جستجو در سایت

1396/07/23 06:54

تصویر-مکان-فیلم(جلسه هجدهم)

تصویر-مکان-فیلم(جلسه هجدهم)

فصل سوم 

مبحث امروز 

فیلم-مکان-تصویر (جلسه هجدهم )

منتقد و تحلیلگر:مهیار محمد ملکی

#مهیارمحمدملکی


ادامه مبحث فیلم رنگی


رئالیسم یا واقع گرایی :

حقیقتی است که هنرمند از طریق رسانه هنری بیان میکند اما واقعیت از دید هنرمند،نگاه و نگرش او به واقعیت است نه لزوما واقعیت ،


بدین ترتیب ما میتوانیم بسته به نوع بینش و نگرش مان نسبت به یک موضوع رنگ را در تصویر تعیین کنیم 

سیاه و سفید باشد یا تک رنگ یا رنگی ؟


باید توجه داشت که از دهه ۱۹۶۰ به بعد که تصاویر رنگی قاعده گشت تصاویر سیاه و سفید نیز بسته به انتخاب کارگردان و گاها به صورت نمادین مورد استفاده بود در این بین فیلم هایی ساخته میشد که تلفیق سیاه و سفید و رنگی بود 

مانند فیلم فهرست شیندلر اثر استیون اسپیلبرگ (۱۹۹۳)


اولین فیلم رنگی هیچکاک فیلم طناب (۱۹۴۸)بود


هیچکاک از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۰ به تناوب از فیلم رنگی و سیاه و سفید استفاده میکند دلایل تغییر از سیاه و سفید به رنگی و برعکس هم شخصی است هم عملی .


هیچکاک تصور میکرد فیلم رنگی برای گریس کلی (که در سه فیلم از او یعنی ام را برای قتل بگیر ،پنجره پشتی ،دستگیری دزد بازی کرده است )مناسب تر است تا فیلم سیاه و سفید جالب انکه کلی برای بازی در یک فیلم سیاه و سفید ،به نام دختر روستایی (۱۹۵۴)توانست جایزه اسکار بگیرد 

گاه میتواند این تغییر رنگ به صلاحدید گروه فنی تولید و پخش باشد


در این بین میتوان سرگیجه هیچکاک را نمونه خلاق ترین کاربرد رنگ در اثار هیچکاک دانست


برای مثال در فیلم سرگیجه هیچکاک بار دیگر معانی ضمنی رنگ را در خدمت خود میگیرد :

رنگ قرمز:تداعی معنا ی اتش ،هیجان.اعتراض.شورش،خطر،شور و شیدایی،تجربه و لذت جویی در مقابل معصومیت و سادگی و حتی مرگ


رنگ سبز:نمادی است از زندگی .باروری.رشد و رویش .امید به خصوص نوزایی و تجدید حیات


بدین ترتیب در میابیم رنگ هم ممکن است تنها به عنوان روشی در فیلمبرداری به کار رود و هم ممکن است در دست فیلمساز خلاقی مثل هیچکاک ،به عنوان یک عنصر معنایی مورد استفاده قرار گیرد


در زیبای امریکایی نیز قرمز معانی ضمنی ضد و نقیضی دارد هم نمادی از قدرت و زندگیست هم نشانه ای از شیدایی و مرگ میباشد


زیبای امریکایی را میتوان نمونه موفقی از کاربرد رنگ برای تکمیل روایت دانست


در نهایت میتوان اینگونه جمع بندی کرد که یک کارگردان  خلاق رنگ را به عنوان چیزی فراتر از یک عنصر زینتی به کار میگیرد او از رنگ برای جلب توجه تماشاگر به چیزی استفاده میکند که در فیلمنامه به شکل کلامی بیان شده است اما بیان تصویری ان ناگفته باقی مانده است او رنگ را برای القای معانی ضمنی .هویت بخشی .و ایجاد مناسبات نمادین به کار میگیرد یک عشق فیلم تیزهوش به خوبی میداند رنگ کجا زینتی و کاربردی است و کجا تصویر سیاه و سفید باری به هر جهت و سرسری یا با دلیل و حساب شده به کار رفته است


پایان بحث امروز 

منتقد و تحلیلگر متن:مهیار محمد ملکی

#مهیارمحمدملکی