنواره است، داستان کلاسیک خود را ساده پیش می‌برد و قصه خود را بیان می‌کند، قصه‌ای که قهرمان دارد. چیزی که اکثر فیلم‌های جشنواره امسال نداشتند یک قهرمان که با موانع متعدد پیش رو است و در صدد گذر از این موانع است تا به هدف خود برسد. بیست و یک روز بعد یک سفر قهرمان تمام عیار است. یک سفر قهرمان کلاسیک در ژانر کودک و نوجوان که جذاب است، شخصیت اصلی کنش دارد. تعلیق کم رنگی در انتها دارد و در گره افکنی و گره گشایی موفق عمل می‌کند، هرچند در مقدمه چینی کمی از یک خرده پیرنگ استفاده می‌کند که از داستان بیرون زده است اما زمانی که در داستان اصلی متمرکز می‌شود خوب پیش می‌رود. بیست و یک روز بعد تمام اصول یک داستان کلاسیک را با یک نیروی یاری گر کامل می‌کند. نیروی یارگیری که همواره وجود دارد و موانع متعددی که قهرمان را خسته نمی‌کنند و قهرمان به راه خود ادامه می‌دهد در نقطه اوج به قلب ماجرا می‌زند و از آن خارج می‌شود در پایان یک پایان بندی خوش ندارد و داستانش را فدای مخاطب نمی‌کند، اتفاقا در انتها به مخاطب ضربه می‌زند و به نوعی تمرکز را از مقطع زندگی قهرمان برمی‌دارد و نگاهی کلی تر و بهتر از زندگی قهرمان به مخاطب ارائه می‌کند. این نگاه کلی به مخاطب این احساس را می‌دهد که فریب نخورده و باعث می‌شود که بعد از فیلم نیز زود احساس خود را نسبت به قهرمان از دست ندهد و هنوز با او در ارتباط باشد. فیلم بیشت و یک روز بعد جدا از داستان خوب خود کارگردانی ساده و کلاسیکی هم دارد و بازی خوب ساره بیات در صحنه‌هایی که وجود دارد اثر را ارتقا بخشیده است. البته یاد ندارم که ساره بیات جایی کم فروشی کرده باشد و همواره در هر نقش خوب ظاهر شده است.