شب برنزی

#آقای_فیلمباز و #شب_طلایی :

بعنوان یک فیلم اول در سایه #ابراهیم_حاتمی_کیا در حد و قواره جشنواره بنظرم متوسط رو به خوب بود.

و از یک قصه تک خطی تونسته بود حداقل یک فیلم دربیاره و بنظرم در پرداخت و تقسیم نقش بین همه شخصیت ها تعادل رو حفظ کرده بود.

و اینکه از یک ظاهر  شیک و پیک با یک ریتمی که مخاطب رو خسته نکنه یک ظاهر آشفته دربیاری رو خوب از پسش براومده.

در مورد بازی ها هم بنظرم #انتخاب_بازیگر  خیلی خوب نبود و با توجه به نقش ها میتونست فضای خونه رو خانواده رو ساده تر دربیاره و از بازیگرهای ساده تری استفاده کنه.

در مورد #مریم_سعادت هم واقعا نمیتونم باور کنم که سنش هفتاد و پنج سال بود و خب هممون مادربزرگهای توی این سن و سال رو دیدیم و باید باور کنیم کم پیش بیاد که اینقدر روپا باشن و ته از پا افتادگیشون #سمعک باشه، بنظرم میشد حداقل سن رو کمی. کمتر کنن.

و ای کاش که به جای #مریم_سعادت از #شیرین_یزدان_بخش یگانه مادر #ابد_و_یک_روز استفاده میکرد که قطعا اگر ایشون اون نقش رو داشت بنظرم فیلم یک سر و گردن بالاتر میومد.

با اینکه فیلم شروع خیلی خوبی نداشت اما ریتم فیلم به مرور خوب میشه، تدوین خوب بود بنظرم و نماها و دوربین هم جاهایی میتونست بهتر باشه.

فیلم برای من فیلم معمولی بود نه خیلی خاص و در کنار سایر کار اولی های امسال تا اینجا پایینتر می ایسته ، اما مطمئنم که مخاطب عام خیلی باهاش ارتباط برقرار میکنه... 

سایه #ابراهیم_حاتمی_کیا بر فیلم بنظرم خیلی سنگین نبود و مشخص بود که دورتر ایستاده و حمایت خوبی کرده و حرکتش قابل تقدیر هست. اما اگر. بخواییم فیلم رو از نظر نماد گرایی بررسی کنیم هم به جاهای خیلی خوب و عجیبی میرسیم و اونجا دیگه دست #ابراهیم_حاتمی_کیا و نقشش برامون رو میشه. 

امیدوارم گام های بعدی آقا یوسف که خیلی تیپ و منش آقازادگی هم داره محکم تر باشه و موفقیت های درخشان تری ببینیم.

نمره من به #شب_طلایی: 5.5 از 10. 

#شب_برنزی